Hey, hallo, ja jij daar die dit leest! Geniet je een beetje van de reis? Voel je je al een beetje zelf op reis? Want het gaat alleen maar beter worden. Aller eerst, voor ik verder ga, ik ben ook ondertussen opzoek naar de Valais Blacknose Sheep, daar komt in 1 van de volgende blogs een heel reisverslag over. Hopelijk gaat mijn zoektocht zijn vruchten afwerpen, maar dat weten we pas op het noorder eiland.
Na even afgedwaald te zijn, hebben we nog 1 dag kou moeten kleumen voordat wij de weg weer op konden. Queenstown, the adventure capital of the world, en die naam doen ze eer aan met de vele avontuurlijke sporten en uitdagingen, lieten wij achter ons voor het kleine pitoreske Wanaka. De dag beloofde veel goeds. Zon, bergen en sneeuw op de route. 1 woord, prachtig. Er zijn zoveel mooie auto routes in Nieuw Zeeland, zoals mijn Fysiotherapeut Paul van Hal zei, elke bocht is anders. Das logisch. Maar letterlijk bijna elke bocht is anders wil ik er van maken. Het ene bos maakt plaats voor het andere. Ik moet wel zeggen, de weg tussen Timaru en Dunedin is net zo vlak als Nederland aan de Oostkust, maar het wordt alleen maar beter.
falkmuldervrij
8 chapters
16 Apr 2020
November 28, 2018
|
Nog steeds Nieuw Zeeland
Hey, hallo, ja jij daar die dit leest! Geniet je een beetje van de reis? Voel je je al een beetje zelf op reis? Want het gaat alleen maar beter worden. Aller eerst, voor ik verder ga, ik ben ook ondertussen opzoek naar de Valais Blacknose Sheep, daar komt in 1 van de volgende blogs een heel reisverslag over. Hopelijk gaat mijn zoektocht zijn vruchten afwerpen, maar dat weten we pas op het noorder eiland.
Na even afgedwaald te zijn, hebben we nog 1 dag kou moeten kleumen voordat wij de weg weer op konden. Queenstown, the adventure capital of the world, en die naam doen ze eer aan met de vele avontuurlijke sporten en uitdagingen, lieten wij achter ons voor het kleine pitoreske Wanaka. De dag beloofde veel goeds. Zon, bergen en sneeuw op de route. 1 woord, prachtig. Er zijn zoveel mooie auto routes in Nieuw Zeeland, zoals mijn Fysiotherapeut Paul van Hal zei, elke bocht is anders. Das logisch. Maar letterlijk bijna elke bocht is anders wil ik er van maken. Het ene bos maakt plaats voor het andere. Ik moet wel zeggen, de weg tussen Timaru en Dunedin is net zo vlak als Nederland aan de Oostkust, maar het wordt alleen maar beter.
We dwalen weer af. Wanaka. Klein dorpje met 2 geweldige tracks. Rocky Mountains (tip van de neven van mijn oom) en de pittige, maar schijnt ooh zo mooie track, Roys Peak. De dag dat we naar Wanaka reden hadden we nog tijd om een hike te doen. Roys Peak was gierend druk, dus we dachten, dan maar naar de Rocky Mountains. Easy track zou het geweest moeten zijn. Niet als de west wandeling een pad weggeslagen is en een soort waterval het pad ingenomen heeft. Buiten dat was het wel een prachtig uitzicht over Lake Wanaka. Tussen Roys Peak en de Rocky Mountains is een makkelijke en goede Camping. Naam even vergeten, maar je kan het niet missen ;).
Roys Peak. Een andere hike. Niemand weet wat voor weer het wordt. Ze noemen het nog geen Westcoast, daar zeggen ze dat ze dagen hebben net 4 seizoenen in 1 dag, maar dat is het in ongeveer in heel Nieuw Zeeland. Lijkt een beetje op Nederland maar dan zonder bergen. Back to the point. Vol goede moet gingen we vroeg onze bed uit. Om 9 uur begon de track. Zeker een zware hike, waar we bijna alleen maar mist en wolken hadden. Ingehaald worden door mensen met wandel stokken (ook maar aanschaffen?). Eenmaal bij de lookout, 30 min van de Peak vandaan. Zagen we nog maar 50 meter voor ons, met natte sneeuw en regen. De Peak was nauwelijks begaanbaar met onze schoenen. Sneeuw en modder hadden de overhand op het pad waardoor je alleen maar zou uitglijden. Dus zat er niets op dan maar weer terug te lopen. Jammer want volgens velen was het uitzicht adembenemend. Eenmaal beneden na 4 uur gelopen te hebben, begon het op te klaren! Man man man wat balen. Ach de ene keer heb je pech en de andere keer niet. Op naar een I-site (informatie center door heel Nieuw-Zeeland, super handig voor als je het even niet meer weet). Ik wilde nog steeds in een helicopter vliegen. Jan Willem en ik vonden beide het gletsjer lopen op de plaatjes er ook gaaf uit zien. Boeken? Zeker!
