Rotorua

Volgende ochtend moesten we dankzij de Hobbiton mensen (moesten vorige dag alweer activiteiten van Rotorua doorgeven) weer om 7.45 u in de bus zitten. Ontbijt om 6.30. Ik was er vrij snel bij, was Piwi nog niet eens begonnen met French toast (wentelteefjes!) maken. Wel lekker kopje thee en daarna twee broodjes bemachtigd. Nomnomnom. Bedden opgeruimd, tas herinrichten en de bus in. In Rotorua gingen Hanne en ik eruit. Wel vrij veel anderen ook, maar was toch een beetje vreemd. Waren best lang bij Motors en de groep geweest. Stiekem heel fijn om even een dagje niks te doen en te hoeven! Wasje gedraaid, rustig naar de supermarkt, lunchen met tosti's (kaas gekocht, o yeah) waarbij we Tristan tegenkwamen in de keuken. Beetje zitten babbelen, na lunch hadden we het erover wat we gingen doen en zei Tristan dat hij al wat van die geothermische poelen had gezien, hij kon ons de paadjes wel wijzen als we wilden? Vonden wij wel leuk, eerst even kijken wat er gratis kon voordat we 60 dollar gingen betalen voor een uur hete badjes kijken in een betaald park. Kwamen Joost (Nederlandse jongen uit de bus, uberRotterdams, ik vroeg na de tweede zin al of hij uit Den Haag of Rotterdam kwam en het was dus Rotterdam. Zo duidelijk was het. Dat terzijde) ook nog tegen en die vond het ook wel leuk om mee te lopen. Dus gezellig naar allemaal stinkende bubbels zitten kijken in de snikhete zon, tot we een voetenbadje hadden gevonden, wat uiteraard ook natuurlijk verwarmd was. Daar hebben we minimaal 2 uur in het Engels zitten babbelen over vanalles, van depressiviteit tot universiteitssystemen in Canada en NL. Daarna besloten om via de bieb (Tristan wist ook al waar die was) naar de supermarkt te lopen en met de jongens te eten. We hadden wel al eten voor twee dagen maar we bleven toch drie dagen dus was prima! En gezellig. Tristan blijkt een ware kok te zijn, lachen. Alles moest vers en als toetje zelf fudge gemaakt. Koken was lekker chaotisch, er waren voor alle mensen in het hostel maar 6 pitten beschikbaar, waarvan minstens 2 het nauwelijks deden. Bovendien was het niet duidelijk welke pit bij welk aanstuurding hoorde, lekker vaag. Maar het is gelukt! Fudge was ook chill, al niet helemaal hard zoals het hoorde en we hadden vrij duidelijk de goedkoopste chocola gekozen die een beetje naar pinda smaakte, wat ik niet zo chill vond. Na het eten kwamen we Audrey op het keukenbalkon tegen, zaten we daar even te babbelen met zn 5en en besloten we nog een avondwandeling naar het meer te doen. Was leuk, maar koud. Kwam nog een zwarte zwaan langs, echt heeel dichtbij. We waren echt bang dat hij bij ons op de steiger zou springen maar dat deed hij uiteindelijk gelukkig niet. Toen door de kou terug naar het hostel verdreven en gaan slapen (kamer was trouwens bestwel fijn! We hadden vier single beds, eindelijk geen

stapelbed! En nog wel 1 stapelbed maar daar lag maar 1 iemand in omdat we met 5 waren. Allemaal mensen van de bus, dus niet zo spastisch hoeven doen over kostbaarheden. En we hadden 3 hokjes in de kamer met wc, wasbak en douche).

De volgende ochtend heb ik besloten toch maar naar Hobbiton te gaan. Ik twijfelde echt heel lang, het was 110 dollar wat natuurlijk een absurde prijs is, maar ik ben hier nu en het schijnt wel echt heel leuk te zijn. Kaartje gefixt bij de receptie, toen naar de wifi met Hanne. Geskypet met papa en mama en nog even met Myrthe! Zo jammer dat je die vertraging hebt. Ook nog lang geappt met mensen en dingen gedaan en uitgezocht. Toen we terugliepen zagen we de bus naar het Oosten, waar Tristan voor zat te wachten, dus nog even doei gezegd. Weer lekker geluncht met tosti's. Kaas is fijn. Al is het jongige Edammer.
Om 1 uur werd ik opgehaald voor Hobbiton, duurde beetje lang maar

