Machu Picchu

Na ons bezoek aan Machu Picchu waren wij meer dood dan levend. Hier even een paar snelle tips om het wèl te overleven.

Hoe overleef ik Machu Picchu wèl?

Tip 1.
Ga niet om 3 uur 's nachts bij de bushalte zitten wachten. Deden wij wel, nadat we krap 4 uur slaap hadden gepakt. We zaten overigens wel in de allereerste bus en liepen vervolgens vrijwel alleen op Machu Picchu! Helaas was het bewolkt en behalve een witte waas niets te zien.

Tip 2.
Eet en drink de laatste 72 uur voor je bezoek niets meer. Er zijn geen toiletten op Machu Picchu. Alleen vóór de toegangspoort en die zijn ranzig. Zo ranzig dat je gaat kokhalzen van de beschrijving. Die besparen we je dus even. Mazzelaar!

Tip 3.
Zorg dat je een toeristen-filter op je camera hebt. Er lopen zoveel mensen tussen de ruïnes dat een kiekje zonder bolle Amerikaan of zwetende Chinees haast onmogelijk is. Reken ook op een paar selfiestokken in je nek.

Tip 4.
Check voor je gaat nog even snel je wolkenradar app. Machu Picchu is een groot deel van de dag gehuld in dichte mist. Toen we aankwamen zagen we de eerste 2 uur vrijwel niks en vervolgens begon het te regenen. Ook een poncho mee dus.

Tip 5.
Neem een poncho mee.

Tip 6.
Stop een fles zonnebrand in je tas. Rond het middaguur breekt het wolkendek open en wordt je levend geroosterd door de hoge ligging. Smeren maar!

Tip 7.
Plan je route. Op Machu Picchu geldt blijkbaar eenrichtingsverkeer. Als je terug wilt naar een mooi stekkie moet je de hele route aflopen en het terrein verlaten om vervolgens achter in de rij aan te sluiten en weer opnieuw omhoog te klimmen. Dit mag in totaal 2x per dag.

Tip 8.
Zorg dat je minimaal 12 bootcamp sessies hebt gevolgd voor je Huayna Picchu gaat beklimmen. Het beklimmen van de piek die uitzicht geeft over Machu Picchu is zo zwaar, steil en glibberig dat het ons niet meer duidelijk was of het vocht van zwetende toeristen afkomstig was, of van regenwater.

Is het dan alleen maar kommer en kwel daarboven? Welnee! Zodra je in de bus stapt en door de grote ramen naar buiten loert voel je de mystieke sfeer die in de vallei hangt. Stijgend over het pad tussen hoge bergpieken die omringt worden door slierten mist voel je dat er iets bijzonders te gebeuren staat. Het moment dat je bovenaan staat en de regen en mist langzaam optrekken is magisch! Als de eerste stralen zonlicht met een warme gloed over de Incaruïnes schijnen weet je dat je alle beproevingen van de Pachamama niet voor niets hebt doorstaan; dit is één van de zeven Wereldwonderen!