Auckland

Dit deel komt redelijk vlak achter het HongKong deel, alleen maar en puur omdat ik misschien een beetje lui ben, maar niet getreurd, hierna hebben jullie weer even rust van mij. ;)

Om toch even verder te gaan op het vorige deel waar ik gestrand was op het vliegveld, en waar wij weer 11 uur in een vliegtuig mogen zitten, moet ik daar toch even wat over kwijt. Wij vlogen rond half 10 avond, HongKong tijd. Dan weet je bijna zeker dat je weer een nacht overslaat. Mijn voorbuurman vond het namelijk logisch dat hij de hele vlucht, liggend mocht doen. Dan maar de benen het gangpad in. Onee mijn voor buurman staat elke 10min op waardoor hij 25x op mijn voeten staat. Iets schuiner de benen dan maar. Onee, 23 andere mensen vallen er over heen. Jullie snappen wel dat ik veel geslapen heb. :)

Na geland te zijn, weinig slaap en een jetlag van 12uur, waren we om 2 uur in het Hotel Albion. Gezellig 2 barren, een hotel, restaurant en gokken in 1. Als iemand naar Auckland gaat, ga hier heen, voor alleen al het super zachte en comfortabele bed.

Auckland. De stad met de mooie blauwe zee. Grote toren dat lijkt op de Euromast en Mount Eden, waar wij ons hebben voorbereid op de eerste mini hike met normale schoenen (Ik heb niet geteld hoevaak Jan Willem bijna uitgegleden is, maar het zag er grappig uit). Uitzicht over de stad met 22 graden is best fijn. De winter slaan we gelukkig een beetje over dit jaar, ondanks dat ik de skipistes wel ga missen.

Om de dag af te maken, een museum bezocht. Met nog ander half uur op de klok, alles over de Maori gezien, eerste en tweede wereld oorlog, verschillende vlinders en prehistorische dieren, en nog meer Maori. Wisten jullie dat door de Europeanen, de Maori wapens kregen en elkaar uitroeiden? Niet zo slim als je het mij vraagt.

Nu voor de derde keer in een week op een vliegveld te zitten, eindig ik hier toch maar even mijn verhaal. Gekukkig is deze vlucht maar anderhalf uur en kunnen wij daarna de camper in beslag nemen. Even wat kleine dingetjes kopen en klaar is kees. Of nou ja, klaar zijn Falk en Jan Willem. Mensen het gaat jullie weer goed in de kou en ik kijk wel even wanneer ik weer wat type. De groeten!