toen kwam er ook wel echt een goede, grote, donkergroene bus aan waar supergroot Hobbiton op stond. Ik voelde me lichtelijk een nerd. Kwam in de bus terecht naast een meisje uit Maleisie die wel graag wilde praten, was wel even gezellig al was haar Engels soms lastig te verstaan. Daarna lekker iPod in, waar ik verbazingwekkend weinig tijd voor heb deze reis. Na een uur waren we er. Midden tussen de schapen, het is op een boerderij. In het midden van de boerderij. Kwam een Ierse gids in de bus, nog een klein stukje rijden en toen mochten we eruit. Hij deed een inleidend praatje en schetste de scene van Frodo en Gandalf die binnen komen rijden op die kar door een poort, en daar gaan jullie over minder dan 30 seconden ook doorheen lopen! En dat was waaar. En voor alle mensen die er nog heen willen: er komen spoilers! Wat leuk was dat. Hobbiton voor je. De huisjes waren immens schattig, elk huisje weer anders gedaan, ander tuintje, andere kleur. De tuin was fantastisch. Het gras was overdreven groen. De heuvel en de bomen staan er ook echt. De gids vertelde heel veel leuke details, dat er nu 4 gardeners full time werken om het zo te houden, dat Peter Jackson pruimenbomen te groot vond voor de verhoudingen die hij wilde creeren, maar er moesten wel pruimenbomen komen dus heeft hij een paar extra peren- en appelbomen laten planten en daarna iemand alle blaadjes laten vervangen voor blaadjes van een pruimenboom. Ja echt. Ook zijn er grotere en kleinere hobbitholes, zodat je mensen groter en kleiner kan laten lijken. Verder hadden ze een American eagle op de set die ze een rondje lieten vliegen vlak voor ze gingen filmen, zodat alle geluiden of beelden van native birds uit NZ iig niet in de film zaten en hadden ze een mannetje die alle kikkers uit de vijver moest vangen zodat dat geluid ook niet in de film kwam. Het meest belachelijke is toch wel de boom boven het huis van Bilbo en Frodo: die is compleet nep. Voor de Lord of the Rings hadden ze daar een mooie kronkelboom voor uitgezocht, alle blaadjes handmatig gemaakt en door kunststudenten laten schilderen en vastnaaien, maar die boom wordt vernietigd in het laatste deel van LotR en bovendien moet de boom in de Hobbit natuurlijk kleiner zijn, want dat speelt zich eerder in tijd af. Ja echt overal is over nagedacht. Dus nu heeft Peter Jackson maar gewoon besloten dat ze de boom moesten maken. Het frame is van metaal en de blaadjes zijn dit keer door een Taiwanees bedrijf gemaakt geloof ik. Insane. Wel een supermooie boom. Na de huisjes gingen we nog naar het feestveld (voor het feest wilde Peter Jackson vooral kinderen vanwege de energie die zij brengen, maar dat werd midden in de nacht gefilmd dus hield hij de kinderen wakker met heel veel snoep en cola, voor de volwassenen heeft hij speciaal 1 procent-bier laten maken, want die moesten lekker drinken, maar niet dronken zijn), waar ook het hekje staat waar Bilbo overheen springt na driekwartier in de hobbit, en daarna naar de kroeg. Daar was eindelijk ook een mooi binnen, de hobbithuisjes zijn hier vooral uiterlijk vertoon. Er is een binnen van een halve meter bij een meter om iets voor de ramen te kunnen zetten (en die van Bilbo en Frodo is wat groter zodat de camera erin paste en ze konden filmen dat Frodo en Bilbo naar binnen lopen), maar het is gewoon een houten hokje. De interieurs van de hobbitholes zijn in de studio in Wellington. Kan ik later ook nog heen. Daarna weer terug naar de bus en naar Rotorua!
Ik was later terug dan verwacht, dus Hanne was al begonnen met koken. Die avond wilden we naar de Polynesian Spa, dus moesten we wel een beetje op tijd gaan. We aten noodles met groenten dus dat was ook zo gepiept. De weg naar de Polynesian Spa toe was al leuk, langs het museum en het park, erbinnen stonk het helaas. Zoals overal in Rotorua. Ze zeggen ook dat je Rotorua eerder ruikt dan dat je het ziet. Vulkanische activiteit he. De baden roken dus ook zo. Ze waren allemaal tussen de 39 en 42 graden, eigenlijk net te warm voor mij. Maar het was wel heel chill! Je zat gewoon buiten en had uitzicht over het meer. Er waren vooral Aziaten en oudere mensen, maar boeide ook niet heel veel. We zijn in elk bad geweest en hebben wel lekker zitten chillen, na iets van twee uur hadden we het wel weer gezien en gingen we eruit. Heeerlijk geslapen in onze fijne kamer daar.

En alweer ons laatste dagje in Rotorua. Ik had helaas buikpijn gekregen vorige dag, dus wilde iets van cola fixen en we wilden een wandeling doen. Via iSite naar de Pak 'n' Save gelopen en vanaf daar langs het meer gaan wandelen. Het stonk. Het was ook wel mooi, stonden nog wel interessante verhaaltjes langs de route over dat dat stinkbad ooit echt gebruikt werd als bad toen het nog niet te heet was enzo. Toen eindelijk een plekje hadden gevonden aan het meer waar we konden lunchen omdat het niet zo erg stonk, werden we aangevallen door een groep ganzen. Achja. Uiteindelijk naar het park gelopen, midden in de rosegarden op een bankje geluncht. Daarna weer naar het fijne voetenbadje gelopen en daar aan onze blogs en dagboeken zitten werken. In de avond weer noodles gegeten en gechilld met onze zak chips.

We hadden de hele ochtend nog in Rotorua, die we besteed hebben in de bieb bij de wifi en computers. Kon ik eindelijk mijn foto's (ook van skydive) veiligstellen op mijn harde schijf en hopelijk mijn ereader fixen die al vanaf de heenreis heel vreemd deed en steeds zei dat ik em moest aansluiten op een computer om em te fixen. Ook een deel van mijn blog op traveldiaries overgezet, maar helaas nog niet online omdat ik geen tijd had om de tekst even door te lezen en te corrigeren.