Omdat je Afrika niet kan verlaten zonder op safari geweest te zijn hebben wij er nog een vakantie achteraan geplakt. Eerst nog een paar dagen in Kaapstad en vervolgens naar Johannesburg gevlogen om vanaf daar richting het Krugerpark te rijden.
Zwemmen met zeehonden stond nog op mijn wensenlijstje om te doen in Kaapstad. Met een flinke vaart schoten we over de golven met een bootje richting de Zeehonden. Wat een leuk uitje had moeten worden eindigen in een niet al te groot succes. Enorm zeeziek geworden en dus na een minuut of vijf in het water tussen de zeehonden maar weer richting de haven gegaan waar ik mij eenmaal van de boot af direct een stuk beter voelde.
Verder in Kaapstad vooral nog even aan school gewerkt, onderzoeken afgerond. Ook nog even langs Shane gegaan, de ‘parkeerwachter’ waar ik eerder over vertelde. Omdat wij bijna vertrekken wilde wij nog even bij hem langs. Hij vertelde trots dat zijn vrouw 2 kaartjes had geregeld voor ons om naar de dansvoorstelling van zijn kinderen te kijken. Helaas viel die voorstelling op de dag dat wij naar Johannesburg vertrokken en dus konden wij hier niet bij zijn.
We vertelde hem graag te willen helpen met het aanvragen van zijn ID-kaart en hem daarom het benodigde geld te geven. Ik denk dat ik niet eerder iemand zo dankbaar heb gezien met een relatief klein bedrag. Met tranen in zijn ogen bedankte hij ons en gaf aan dat dit een grote stap in de goede richting was. Ik hoop dan ook van harte dat dit het geval gaat zijn. Overleven door dag in dag uit op straat te staan gun ik niemand.
Zaterdag vertrokken we vroeg naar het vliegveld om naar Johannesburg te vliegen. Daar aangekomen onze huurauto opgehaald en met ons Upje in zo`n 5 uur naar Hazyview gereden. De plek waar de twee nachten zouden blijven. Tussen de bananenbomen en fantastisch uitzicht stond onze bungalow. Hier zijn we naar Shangaan village gegaan. Volgens de boekjes de woonplaats van de Shangana familie.
We volgen een rondleiding en maken kennis met de chief van de Shangaan, een dunne in impalahuiden gehulde man die tijdens het verhaal van de gids op zijn betonnen troon stoïcijns voor zich uit kijkt. Er wordt verteld over de 10 lemen hutten met strodak. Eén voor alle vrouwen, één voor de dochters, één voor de zoons, een keukenhut en tot slot een hut voor zijn overleden moeder. De chief mag zo veel vrouwen hebben als hij wilt en aan het eind geeft hij aan ook wel met mij te willen trouwen. Ik krijg de opdracht even met mijn vader te overleggen of 12 koeien genoeg is, ik loop snel door naar de volgende hut, die van de ‘dokter’. Daar wordt verteld over de rituelen die zij uitvoert. Zo heeft ze een leren zakje vol botjes; deze worden uitgeschud en voor zich gelegd wanneer er een zieke is. Aan de manier waarop deze botjes gegroepeerd zijn kan zij zien welke ziekte iemand heeft.
Je begrijpt wellicht dat wij aan het eind van deze rondleiding enigszins twijfels hadden aan de echtheid hiervan.
dagmar_luca
15 chapters
16 Apr 2020
December 27, 2016
Omdat je Afrika niet kan verlaten zonder op safari geweest te zijn hebben wij er nog een vakantie achteraan geplakt. Eerst nog een paar dagen in Kaapstad en vervolgens naar Johannesburg gevlogen om vanaf daar richting het Krugerpark te rijden.
Zwemmen met zeehonden stond nog op mijn wensenlijstje om te doen in Kaapstad. Met een flinke vaart schoten we over de golven met een bootje richting de Zeehonden. Wat een leuk uitje had moeten worden eindigen in een niet al te groot succes. Enorm zeeziek geworden en dus na een minuut of vijf in het water tussen de zeehonden maar weer richting de haven gegaan waar ik mij eenmaal van de boot af direct een stuk beter voelde.
Verder in Kaapstad vooral nog even aan school gewerkt, onderzoeken afgerond. Ook nog even langs Shane gegaan, de ‘parkeerwachter’ waar ik eerder over vertelde. Omdat wij bijna vertrekken wilde wij nog even bij hem langs. Hij vertelde trots dat zijn vrouw 2 kaartjes had geregeld voor ons om naar de dansvoorstelling van zijn kinderen te kijken. Helaas viel die voorstelling op de dag dat wij naar Johannesburg vertrokken en dus konden wij hier niet bij zijn.
We vertelde hem graag te willen helpen met het aanvragen van zijn ID-kaart en hem daarom het benodigde geld te geven. Ik denk dat ik niet eerder iemand zo dankbaar heb gezien met een relatief klein bedrag. Met tranen in zijn ogen bedankte hij ons en gaf aan dat dit een grote stap in de goede richting was. Ik hoop dan ook van harte dat dit het geval gaat zijn. Overleven door dag in dag uit op straat te staan gun ik niemand.
