Vrijdagochtend vertrokken we rond 07:00 met de bus naar Sapa. De bus was prima te doen! De stoelen zaten lekker en er was Wifi, zo konden we ons wel even vermaken. Na ruim 5,5 uur kwamen we aan in Sapa en gingen we opzoek naar Mama Shu Shu. Al snel kreeg ik een berichtje dat haar dochter ons kwam ophalen. Na 15 minuten kwam dochter Mimi en nam ons samen met haar vader mee naar een restaurant om te lunchen. We hadden afgesproken om naar haar huis te lopen na de lunch en onze backpacks werden door de vader met de auto gebracht. Rond 14:00 begon onze tocht naar haar dorpje en al snel kwamen we erachter dat het niet zomaar een tocht was. Ze vroeg of we water wilden kopen, want we zouden 4 uur (!!) gaan lopen. Rico kreeg bijna een hartverzakking. Toch begonnen we met goede moed aan de wandeling. Het eerste stuk was erg vermoeiend, we gingen bergopwaarts en met de zon erbij was het aardig warm. Na de eerste 10 minuten waren de zweetdruppels en pijnlijke kuiten al aanwezig. We kregen gezelschap van een lieve puppy die ons bleef volgen. Zelfs wanneer we probeerden hem de andere kant op te sturen kwam hij weer terug als we verder liepen. Na ongeveer een uur werd hij afgeleid door een motor en hebben we hem (helaas) niet meer gezien. De wandeling was zwaar, maar we hebben een geweldig uitzicht gehad over de bergen en na een tijd liepen we zelfs in de wolken. 3,5 uur later kwamen we eindelijk aan bij het huisje! We werden warm onthaald met een kopje thee en vervolgens hebben we lekker uitgerust en ons opgefrist. Er waren nog twee jongens uit Israël die ook in het huisje sliepen.

's Avonds hebben we met z'n allen gegeten en gekletst. We kwamen niks tekort, want Mama Shu Shu bleef herhalen: "No looking, only eating!". Na het feestmaal kwam het 'Happy Water' op tafel te staan. Een grote waterfles, waar uiteraard geen water in zat. Happy Water is een soort zelfgemaakte rijstwijn. We hebben een aantal shotjes gedronken en flink gelachen met elkaar.

De volgende ochtend begon rustig en rond 11:00 startte onze wandeltocht. Met nog pijn aan de benen van de vorige dag en geen idee hoe lang we nu weer gingen lopen, begonnen we aan de wandeling. Deze heeft uiteindelijk weer 4 uur geduurd. Ik kan jullie vertellen dat ik heel mijn leven nog nooit zoveel pijn aan mijn benen heb gehad, haha! Het was overigens een prachtige tocht door de rijstvelden, bergen en kleine dorpjes waar de kinderen zwaaiend en lachend ons aankeken. Op het einde hebben we wat gegeten met z'n allen en toen was het voor ons tijd om terug te gaan naar Sapa. We zouden gebracht worden met de auto door haar man, maar ook dit ging even anders. Haar man had een verjaardag gehad en had blijkbaar iets teveel Happy Water op, want hij mocht niet meer rijden. Mama Shu Shu had twee motoren geregeld waar wij achterop konden. Hoewel wij dit allebei niet ideaal vonden hadden we ook geen zin om een taxi te betalen dus het werd toch de motor. Na een grote knuffel van Mama Shu Shu zijn we achterop gesprongen. Het was een heftige en hobbelige rit en ik was erg blij toen we weer in Sapa waren. We zijn opzoek gegaan naar een slaapplek, die we al snel hadden gevonden. In de avond hebben we alleen wat gegeten en zijn we vroeg gaan slapen.

Vandaag vertrekken we weer naar Hanoi. Hier zullen we echter alleen 1 nachtje slapen, want morgen reizen we verder naar het eiland Cat Ba.