Westport

Vandaag was het St Patricksday. Goed te zien aan Weeman, die een groen shirt aanhad met ongetwijfeld belachelijke opdruk of tekst (weet ik niet meer) en een hoge groen met witte hoed. Toen Hanne en ik een kwartier voor de bus zou vertrekken onze tassen kwamen brengen en plek kwamen vinden was de hele bus al gedibst. Echt absurd. Kwartier van tevoren! Ergens achterin plekje gevonden, snel sleutel weggebracht en de bus vertrok.
Eerste stop was bij de Maruia Falls, een waterval die ontstaan is door een aardbeving van een tijd terug. Je ziet heel goed dat de aarde gescheurd is en dat de ene helft gewoon een aantal meter naar beneden is gezakt. Mooie brede waterval met decoratieve regenboog. Groepsfoto gemaakt met Weemans Gopro en selfiestick en door. Volgende stop was een vroege lunch, uur of 11 was het denk ik, klein plaatsje waar we op een grasveldje gechilld en gegeten hebben. Daarna reden we door naar Westport.
Helaas was er een of andere controle in het hostel, waardoor we onszelf nog wat langer moesten vermaken (of Weeman ons eigenlijk, hij kon ons niet afzetten). De surfers afgezet bij een prachtige baai met behoorlijk heftige golven, daarna een klein stukje ernaast gestopt voor een korte wandeling om de zeehonden te zien. En die waren er! Het paadje leidde naar een uitzichtpunt over een rots, op de rots zag je zeehonden liggen, in de kleine poeltjes tussen de rotsen zag je kleintjes spelen, heel aandoenlijk. Halverwege was nog een uitzichtpunt, want het was er uiteraard weer erg mooi. Op de weg terug dachten we even dat we een kiwi zagen! Er kwam een vreemde, bruine vogel zonder vleugels uit de bosjes wandelen die totaal niet bang leek voor ons. Het was echter echt geen kiwi: deze had een normale, korte snavel (kiwi's hebben een hele lange, dunne snavel), liep rond in daglicht (kiwi's zijn nachtdieren), had veren (kiwi's hebben bijna een soort vacht) en deze leek ons niet eens op te merken (kiwi's hebben belachelijk goede zintuigen, enige 'vogels' (kiwi's zijn bijna zoogdieren vind ik) die voelsprieten hebben en ruiken aan het einde van hun snavel). Maargoed, deze heet dus een weka. Awesome vogel. En daar was onze kamer in Abel Tasman dus naar vernoemd.
Na deze onderbreking was het nog steeds te vroeg om naar het hostel te gaan, dus zochten we het strand op. Eerst leek het even of Weeman het niet kon vinden, maar dat kwam allemaal goed. Na wat verkleedspullen van Weeman uit de bus gehaald te hebben gingen we ook daadwerkelijk het strand op. Het waaide vrij hard, maar toch besloten twee meiden om te gaan zwemmen. Mij niet gezien. Het was eb, het strand was immens. Hard zand, heel eind lopen naar het water. Veel foto's gemaakt, Weeman heeft nog kunst gemaakt in het zand, we hebben de kleren en spullen van die meiden die gingen zwemmen nog gered met een hele groep omdat opeens een golf 4 meter verder kwam dan verwacht en groepselfies gemaakt met de Gopro. Na een poosje gingen we toch richting hostel. Hostel was fijn! Zag eruit als een oude villa, veel beter dan de andere huizen die Westport had. Westport zag eruit als een dorpje wat compleet vierkant gebouwd was, met blokken met huizen, allemaal niet al te grote, afgebladderde, houten huizen. Geen interessante plek om te

zijn, maar de omgeving en het hostel waren natuurlijk fijn! En eigenlijk denk ik dat de voornaamste reden om hier te overnachten was dat de weg van Abel Tasman naar Franz Josef gewoon te lang is. Maargoed. Kamer met Katharina, Jules en Hanne gefixt, chill! Gratis 100 mb gekregen, iedereen zat lekker even op de wifi, de mensen voor de bierproeverij gingen ervandoor en Katharina, Hanne, Jules, Reinout en ik gingen naar de supermarkt. Hanne en ik hadden nog avondeten voor die avond - de wraps - maar we bedachten dat we wel een goed toetje konden eten met z'n vijven. Bovendien hadden we weer eens brood en fruit nodig. En insectrepellant. Stomme sandflies. Na de boodschappen ging Jules hardlopen, de rest in de hangmatten liggen en wifi hebben. Koken en chocoladetaart bakken ging soepel (er was een mixer, woehoe!), tafel gedekt via het raam, 'familiefoto' gemaakt aan tafel met zn vijven en heel chill buiten in het zonnetje gegeten. Na afwas gechilld. Geskypet met Sarah, wat beetje dommig was omdat ik niet had bedacht dat je met 100 mb niet zo heel veel kan als je gaat videoskypen en halverwege viel die dus uit en kon ik Saar niet eens een verklaring geven of doei zeggen. Handigg. Ik ging op tijd naar bed, nog een uurtje met Jules liggen babbelen en gaan slapen.