Op naar de USA!

Om 5 uur ging de wekker na een korte nacht. Huphup uit de veren en om 5.30 zaten we in de auto naar Schiphol, begeleid door een prachtige zonsopkomst. En weer eens het bewijs: toeval bestaat niet....want op de radio speelde de hit van Alicia Keys met JayZ....Empire State of mind, waarin New York wordt bezongen.

De valet-parking werkte prima, dus we waren vlot in de vertrekhal. Na een beetje stoeien met de check-in computers (Caroliens paspoort werd niet gelezen, kwam vast door de Russisch-achtige naam ;-) en een futuristische koffer-etende machine was het wachten op het boarden.
We liepen eerst nog even naar vertrekhal 3, waar een indrukwekkende bloemenzee lag ter nagedachtenis aan de bijna 200 Nederlanders die donderdag 17 juli omkwamen toen hun vliegtuig boven Oekraïne werd neergeschoten. Daar werden we wel stil van, met een brok in de keel. Er lagen condoleanceboeken die we hebben getekend.....

De securitycheck bij de gate ging snel, en alleen Marijne moest haar schoenen uitdoen (....????). We hadden 2x2 stoelen bij het raam boven de vleugel, en konden heel mooi de kustlijn zien en even later de Engelse countryside

Carolien Nicolai

28 chapters

16 Apr 2020

2. Op weg en de eerste dag

July 22, 2014

|

New York

Om 5 uur ging de wekker na een korte nacht. Huphup uit de veren en om 5.30 zaten we in de auto naar Schiphol, begeleid door een prachtige zonsopkomst. En weer eens het bewijs: toeval bestaat niet....want op de radio speelde de hit van Alicia Keys met JayZ....Empire State of mind, waarin New York wordt bezongen.

De valet-parking werkte prima, dus we waren vlot in de vertrekhal. Na een beetje stoeien met de check-in computers (Caroliens paspoort werd niet gelezen, kwam vast door de Russisch-achtige naam ;-) en een futuristische koffer-etende machine was het wachten op het boarden.
We liepen eerst nog even naar vertrekhal 3, waar een indrukwekkende bloemenzee lag ter nagedachtenis aan de bijna 200 Nederlanders die donderdag 17 juli omkwamen toen hun vliegtuig boven Oekraïne werd neergeschoten. Daar werden we wel stil van, met een brok in de keel. Er lagen condoleanceboeken die we hebben getekend.....

De securitycheck bij de gate ging snel, en alleen Marijne moest haar schoenen uitdoen (....????). We hadden 2x2 stoelen bij het raam boven de vleugel, en konden heel mooi de kustlijn zien en even later de Engelse countryside

gevolgd door de Atlantische oceaan.
Beetje tukken, spelletje doen, krant lezen, ontbijtje (Marfo: omelet of pannenkoek), het ging best snel.

Via de kust van Canada en de oostkant van Amerika vlogen we richting New York, en eerder dan gepland landden we op JFK airport. Voor de landing zagen we al een glimp van de wolkenkrabbers. De douane was soepel, dus in no time stonden we bij zo'n gele taxi die ons naar ons hotel in Midtown Manhattan bracht. En de eerste blik op Manhattan was toch wel heel bijzonder vanuit de taxi.

We gingen vervolgens eigenlijk meteen weer op pad, naar Times Square gelopen, waar een mega ToysRus zit, en een Disney-store...beetje dwalen, pizzastukken eten in Bryant park, en uiteindelijk ook het Empire State Building op waar Marijne belachelijk toevallig een vroegere klasgenoot tegenkwam, waarvan ze wist dat die ook in NY was. Hoe bestaat het!
We genoten van het uitzicht over Manhattan....

Heel apart om het idee te hebben dat we hier al lang waren. Zou dat toch komen doordat alles heel bekend voelde? Marijne en Dorieke liepen rond alsof ze hier woonden.

Na een uurtje slapen hesen we onszelf weer in de benen om te gaan eten, want anders zou het wel een hele vroege ochtend worden woensdag. Lekker sushi bij een Koreaans restaurant (helaas vonden we het bedoelde Japanse restaurant nadat we al gegeten hadden :-( ..en toen door de zwoele avond (al donker) tegen half 10 weer naar ons appartement op Murray Hill (147 East 39th street).....welterusten!

Contact:
download from App storedownload from Google play

© 2024 Travel Diaries. All rights reserved.