We waren helemaal kapot toen we weer in het hostel aankwamen. Toch besloten niet te gaan slapen. Beneden op de banken gehangen, Hart of Dixie gekeken, door het dorp geslenterd en boodschappen gedaan. Daarna weer op de banken gehangen. Toen kwam Katharina binnenwandelen! Die had de overnight kayak in Doubtful Sound gedaan, we dachten nog even dat we haar die ochtend gezien hadden (we hadden 3 kayaks gezien bij de rand, mensen waren echt niet te herkennen), en dat bleek nog waar te zijn ook. Zij was helemaal kapot, 8 uur gekayakt, geslapen in een tentje, overal sandflies, maar wel helemaal top. Die avond weer lekker simpel noodles met diepvriesgroenten en cashewnoten gemaakt, daarna snel de tv-room geclaimd. Film kiezen was nog lastig, is uiteindelijk You, Me and Dupree geworden. Leek heel slecht, maar was eigenlijk bestwel leuk! Ging over veel meer dan de hoes je liet denken. Hanne en ik hadden een heerlijke zak Doritos gehaald, Katharina had nog een paar TimTams over, helemaal lekker. En toen was het echt tijd voor bed.

De wekker stond om half 9, zodat we nog wel konden beslissen om met de Aquataxi te gaan een 5 uur te wandelen, maar toen we wakker werden hadden we er allebei geen zin in. Blijven liggen tot 9 uur, daarna rustig ontbeten en gekeken wat we dan konden doen. Meisje achter de balie wees ons op een soort vogel wildlife centre, een stukje verder langs het meer. Was een half uur lopen, leek ons prima. Uiteindelijk was het een stukje verder lopen en een beetje vaag waar we precies heen moesten allemaal. Onderweg voelde ik een soort brandende steek tussen mijn nek en schouder waarop ik begon te gillen en Hanne geen idee had wat er gebeurde. Jas uit, er kwam een lijntje met hard bruin spul uit de beet. Zo blij dat ik wist dat er geen dodelijke beesten zijn in Nieuw Zeeland. Al vaker gedacht, maar dit was wel weer echt zo'n moment. De beet bleef maar branden, hij werd ook heel dik en rood. Waarschijnlijk was het een wesp die dom genoeg was om in mijn jas te kruipen. Was nog nooit gestoken door een wesp. Had al niet echt een topdag, dit hielp niet echt bij mijn motivatie om te lopen. Wel doorgegaan naar het bird centre. Takahe gezien! Heel zeldzame vogel die bijna alleen nog maar in de Fiordlands leeft. Grote en dikke versie van de Pukeko. En zeldzamer omdat hij zich minder snel voortplant en lastig is, dus het is wel een heel andere vogel maar ze lijken wel een beetje op elkaar. De papegaaien vond ik ook leuk. Ze hadden een hele oude kea, die een beetje voor zich uit zat te staren. De kaka's waren echter heel speels aan het klooien met zn vieren. Er was ook weer een Morepork, waar Hanne en ik een beetje een zwak voor hebben ontwikkeld. Eigenlijk stelde het allemaal niet veel voor, een paar grote hokken langs het wandelpad (dit pad ging door in de wandeling die we hadden kunnen doen met de watertaxi), maar wel leuk om weer wat native birds gezien te hebben. We liepen terug. Onderweg geluncht op een bankje uitkijkend over het meer, waar allemaal wolken laag boven hingen. Daarna wel het dorp ingedoken, ik had voor 2 min een computer nodig om mijn eReader weer te fixen. Vrij irritant, maar zo makkelijk opgelost. Alle computers (3 in totaal) in de bieb waren bezet of gereserveerd. Hadden wij even mazzel dat Bjorn de volgende was op de gereserveerde computer! Hij hoefde alleen maar de Stray timetable te printen, daarna had hij nog een kwartier over. Mochten wij erop, chill. Kon ik weer lezen. Terug bij het hostel weer gechilld. Toen we Katharina tegenkwamen overlegd over avondeten en wat te doen in de middag, zij ging naar de iSite om alvast het zwemmen met dolfijnen in Kaikoura te reserveren. Hanne en ik gingen mee. Van daaruit door naar de supermarkt om spul te halen voor een salade. In het dorp is de beste piewinkel van het land beweerde onze driver, Anna, dus ik wilde wel graag een pie proberen. Katharina ook. Hanne hield het bij salade. Boekje gelezen, tot we bedachten dat de piewinkel misschien wel helemaal niet zo lang open was. Ik ben er snel een gaan halen om half 6, Katharina liet het gaan. Was nog open, dus een pie met beef, champignon en bacon gehaald. En deze was echt heel goed. Niet zo nat. Het was echt een stuk biefstuk ingepakt door hemels deeg met wat champignons en bacon ertussen. Heeel goed. Had em maar wel meteen verorberd nu hij nog vers was. Hanne ging nog even snel douchen, Katharina en ik gingen vast beginnen aan de salade. Toen ik Hanne wilde gaan waarschuwen dat eten bijna klaar was zat ze in de kamer te praten met iemand, ach ook gezellig! Dus ging ze na het eten maar douchen. Na de salade wat bijgeschreven op tablet, naar de tv-room gegaan om te chillen op de banken en als andere mensen film gingen kijjken wilde ik best meekijken. Was alleen nog een Duitse man bezig met zijn tablet, verder niemand. Allemaal een bank voor onszelf heeuj! Toen ik nog een paar DVD's rond zag slingeren dacht ik achja, ik ga die shit sorteren. Ze hebben een systeem met nummers achterop de DVD's, maar ze staan allemaal door elkaar. Katharina verklaarde me natuurlijk voor gek, maar het was in tien minuutjes gebeurd. Twee planken, nummertjes van 1 tm 120 ongeveer met een paar missende, alles links op de bovenste plank beginnen met een 1, rechts eindigen met 60, onderste plank links 60 en rechts 120. Dan rijtjes verzamelen en ertussen zetten. Het was echt simpel. Autistische trekjes moet je soms gewoon even benutten. Had laatste aflevering ooit van Hart of Dixie gekeken. Daarna ging ik nog proberen of Wie is de mol? echt niet kon op tablet. Lukte mij wel! Hanne geroepen dat het kon en toen veel te lang opgebleven om alle 3 de afleveringen te kijken. Ja dan wil je ook weten wie de mol is. Moe gaan slapen.

Rustig aan gedaan in de ochtend, de bus kwam pas om half 11. Er werden mensen uit de bus gekickt zodat wij erbij konden, zo vol was de Deep South op dit moment. Wij hadden eerder geboekt, dus stonden zij op de wachtlijst. Zij balen dat wij erbij kwamen. Wel chill was dat ze een plekje helemaal voorin vrij hadden en schuin daarachter, achter de deur helemaal voorin, ook een. Hanne en ik voorin joehoe. De nieuwe driver was Lolly, een jonge chick met roodgeverfd haar die altijd lacht en blij is. Aangegeven dat we mee wilden doen met het groepsdiner, barbecue, en eruit om boodschappen te doen zoals de rest van de bus. We hebben nog even snel wat avocado's gehaald die in de aanbieding waren en nuttig spul, daarna Lolly geholpen met boodschappen doen voor de bbq. De bus weer in en op naar Gunn's Camp!