9. Een dagje rijden...

Na het (matige) ontbijt in het Lancaster Arts hotel stapten we in onze huur-Dodge en zetten koers naar het noorden. Het doel was vandaag Corning, een klein stadje van 10.000 inwoners in het noorden van de staat New York. Onze navigatie-Truus die we hier Sandy hebben genoemd, deed goed haar best, en door een groen bebost landschap, wat heuvelig, reden we door Pennsylvania. Zo'n 200 miles to go....

De wegen waren in het algemeen goed, meestal dubbel, dus het reed relaxed, ook omdat de snelheden redelijk dicht bij elkaar liggen (vrachtwagens, personenauto's).
Er staan heel veel borden langs de weg, en er wordt veel aangegeven, vooral

de wegnummers, en minder vaak de plaatsnamen. Oppassen is het bij de stoplichten: die hangen meestal aan de overkant van de kruising, dus je moet goed opletten dat je op tijd stopt, of dat je niet tegen je voorganger aanbotst, omdat je denkt dat die doorrijdt tot het stoplicht. Maar het went snel. Er ligt veel troep langs de weg, vooral kapotte autobanden. Opruimen gebeurt niet altijd lijkt het.

We volgden voor een groot deel de rivier de Susquehanna, bekend van de bijna meltdown van de kerncentrale van Harrisburg eind jaren '70.
Dorpjes en stadjes wisselden elkaar af, veel houten huizen langs de weg, waarvan Marijne zei dat het haar zou verbazen als die de volgende storm zouden overleven. (We hebben in het dorpje hier gekeken wat de huizen kosten, dat is niet veel.....voor $100.000 heb je al heel wat). Wat ook opvalt zijn de begraafplaatsen, vaak zonder omheining en met veel Amerikaanse vlaggetjes.

Halverwege de rit zagen we een grote Wallmart, en dat was een mooie tussenstop. Tjonge, wat een oppervlakte en wat een spullen. Echt alles is er te koop, van megagrote flatscreens, vishengels, en kleding tot voedingsmiddelen, gallons sap en meeeeeeters diepvriesmaaltijden, die door Pieter op de foto werden gezet: storecheck! We gooiden natuurlijk wel wat in onze kar, dat was té leuk.
Na een broodje bij de Subways reden we weer verder, met wat tips van een NL gezin dat met een camper op stap was.

Het landschap werd iets ruiger met

wat meer hoogteverschil. Rond 16 uur kwamen we aan bij onze slaapplek voor de nacht, een motel waar je handig voor je eigen deur kon parkeren ( en waar je volgens Marijne zeker zou worden vermoord ;-). Lekker stereotiep, grote kamer, 2 dubbele bedden, we konden koffie zetten, er stond een koelkast en een microwave, niks meer aan doen. Leuk om in allerlei verschillende soorten en stijlen hotels te slapen.

Aan het eind van de middag reden we nog even naar het stadje Corning, en wandelden Market Street (het historische hart) op en neer. Wat leuke winkeltjes, leuke dingetjes gekocht (C een leuke ring, D een vestje en grappige kaarten) en lekker gegeten bij een lokale pizzeria.
We keken ook even bij de lokale makelaars: voor $100.000 heb je al heel wat hier. Wel allemaal houten huizen, niet te vergelijken met onze bouw.

Even wat over de bediening in restaurants: dat is echt anders dan bij ons. Vaak stelt de ober zich voor met zijn voornaam, dat maakt het meteen persoonlijk. Glazen water met ijs worden standaard ingeschonken en niet berekend. Daar kan NL nog wat van leren. Er wordt goed op je gelet, en regelmatig gevraagd of alles okay is. Natuurlijk is dat mede voor de fooi, maar toch.... Het voelt wel prettig!
Gerechten delen is geen enkel probleem, dat zie je overal gebeuren. En de doggybag zien we ook regelmatig langskomen.