Rondreis door Zuidoost-Azië

Na een lange reis kwamen we zaterdag aan bij ons verblijf in Yogyakarta, een kleine homestay bij hele lieve mensen. Vlakbij lag een gezellige straat met veel bars en restaurants waar we 's avonds lekker gegeten hebben. Zondag was weer even een rustdag en zijn we naar de bekende Malioboro straat gegaan. Dit is een van de bekendste straten van de stad en staat vol met marktkraampjes. Wij dachten wel even rustig door de straat te kunnen lopen, maar dat ging even wat anders. Om de paar seconden hoorden we kinderen schreeuwen: Mister, mister, selfie!!! De straat stond vol met scholieren die op de foto wilden en een interview wilden doen voor hun schoolopdracht. We waren in een goede bui en omdat we toch geen plannen hadden, hebben we een aantal kinderen geholpen. Vervolgens werden we door een man die we in het winkelcentrum ontmoette naar een kunstatelier gebracht. In Yogyakarta zijn veel ateliers te vinden waar je batik schilderijen kunt bekijken en kopen. Het grappige is dat dit op stof wordt gemaakt en het zag er prachtig uit! We hebben ons bijna laten overhalen om iets te kopen, maar uiteindelijk vonden we het toch te duur.

Maandag hebben we het paleis van de sultan bezocht en Taman Sari, het waterpaleis. We vonden dit beide echter niet heel bijzonder en ook hier waren alleen maar scholieren. Het begon ons langzaam te irriteren dus zijn we niet lang binnen geweest. De rest van de dag hebben we rustig aan gedaan.
Dinsdag begon de dag heel vroeg, namelijk om 05:30. We konden vanaf deze dag ons visa verlengen bij het immigratiekantoor. Dit is echter nogal een gedoe. Je moet drie keer langs het kantoor en dit kan soms meer dan een week duren. Vanwege de feestdagen die eraan kwamen moesten we het in Yogyakarta doen. Wij waren rond half 7 bij het kantoor, wat pas om half 8 open ging. Dit was het echter wel waard, want wij waren als eerste aan de beurt! Vervolgens was onze dag helemaal goed, omdat we op onze afspraak kaart zagen dat we donderdag pasfoto's mochten maken en vrijdag ons visum klaar was! Hierdoor hebben we wel onze route aangepast en besloten we om eind van de week naar Lombok te vliegen. In eerste instantie wilden we naar de Bromo vulkaan, maar vanwege de kerstdagen is bijna alles volgeboekt. Bromo bewaren we nog even voor het eind van onze reis! Om 14:00 gingen we richting de bekende tempel Prambanan. Dit was prachtig en we zijn gebleven tot de zon onder ging. De zonsondergang was helaas niet heel mooi, maar we hebben wel wat leuke foto's kunnen maken.
Vervolgens zijn we met de lokale bus naar het centrum gereden, wat iets langer duurde dan verwachtte. Uiteindelijk zaten we pas om 21:30 te eten en moesten we eigenlijk al lang in bed liggen! Woensdag stonden we namelijk om 03:00 op (wat een tijd) om de zonsopgang te bekijken met uitzicht op de Borobudur tempel.

Met goede moed vertrokken we, maar helaas was er niks te zien. Het voordeel van ons vroege uitstapje was wel dat we bij openingstijd (06:00) voor de ingang van de Borobudur stonden. Het eerste uur was er bijna niemand en konden we rustig rondkijken. Het was nog bewolkt maar het begon steeds meer op te klaren. Om 07:00 werd onze rust verstoord toen we weer honderden kinderen de tempel op zagen komen. Met zo'n drie uur slaap had ik totaal geen zin in deze kinderen maar Rico daarentegen wilde al dagen een foto met hún in plaats van andersom. Hij heeft genoten van de aandacht en de foto is ook eindelijk gelukt. Na ons bezoek aan de Borobudur reden we nog langs een restaurant die gespecialiseerd is in Luwak koffie. Dit is een hele bekende koffiesoort en een van de duurste koffiesoorten ter wereld! De eigenaresse heeft ons het proces uitgelegd en we konden het natuurlijk niet laten om een kopje te proeven. Civet katachtige eten de koffiebessen die op plantages verbouwd worden. De pitten hiervan verteren niet en komen in het geheel in de ontlasting terecht. Dit wordt vervolgens gebruikt voor het produceren van de koffie. Ik vond het echter wel erg zielig, omdat hier (en waarschijnlijk op veel andere plekken) ze een aantal van deze dieren opgesloten hebben in kooien. Ze voeren de dieren koffiebessen om vervolgens de ontlasting te gebruiken. De beesten lopen dus niet vrij rond en het zag er best triest uit.
Hierna gingen we terug naar onze homestay en zijn we even bijgekomen van de korte nacht. Ook moesten we uitchecken en was onze volgende accommodatie een heerlijk hotel. Er was een mooi zwembad waar we lekker uit konden rusten.

