We zijn er weer. Niet overal is er WiFi.
Ik heb er dit keer een kaartje bijgevoegd. Kun je onze reis op zien. Het tweede kaartje komt ook nog een keer.
We reizen wat af.
Van Amsterdam naar Chennai, via Mumbai vliegen.
Van Chennai met de trein naar Ongole en weer terug met de trein.
Met vliegtuig naar Goa en vanaf Goa naar Jaipur met vliegtuig.
Alles is goed gepland .
Vanaf Jaipur steeds met onze eigen taxidriver. Hij zorgt goed voor ons. Op tijd rust met koffie en een lunch. Hij weet feilloos de weg en kent de adresjes waar ‘good food and coffee ‘ is. Wel is hij gek op tempels en dat merken we dan ook. De weg naar Jojawar was verschrikkelijk. Flink veel kuilen, smal en kapot wegdek. Om het nog maar niet te hebben over de vele speedbreakers in de weg. Slingerend door de bergen. Het blijft wennen aan dat links rijden. Eindeloos leek het. En dan kom je aan in een paleis . We wisten niet wat we zagen. Richard en ik voelden ons net maharadja’s met onze dames. Met alle egards werden we ontvangen. Namaste.
Jojawar is een klein bergdorpje. Er komen niet veel toeristen, dus waren we een bezienswaardigheid. We mochten ook op een school kijken. Massaal stroomden de kinderen toe en wilden onze namen weten. What is your name klonk het voortdurend.
De volgende dag moesten we dezelfde weg weer terug. Op weg naar Udaipur.