Route Dunedin,Invercargall, Sounds, Queenstown

Back at it again. Bij het vorige verhaal zijn we geeindigd met dat het laat was, ik moe was en de vogels geen geluid meer maakten. Terwijl ik dit type zit ik lekker aan de warme noodles en heb ik eerder sneeuw gezien dan de gemiddelde Nederlander. En ik maar tegen iedereen zeggen, ik skip de winter.

The cathadral caves. Was een korte rit vanaf de camping waar ik het laatste hoofdstuk had geupload. De rit was iets van 2 a 3 kilometer naar boven, 50km/h. Harder gaat dat groene monster van ons niet als we een berg op moeten, dus je snapt wel dat je achterliggers geirriteerd raken van de camper. (Nog niet zo erg als van belgen die we tegen kwamen. Die kwamen niet verder dan 20km/h naar boven). Enfin. We moesten er voor 11.50 zijn, anders zou het weer vloed worden en kon je niet meer bij de caves komen. Het eb en vloed verschil is daar erg groot. Zeker wel 30 a 50 meter. Grappig om ze te zien. Ook nog onze kleine blauwe pinguin gezien die daar verschuilt zat. Na de caves nog langs een klein watervalletje gereden. Ik met mijn avonturieren gedrag, klom natuurlijk naar de waterval, gleed uit en haalde me hand open. Geen wonder dat me ouders altijd zoveel verschillende en hoge ziekteverzekeringen afsloten.

De tussen liggende 2 dagen, slapen in Invercargall en de rit naar de Fiorden, (Te Anau) waren 2 rustige reisdagen. Iedereen die zo lang kan rondreizen, zal ook zijn rust momentjes moeten pakken.

13 november 2018. De boottocht. Doubtful Sound. Iedereen die moet kiezen tussen deze en de Milford Sound, raad ik aan om Doubtful Sound te doen. We begonnen om 8 uur. Waren dus al om 7uur op om een bus te pakken die ons naar de boot bracht. Vroeg, maar Red Bull doet wonderen. Je wordt met een boot naar de overkant gebracht, waar je na uitstappen van die boot, instapt in een bus. De bus brengt je dan naar plek 2. Plek 2 is de plek waar je volgende boot ligt te wachten, en de Cruise gaat beginnen. Het is een ongeveer 2 a 3 uur durende cruise tussen de stille wateren richting de Tasman zee. Met verschillende zij armen (zoals ze dat hier noemen) waar je de bergen met al het groen, langs vaart. Ze zeiden als je mazzel hebt zwemmen de dolfijnen ook nog met je mee. Helaas bleven ze dit keer op een veilige afstand. Maar niet getreurd met mijn geweldige foto kwaliteit en Canon ;), heb ik het prachtdier springend uit het water gekregen. Met nog spelende zeehonden en 1 pinguin gezien te hebben, voer de boot rustig terug en waren we tussen 3 a 4 weer bij de camper.

Milford Sound, ook wel no service Sound genoemd. Bereik no way. Van te voren gebeld om een prachtige helicopter tour te doen rond 2uur. De weg er naar toe is prachtig. Verschillende landschappen met verschillend natuur. Eenmaal bij de helicopter oparator aangekomen, zeiden ze dat ze niemand anders hadden weten te vinden voor de tour. Nog niet althans. Rond 3uur zou ze meer weten. Wij rustig naar het haventje gelopen en maar wat gegeten, in wat blijkt, het enige cafe/restaurant in de buurt die ook nog eens rond 5uur sloot. Enfin. Terug naar de helicopter. 3uur nog niemand anders behalve ik. Kijkend naar buiten, met een prachtige blauwe lucht bedenk ik me, hmm er zijn misschien toch niet zoveel van die mooi weer genieters. Half 4. Ze vertelden mij dat ik misschien een andere vlucht kon doen als er 1 iemand van de 6 personen niet kwamen

naar queenstown. Ik met hoop zitten wachten, er was immers toch niks te doen daar. En helaas 4uur. 6 Amerikanen die op de vlucht zaten. Jammer. Helaas.

Voor de mensen die ook lekker beetje gezellig primitief willen zijn, ga naar Gunn camp vlak bij Milford Sound. Gezellige mensen. Vlak daarbij ligt ook Lake Marian met een mooie hike. Deze hike brengt je naar een meer, tussen de bergen. Prachtig. Doen. Er zijn 2 lastige stukjes waar je een soort van moet klimmen, maar allemaal de moeite waard. De meren hier zijn zo ontzettend blauw.

Op naar een nieuw stukje rijden en het laatste gedeelte van deze blog. De rit naar Queenstown was lang, maar was goed te doen in 3 uur vanaf Lake Marian. Als je niet te lang blijft hangen bij de Subway althans. Ongeveer het enige dat je weet, dat het brood, "oke" is.

In Queenstown zitten we op een top10 holiday in park. Dat is een camping met verschillende facettes. Voor 1x 50 dollar te betalen en member te worden, krijg je voor de eerste dag 10% korting, 2 dagen 20% en tussen de 3-7 dagen krijg je 30% korting. Geloof me dat scheelt een hele hoop als je weet dat een hostel in Queenstown 38 dollar pp per nacht is. Wij betalen nu met zijn 2e, 37 dollar per nacht door de korting.

Queenstown is een levendige stad. Veel te doen. Vooral extreem sports is hier populair. Het is ook niet voor niks de activiteiten stad van de wereld. Daar moesten wij natuurlijk ook wat van gaan proeven. Dat werd gedaan met de hoogste bungy van het eiland. 134 meter van, 8,5 seconden. Wat een ervaring is dat toch. Betere sprong is er niet. Je zit toch aan een touw vast, dus wat zou het. :p

Aangezien dat we Mount Cook hadden overgeslagen op de heenweg,

hadden we besloten om een dagje te gaan rijden, mits wij niet eerst langs Jucy moesten, aangezien we een lek hadden. Het water droop langzaam de camper in. Jucy heeft het de nacht perfect opgelost door ons op het park een cabin aan te bieden ter waarde van 99 dollar, zodat wij niet als een stel verzopen katjes de ochtend gloed in hoefde. Eenmaal gefixt door Jucy, konden we onze weg vervolgen. Het zou een ongeveer 2,5 uur heen en 2,5 uur terug duren. De wandeling en het uitzicht was prachtig. Ook de weg er naar toe met weer een magisch mooi blauw meer naast ons. Met de dag erna naar de nieuwe Fantastic Beasts te zijn geweest (goede film weer), sluit ik mijn verhaal af. Het sneeuw is nu al langzaam aan het smelten. Ik zeg jullie weer gedag en houdoe.