Franz Josef. Weer een nieuwe mooie plek. Klein, kneuterig, beetje veel toeristen, guides en buitenstaanders (15% in het dorp waren locals). Weer hopen op een goede dag. De gletsjer scheen er over 60 jaar niet meer te zijn. Hij schuift per dag, 1 meter op omhoog! Waar bij de meeste gletsjers dit 1 a 10 cm per jaar is! Waren bijna te laat bij de Franz Josef Gletsjer Guides (even reclame maken) doordat we verkeerd ingelicht waren bij de I-Site, maar goed kan gebeuren. Waterdichte broek en jas aan. Stevige schoenen en zelf nog 2 lagen kleding aan verder. Konden wij de helicopter en de kou trotseren! (Het is nou eenmaal een gletsjer). Helicopters zijn nog steeds, op motoren en auto's na, mijn favoriete vervoersmiddelen. Goed. De gletsjer. Wat een geweld van ijs. (Al het stromend water in Nieuw-Zeeland is trouwens drinkbaar behalve 1 modderstroom van die gletsjer). Het is niet zoals een gletsjer in Europa waar je lekker vanaf skied. Nee. Je moet echt met ijs spike schoenen omhoog lopen. Geweldig mooi! 1 van de must do's van Nieuw-Zeeland als je het geld en tijd er voor hebt! Bij de deal kreeg je ook een dag in de hotpools erbij. Deze gebruikte wij de volgende, wel pas rond 4uur, want ik weet weer waarom ik nooit shotjes tequila meer deed. Wat was ik daar misselijk van de volgende dag haha.
De weg richting Greymouth. Was een lange. Zeker 3 uur lang. Bochten, nieuw uitzicht, en weer bochten voor onze kiezen. Ik heb nog nooit in 1 rit zoveel bochten gezien. Greymouth was meer een tussen stop voor ons. Vlak bij nog naar een aparte maar mooie watervalletje geweest, die weer anders was dan de andere haha. Zonsondergang, die wel magisch was. Want tja je zit niet voor niks aan de Westcoast! De volgende dag. Lange dag richting Montueka met 3 tussen stops. De Pancake Rocks, de Pororari River Track en Cape Foulwind (met zeehonden). De Pancake Rocks. Apart gesteenigde dat als pannekoek lagen neergelegd is. Het hele verhaal verder ben ik een beetje vergeten, maar hey, alles valt op te zoeken op google ;). Pororari track. 1 urige return track die je kan uitbreiden naar 3 uren. Dat ene uur heen en terug is zeker de moeite waard! We keken verder op dat pad maar ze waren bezig met wegwerkzaamheden van dat pad, dus we zijn weer terug gegaan. En als laatste de Cape. Zeehonden waren er. Vaak lastig te zien. Ik was meer geobserdeerd van de , wat leek op een Kiwi, boskip. Het klinkt niet boeiend, maar de foto zegt boekdelen :).
Montueka. Jan Willem wilde al sinds Christchurch een kayak tour doen. Nou dan boeken we er toch even 1? En waar is het mooier dan in de naar onze voorvaderen vernoemde ontdekkingsreiziger, Abel Tasman Park, te doen. In de Tasmanbaai ook nog eens! Wat een weer was het. Mooie stranden, lekker water en na het kayakken een mooie wandeling! Nog een must do voor Nieuw-Zeeland. Je zou maar nu in Nieuw-Zeeland zijn. Morgen nog een wandeling daar. Hopelijk weer goed weer? Zoals je al weet, hier weet je het weer nooit. Het gaat jullie goed!
Ps, ik hou van dieren. Op de volgende pagina's krijgen jullie dat ook te zien. Hopelijk niet teveel spam.
1.
Hong Kong
2.
Auckland
3.
Week 1 trip
4.
Route Dunedin,Invercargall, Sounds, Queenstown
5.
Wanaka, Franz Josef, Greymouth/Punakaiki, Abel Tasman!
6.
Einde zuid eiland, Wellington, Napier, Taupo, Raglan, Rotorua en Hobbiton
7.
The Fellowship of the Valais Blacknose sheep, The one Mountain, The Return of the Green Monster
8.
Northland 3x, Auckland, Raglan, Mount Taranaki.
Create your own travel blog in one step
Share with friends and family to follow your journey
Easy set up, no technical knowledge needed and unlimited storage!