Donderdag moesten we weer langs het immigratiekantoor en vrijdag konden we ons paspoort weer ophalen inclusief het nieuwe visum! Het heeft wat moeite gekost, maar gelukkig is het zo snel gelukt.
Zaterdag hebben we lekker bij het zwembad gelegen en zondag vlogen we eind van de dag naar het eiland Lombok. Hier gaan we even genieten van de mooie stranden!

donnavanmanen

24 chapters

15 Apr 2020

Yogyakarta

December 25, 2018

Na een lange reis kwamen we zaterdag aan bij ons verblijf in Yogyakarta, een kleine homestay bij hele lieve mensen. Vlakbij lag een gezellige straat met veel bars en restaurants waar we 's avonds lekker gegeten hebben. Zondag was weer even een rustdag en zijn we naar de bekende Malioboro straat gegaan. Dit is een van de bekendste straten van de stad en staat vol met marktkraampjes. Wij dachten wel even rustig door de straat te kunnen lopen, maar dat ging even wat anders. Om de paar seconden hoorden we kinderen schreeuwen: Mister, mister, selfie!!! De straat stond vol met scholieren die op de foto wilden en een interview wilden doen voor hun schoolopdracht. We waren in een goede bui en omdat we toch geen plannen hadden, hebben we een aantal kinderen geholpen. Vervolgens werden we door een man die we in het winkelcentrum ontmoette naar een kunstatelier gebracht. In Yogyakarta zijn veel ateliers te vinden waar je batik schilderijen kunt bekijken en kopen. Het grappige is dat dit op stof wordt gemaakt en het zag er prachtig uit! We hebben ons bijna laten overhalen om iets te kopen, maar uiteindelijk vonden we het toch te duur.

Maandag hebben we het paleis van de sultan bezocht en Taman Sari, het waterpaleis. We vonden dit beide echter niet heel bijzonder en ook hier waren alleen maar scholieren. Het begon ons langzaam te irriteren dus zijn we niet lang binnen geweest. De rest van de dag hebben we rustig aan gedaan.
Dinsdag begon de dag heel vroeg, namelijk om 05:30. We konden vanaf deze dag ons visa verlengen bij het immigratiekantoor. Dit is echter nogal een gedoe. Je moet drie keer langs het kantoor en dit kan soms meer dan een week duren. Vanwege de feestdagen die eraan kwamen moesten we het in Yogyakarta doen. Wij waren rond half 7 bij het kantoor, wat pas om half 8 open ging. Dit was het echter wel waard, want wij waren als eerste aan de beurt! Vervolgens was onze dag helemaal goed, omdat we op onze afspraak kaart zagen dat we donderdag pasfoto's mochten maken en vrijdag ons visum klaar was! Hierdoor hebben we wel onze route aangepast en besloten we om eind van de week naar Lombok te vliegen. In eerste instantie wilden we naar de Bromo vulkaan, maar vanwege de kerstdagen is bijna alles volgeboekt. Bromo bewaren we nog even voor het eind van onze reis! Om 14:00 gingen we richting de bekende tempel Prambanan. Dit was prachtig en we zijn gebleven tot de zon onder ging. De zonsondergang was helaas niet heel mooi, maar we hebben wel wat leuke foto's kunnen maken.
Vervolgens zijn we met de lokale bus naar het centrum gereden, wat iets langer duurde dan verwachtte. Uiteindelijk zaten we pas om 21:30 te eten en moesten we eigenlijk al lang in bed liggen! Woensdag stonden we namelijk om 03:00 op (wat een tijd) om de zonsopgang te bekijken met uitzicht op de Borobudur tempel.

Met goede moed vertrokken we, maar helaas was er niks te zien. Het voordeel van ons vroege uitstapje was wel dat we bij openingstijd (06:00) voor de ingang van de Borobudur stonden. Het eerste uur was er bijna niemand en konden we rustig rondkijken. Het was nog bewolkt maar het begon steeds meer op te klaren. Om 07:00 werd onze rust verstoord toen we weer honderden kinderen de tempel op zagen komen. Met zo'n drie uur slaap had ik totaal geen zin in deze kinderen maar Rico daarentegen wilde al dagen een foto met hún in plaats van andersom. Hij heeft genoten van de aandacht en de foto is ook eindelijk gelukt. Na ons bezoek aan de Borobudur reden we nog langs een restaurant die gespecialiseerd is in Luwak koffie. Dit is een hele bekende koffiesoort en een van de duurste koffiesoorten ter wereld! De eigenaresse heeft ons het proces uitgelegd en we konden het natuurlijk niet laten om een kopje te proeven. Civet katachtige eten de koffiebessen die op plantages verbouwd worden. De pitten hiervan verteren niet en komen in het geheel in de ontlasting terecht. Dit wordt vervolgens gebruikt voor het produceren van de koffie. Ik vond het echter wel erg zielig, omdat hier (en waarschijnlijk op veel andere plekken) ze een aantal van deze dieren opgesloten hebben in kooien. Ze voeren de dieren koffiebessen om vervolgens de ontlasting te gebruiken. De beesten lopen dus niet vrij rond en het zag er best triest uit.
Hierna gingen we terug naar onze homestay en zijn we even bijgekomen van de korte nacht. Ook moesten we uitchecken en was onze volgende accommodatie een heerlijk hotel. Er was een mooi zwembad waar we lekker uit konden rusten.

Donderdag moesten we weer langs het immigratiekantoor en vrijdag konden we ons paspoort weer ophalen inclusief het nieuwe visum! Het heeft wat moeite gekost, maar gelukkig is het zo snel gelukt.
Zaterdag hebben we lekker bij het zwembad gelegen en zondag vlogen we eind van de dag naar het eiland Lombok. Hier gaan we even genieten van de mooie stranden!

Contact:
download from App storedownload from Google play

© 2024 Travel Diaries. All rights reserved.