Zaterdag vertrokken we vroeg naar het vliegveld om naar Johannesburg te vliegen. Daar aangekomen onze huurauto opgehaald en met ons Upje in zo`n 5 uur naar Hazyview gereden. De plek waar de twee nachten zouden blijven. Tussen de bananenbomen en fantastisch uitzicht stond onze bungalow. Hier zijn we naar Shangaan village gegaan. Volgens de boekjes de woonplaats van de Shangana familie.
We volgen een rondleiding en maken kennis met de chief van de Shangaan, een dunne in impalahuiden gehulde man die tijdens het verhaal van de gids op zijn betonnen troon stoïcijns voor zich uit kijkt. Er wordt verteld over de 10 lemen hutten met strodak. Eén voor alle vrouwen, één voor de dochters, één voor de zoons, een keukenhut en tot slot een hut voor zijn overleden moeder. De chief mag zo veel vrouwen hebben als hij wilt en aan het eind geeft hij aan ook wel met mij te willen trouwen. Ik krijg de opdracht even met mijn vader te overleggen of 12 koeien genoeg is, ik loop snel door naar de volgende hut, die van de ‘dokter’. Daar wordt verteld over de rituelen die zij uitvoert. Zo heeft ze een leren zakje vol botjes; deze worden uitgeschud en voor zich gelegd wanneer er een zieke is. Aan de manier waarop deze botjes gegroepeerd zijn kan zij zien welke ziekte iemand heeft.
Je begrijpt wellicht dat wij aan het eind van deze rondleiding enigszins twijfels hadden aan de echtheid hiervan.
De dag erna vroeg vertrokken via de Panorama route naar Hoedspruit. Eerst nog even gestopt bij een bananenboerderij waar we langs reden, de werknemers waren maar wat blij dat wij daar kwamen kijken en kregen dan ook een uitgebreide rondleiding. Er werd verteld over het proces die de bananen doorlopen voor ze in de winkel verschijnen en ook kregen we wat bananen mee voor onderweg. Vervolgens onze weg vervolgd. De Panorama route schijnt een van de mooiste routes van Afrika te zijn. Helaas hebben wij door de dichte mist niet erg veel kunnen zien, zo was Gods Window gesloten en zijn we langs meerdere uitzichtpunten gereden. Onderweg wel gestopt bij verschillende watervallen en de Blyde river Canyon waar het uitzicht adembenemend was. Onderweg nog een aantal keer moeten stoppen voor apen en koeien op de weg. Eind van de dag kwamen we aan in Hoedspruit, we moesten naar rechts afslaan om bij onze lodge te komen. We dachten er toen bijna te zijn maar in werkelijkheid moesten we nog 3 kwartier over een hobbelige zandweg rijden, waar we moesten stoppen voor overstekende Giraffen, dit doet toch wat Afrikaanser aan dan Kaapstad. Nadat we alle kanten opgeschud waren in ons Upje aangekomen bij Pezulu Treehouse Lodge. We kregen een tree house midden in de ‘bush’, zooo gaaf!
De volgende ochtend werden we wakker met zebra`s in onze ‘tuin’ en stond er een bushwalk op het programma, met een Ranger gingen we om half 6 lopen. Op zoek naar zebra`s, impala`s, zwijnen, Buffels, Giraffen en vogels, een goed begin van de dag. Later die dag zijn wij opzoek gegaan naar Jessica de tamme hippo. Een beetje vreemd was het wel oog in oog met een dier te staan die in Afrika bekend staat als een van de gevaarlijkste dieren en waardoor er per jaar meer mensen overlijden dan door welk ander dier dan ook. We gaven haar zoete aardappel en rooibos thee en mochten haar aaien. Nog even langs Blyde river poort gereden waar we een waterval tegen kwamen zoals je ze altijd in films ziet, je weet wel met zo`n leuk meertje ervoor. Nog even langs een winkelcentrum gereden, de kapper kon je vinden in een zeecontainer en het maken van foto`s voor op je paspoort kon in een houten hutje die nog net niet uit elkaar leek te vallen. Ondanks dat in Zuid-Afrika 4% van de bevolking blank is leek het alsof zij voor het eerst blanke meiden zagen, van alle kanten werden we aangestaard. De dag afgesloten met een lekkere buitendouche.
De dag erna zaten we om 5u `s ochtends in een busje onderweg naar Manyeleti park. Daar in een open jeep gestapt en op safari. Toen we aangaven dat dit onze enige safari was en graag de heel big 5 wilden zien werden we enig sinds uitgelachen door de Ranger; ‘’Gemiddeld moet je 5 keer op safari om de hele big 5 te zien dus vergeet dat maar meiden’’. Echter was het ons gegund en hadden we in 2 uur tijd al 4 dieren af kunnen strepen; leeuw, buffel, neushoorns en het LUIPAARD! De olifanten lieten zich in Manyeleti niet zien en dus zijn Ginette en ik `s middags samen nog naar het krugerpark gereden, waar we `s ochtends over onverharde wegen reden waren er nu gewoon asfaltwegen. Olifanten in overvloed en ook die konden we toen afstrepen.
