Richard, Toos en Henk hebben geen last of plezier gehad van de opiumceremonie in het kleine dorpje.
Er was veel bezorgdheid hierover. Dit merkten we via onze apps en andere reacties.
We zijn al gewend aan het uitpakken en inpakken van onze koffers. We hebben er een systeem voor ontwikkeld. Zelfs in onze ‘toerauto’ lukt dat.
We rijden in een comfortabele auto met een chauffeur die goed voor ons zorgt en steeds vraagt of we alles hebben: paspoort, money etc.. hij waarschuwt ons ook als we alleen een drukke markt op gaan. Kiest ook restaurants voor lunches en diners die niet ‘too expensive’ zijn.
We zijn nu in de Blue City. We hebben de Pink en White City al bezocht.
Blauwe kleur houdt warmte tegen en natuurlijk de insecten. Het is een fraai gezicht. De straatjes in de Blue City waren wel heel erg smal. We moesten allemaal achter elkaar lopen.
We zijn ook veel te weten gekomen over Jodhpur, de woestijnstad. Ook hier weer een ‘stepwell’, een grote waterbron met trapjes op diverse hoogtes. Deze is ‘geadopteerd’ door een restaurant in de buurt en hun medewerkers houden deze bron erg schoon. Heel voorzichtig zie je al initiatieven om de rommel en vooral het plastic op te ruimen. Geweldig. Maar meestal ziet het er nog verschrikkelijk vuil uit.
Onze tocht door de stad met een lokale gids eindigde natuurlijk bij een vriend die een atelier had met allerlei stoffen, kleden e.d.. We kregen uitleg over al die handgemaakte kleden.
Het bezoek aan de Markt was een hele onderneming. Voortdurend word je opgeschrikt door getoeter van rakelings voorbijrijdende motoren en tuktuks. Laveren tussen de koeienflatsen en bijna struikelen over de vele op- en afstapjes. Dat kost veel energie en zere voeten.
We besluiten om met de chauffeur af te spreken om in de namiddag nog een keer terug te gaan.
Nu wacht het Fort.
Even een stukje rijden. Kaartjes kopen, weer audio-apparaat in het Duits en dan op weg. Toch wel handig zo’n apparaat. Je komt zoveel meer te weten over de geschiedenis van het fort, hoe belangrijk het was, hoeveel aanvallen het doorstaan heeft, wie en hoe ze er geleefd hebben. Mijn fantasie sloeg bijna op hol. Ook kreeg je een fraai uitzicht over de Blue City.
Jodhpur schijnt een hele culturele stad te zijn.
Na de bezichtiging van het Fort, gingen we terug naar de markt. Een drukte van jewelste. Oversteken is bijna onmogelijk. De herrie is enorm. Van alle kanten word je naar binnen gelokt. Je kwam ogen en oren tekort. We hebben goed in de gaten gehouden vanwaar we kwamen. Daar zou de chauffeur weer op ons wachten.
Naar ons hotel.
Toen we de vorige dag in het hotel aankwamen, kregen we van de manager een heel verhaal te horen over zijn familie en trots liet hij de portretten van zijn grootvader en vader zien. We weten nu alles van hem.
Rust. En wat was het warm vandaag. 35 Graden maar liefst. De zere voeten laten rusten, samen een kopje koffie drinken op ons terras met muggen en vanavond nog even op pad naar een restaurantje met good food, uitgezocht door onze chauffeur.