Donegal

Donegal is prachtig.
Woeste rotsachtige kusten, vergezichten. Stenen, heuvels, gras....en schapen, veel schapen.

Vandaag weer vroeg op en op weg naar Slieve League via Killybegs, de grootste vishaven in Ierland qua tonnage, heb ik me laten vertellen.

Door een schitterend landschap, langs woeste kusten richting Slieve League.
We hebben de camper een stuk lager neergezet en we besloten het laatste stuk maar te lopen. Dat was heel erg de moeite waard. Het was een steile klim, met veel gehijg en gesteun van mijn kant. Via de schapenpaadjes naar de zee. Het uitzicht was geweldig. Ik heb op een uitstaande rots over de Atlantische oceaan staan te kijken. Met de zon op m'n bolletje en de wind door mijn haren. We hebben even naast elkaar gezeten op een rots. Met een diepe zucht realiseerde ik me dat op dat moment mijn droom over Ierland uitkwam. Wat een schitterend land. Voelde me volmaakt tevreden zo met mijn liefje naast me, daar in dat prachtige landschap.

Toen we verder liepen kwamen we uit bij het ultieme uitzicht van de vakantie: Slieve League. Een grote diepe inham waar het water van de oceaan woest stuksloeg. Rotsachtige bergen, waar de wind omhoog kwam. En een stenen pad wat nog verder omhoog ging. Aangezien ik een bange poeperd ben qua hoogtes, ben ik op een mooie rots gaan zitten en heerlijk van het uitzicht genoten, terwijl Pascal de hoogte trotseerde. Precies daar, maakte ik mezelf de belofte dat ik daar ooit nog eens terug zou komen.

Toen we terug gingen zag ik op een uitstekende rots een soort torentje. We zijn daar naartoe gelopen, over de schapenpaadjes, langs de schapen en enge hoogtes, kwamen we bij een soort uitkijktoren. Volgens internet in de 17e eeuw aangelegd om de Fransen die van zee kwamen in de gaten te houden. Het grappige was dat er geen deur of wat inzat. Alleen ramen.
Het was een heel surrealistisch gezicht zo'n torentje....dicht bij de afgrond.
We hebben er even gezeten en het torentje Pascal's paleis gedoopt. ;-)

We zijn doorgereden naar Crolly om naar Leo's taverne te gaan. Leo is de vader van Maire Brennan en Enya. Ze hebben daar ook regelmatig opgetreden. Het is een mooie taverne, verdeeld in een café en een lounche. In het café brandde een turfvuurtje en het was en rustig.

Mooie muziek en een paar Ierse mannen die daar lekker aan de bar zaten en een pintjes Guinness dronken.
Ze hadden daar wi-fi, dus we hebben daar even contact gelegd met het thuisfront en besloten daar wat te gaan eten. We waren lekker op tijd dus we konden gebruik maken van 'The "early bird special" dat scheelde een paar euro en was zeer de moeite waard. Vooraf de garnalencocktail en als hoofdgerecht de sirloinsteak. Pascal had vooraf het geitenkaasje en als hoofdgerecht Guinness stew.
Vanaf 22.00u zou er livemuziek zijn en gedanst worden. Daar wilden we even op wachten. Het was een soort kruising tussen bejaardendans en linedance. We hadden het snel bekeken en besloten ons campertje maar op te zoeken en lekker te gaan slapen. We mochten op het terrein van de taverne kamperen, dus dat was handig.