Himeville - Gonubie - 15 augustus

Eindelijk eens uitgeslapen! Het is 8.00 uur als de wekker gaat en de zo'n schijnt al volop naar binnen! Het uitzicht vanuit de tuin over de Drakensberg is elke dag weer prachtig! Om half negen schotelt Meg ons weer een lekker Engels ontbijt voor. Niet veel later schuiven ook Sam en Val aan voor het ontbijt. Ze zijn ook erg enthousiast over de excursie van gisteren! Meg vertelt over de problemen die de huidige waterschaarste in Kwazulu / Natal en de oorzaken en gevolgen daarvan. Sam vertelt dat dit ook hun woonplaats in Californië ook gaande is. Na het ontbijt wisselen we nog adresgegevens uit en gaan we op weg naar Gonubie, vlakbij East London.

Het is een aardig eind rijden, zeker vijf tot zes uur. Meg waarschuwt ons goed door te rijden en niet te stoppen onderweg. De weg is hier en daar slecht en er lopen veel mensen en dieren langs de weg. En dat blijkt te kloppen. Vooral rondom de kleine dorpjes lopen vooral veel kinderen door het heuvelachtige landschap. We zien koeien, geiten, honden en schapen rakelings langs de weg lopen en regelmatig midden op de weg oversteken. Wij kunnen vaak nog wel stoppen, maar het grote vrachtvervoer helaas niet. We zien dan ook veel aangereden schapen en geitjes en regelmatig ook honden.

Het landschap lijkt eindeloos en de heuvels vouwen voor ons uit. We zien veel fruitstalletjes langs de weg en allerlei andere bedrijvigheid van openlucht kappers tot handelaren in auto-onderdelen. Ook zien we weer veel taxibusjes en bakkies (pick-ups) volgepropt met mensen. Rond half zes komen we aan in Gonubie bij ons B&B. Eindelijk kunnen we onze benen strekken! We gaan dan ook even langs het strand wandelen. Het begint al wel donker te worden dus we houden het kort. De golven zijn flink, maar mooi. Bij terugkomst in ons appartement besluiten we even boodschappen te doen voor morgen en vanavond. We eten een keer 'thuis', pizza. Ook bekijken we wat we morgen gaan doen en typen we de verhalen van de afgelopen

dagen uit, we lopen namelijk inmiddels wat achter. Helaas geen internet, dus moeten we nog even wachten met posten van de verhalen.