De tijd vliegt en nu zat ook onze tijd in Hoedspruit erop, onze reis ging verder, dit keer naar Swaziland. Dit ligt midden in Zuid-Afrika maar is een land op zichzelf. Met één van de medewerkers van het treehouse hebben we een route op de kaart uitgestippeld en onze reis vervolgt. Via Mombela over de Genenisroute naar Badplaas, Ngeweny naar Mbana en tot slot Lobamba. Onderweg veel gemetselde huisjes en wilde dieren gezien. Vlak voor Mbana moesten we stoppen voor de politie. Te hard gereden.. We waren er al zo vaak voor gewaarschuwd, politie langs de weg die toeristen verteld dat ze te hard gereden hebben en vervolgens om contant geld vraagt. Iets wat verboden is maar wat veel gedaan wordt. Enigszins zenuwachtig werd ik er wel van maar zonder om geld te vragen mochten we weer doorrijden.
Bij de grensovergang van Zuid-Afrika naar Swaziland twee stempels mogen halen en vervolgens nog een half uurtje naar Lobamba waar wij 2 nachten verbleven. In een lemen hutje met een rieten dak sliepen we. Bij het kampvuur zijn we met een Savanna gaan zitten en in gesprek geraakt met een Duits stel. Met hun zijn we wezen eten en vervolgens weer bij het kampvuur gaan zitten, heerlijk avondje dus.
De volgende ochtend zijn Ginette en ik vroeg opgestaan om paard te rijden in het park waar we sliepen, tussen de zebra`s, gnoe`s, impala`s en fantastisch uitzicht. Na het paardrijden zijn we met het Duitse stel naar cultural village gegaan waar we keken naar Swazilandse dansen. Ook hier kregen we een rondleiding door hun dorp, dit kwam aardig overeen met het geen wat we gezien hadden in Hazyview.
Vervolgens zijn we naar het Casino gegaan, aan de roulettetafel kwamen we één van de in kleden gehulde bewoners tegen uit het cultural village. Met 200 rand (zo`n 13€) heb ik mij een middag vermaakt, uiteindelijk uiteraard met verlies naar huis.
Met een lekke band langs het benzinestation gereden waar deze in 10 minuten voor 4€ gemaakt werd. Onderweg nog wat mannen in geitenvacht voorbij zien komen en vooral veel straatverkopers.
De volgende dag naar Ermelo gereden, daar onze laatste overnachting vakantie. Naast Ermelo lag Amersfoort, beide 2 kleine plaatsen. Amersfoort was een vervallen plek met veel hangjongeren en gebouwen die nog net niet uit elkaar vielen. Doe mij dan toch maar Amersfoort in Nederland. In Ermelo heerlijk gegeten bij het hotel waar wij verbleven, alles werd klaar gemaakt op een braai waar we bij zaten. Zondag richting Johannesburg gereden wat nog even spannend was omdat onze benzine op was maar nergens een benzinestation te bekennen was. Enigszins opgelucht nog net op tijd één kunnen vinden. Nog een bliksembezoek gebracht aan het apartheidsmuseum en toen op het vliegtuig naar Kaapstad gestapt.
In Kaapstad hadden we nog 3 dagen waar we vooral rustig aangedaan hebben. Nog even langs Samantha waar we drie maanden gewoond hebben en verder vooral nog even van het mooie weer genoten.
Ondertussen al weer een aantal dagen thuis, op de kou na ook wel weer fijn. Zo vlak voor kerst een gezellige tijd om thuis te komen. Op het vliegveld opgewacht door papa, mama, Manon, Remco, Bram en Luuk. `s avonds stonden de meiden onverwachts voor de deur en vrijdag paardlief weer opgehaald. Zaterdag weer gereden en om maar meteen weer in het ritme te komen `s middags aan het werk gegaan. Gevolgd door een avondje stad. Ik mis het zonnetje enorm maar toch ook wel weer fijn om hier te zijn.
1.
Van Hoogland naar Kaapstad
2.
Eerste dagen op de Sea Point Primary
3.
Afsluiting term 3
4.
Vakantie - Garden route
5.
Zwemmen en surfen om het lekkere eten iets te compenseren
6.
'Just a normal week'
7.
Imizano Yethu
8.
Hop on Hop off
9.
Over stage, kaskar en surfen
10.
Dutchies in Cape Town
11.
Over Cape of Good Hope, wine tasting en een hoop gezelligheid
12.
100% genieten en een beetje werken
13.
Afscheid van de Sea Point Primary school
14.
V A K A N T I E !!!
15.
Overige foto`s
Create your own travel blog in one step
Share with friends and family to follow your journey
Easy set up, no technical knowledge needed and unlimited storage!