Op naar de USA!

Alweer weg uit the big apple.....wat hebben we veel gedaan!
Onze trein naar Washington vertrok om 12.05, dus we konden rustig aan doen. Uitslapen, koffers inpakken en zorgen dat alle apparaten waren opgeladen ;-)

Om 10 uur liepen we naar een ontbijttentje op Lexington Avenue, en namen weer van alles lekkers: bagel, fruit, tosti, sandwich egg, ham and cheese......
Met de taxi waren we even later zo op Penn station, en wachtten we op onze trein. Handig dat we de e-ticket al hadden!
De trein had lekkere brede stoelen, duidelijk geschikt voor langere afstanden. We zaten in een "quiet car", wat ons heel vriendelijk door de conducteur werd duidelijk gemaakt toen we aan het kletsen waren. Oeps, sorry!
We vermaakten ons tot 15.30 met lezen, filmpjes kijken en een beetje tukken. En natuurlijk naar buiten kijken! Wat opviel was dat veel huizen in dorpen er behoorlijk verlopen uitzagen. Slecht onderhouden, rommelig, armoedig. En een arme overheid: bovengrondse leidingen overal en rommelige bouwvallen.

Aangekomen op Union Station in Washington

Carolien Nicolai

28 chapters

16 Apr 2020

6. New York - Washington

July 26, 2014

|

In de trein

Alweer weg uit the big apple.....wat hebben we veel gedaan!
Onze trein naar Washington vertrok om 12.05, dus we konden rustig aan doen. Uitslapen, koffers inpakken en zorgen dat alle apparaten waren opgeladen ;-)

Om 10 uur liepen we naar een ontbijttentje op Lexington Avenue, en namen weer van alles lekkers: bagel, fruit, tosti, sandwich egg, ham and cheese......
Met de taxi waren we even later zo op Penn station, en wachtten we op onze trein. Handig dat we de e-ticket al hadden!
De trein had lekkere brede stoelen, duidelijk geschikt voor langere afstanden. We zaten in een "quiet car", wat ons heel vriendelijk door de conducteur werd duidelijk gemaakt toen we aan het kletsen waren. Oeps, sorry!
We vermaakten ons tot 15.30 met lezen, filmpjes kijken en een beetje tukken. En natuurlijk naar buiten kijken! Wat opviel was dat veel huizen in dorpen er behoorlijk verlopen uitzagen. Slecht onderhouden, rommelig, armoedig. En een arme overheid: bovengrondse leidingen overal en rommelige bouwvallen.

Aangekomen op Union Station in Washington

gingen we op zoek naar de Hertz autoverhuur. Die bleek om 15.30 te sluiten, maar de chagrijnige mevrouw zuchtte diep en pakte onze voucher gelukkig toch aan. Vervolgens bleek de gereserveerde SUV er niet te zijn, en na wat heen en weer rijden kwam er een auto voor ons aan. Helaas zonder navigatie, maar we mochten al blij zijn dat we wat kregen, zo werd ons verteld. Minpuntje voor Hertz. Daar moesten we nog wat aan doen, de dag erna bij de vestiging bij het Hilton hier om de hoek! En even kijken wat de webcare van Hertz voorstelt....

Met behulp van de iPhone (is daar een app voor? Ja!) reden we toch in 1 keer naar ons hotel, in een rustige straat niet ver van Dupont Circle. Intussen hadden we best honger en we liepen richting het centrum al heel snel bij een Thais restaurant naar binnen. Heerlijke sushi en pad thai! En nog happy hour ook.....

Op Dupont Circle, waar 8 straten bij elkaar komen, zaten we even lekker op een bankje, begeleid door een soort dixieband met allemaal blazers. Heel gezellig! Het was nog steeds een graadje of 30! Dat zou wat worden de volgende dag op de fiets....

Weer terug in het Normandy hotel lokten onze bedjes. We hadden hier 1 kamer met 2 dubbele bedden, die lekker zacht voelden. Alles bij elkaar toch wel weer een drukke dag! Dit verslag werd getikt op het terras in het donker, net na 21.30. Nog even lezen en dan zzzzzzzzzz

Contact:
download from App storedownload from Google play

© 2024 Travel Diaries. All rights reserved.