Vandaag gingen we met de bus van Mendoza naar Santiago. Onze gastheer Hans bracht ons naar het busstation. We mochten met de grote Jeep mee. Hans ging heel veel vertellen in het Belgisch en ook een beetje hard rijden. Toen we op het station kwamen hadden we de bus snel gevonden. Het was best wel een luxe, met een televisie erin. Wij mochten helemaal voorin van de buschauffeur. Toen we gingen rijden gingen we ook nog langs bergen met sneeuw erop. Na een tijdje zagen we een vlaggetje van Chili, dat was de grens. Er stond ook een gebouwtje waar we gingen stoppen. Er waren nog veel meer bussen dus dat was heel gezellig. Omdat wij als laatste aankwamen, moesten we even wachten totdat de andere bussen geweest waren. Het duurde ongeveer een half uurtje per bus. Toen wij na bijna 4 uur aan de beurt waren mochten we van de chauffeur allemaal netjes in een rij gaan staan. Er waren nog veel meer mensen van andere bussen dus die mochten eerst nog even naar het loket. Er waren 2 mensen aan het werk. Ze moesten heel hard werken want ze keken niet zo blij. Er waren ook nog veel meer mensen van de douane maar die waren vooral aan het kijken hoe het allemaal ging. Of misschien hadden ze even pauze, dat kan natuurlijk ook. Toen wij bij het loket waren kregen we een mooie stempel van de boze meneer en ook een briefje die we heel goed moeten bewaren. Als je die kwijt raakt worden ze namelijk nog bozer. Daarna gingen ze onze tassen op een lopende band doen. Daar waren ook heel veel mensen van de douane aan het kijken hoe dat allemaal ging. Maar toen onze tassen aan de beurt waren gingen ze allemaal tegelijk pauze houden. Dat moet ook gebeuren natuurlijk. We snapten dat wel dus gingen we nog iets langer wachten. Sommige mensen gingen ook zuchten en zo. Daarna moest iedereen ook zijn rugtas nog zelf op de band leggen. Dat ging best langzaam. Een meneer van onze bus had iets verdachts in zijn tas dus toen gingen we nog even wachten tot hij alles eruit had gehaald. Omdat het een beetje koffiepoeder was, mocht hij toch door. Waarschijnlijk had de meneer bij het televisiescherm het niet zo goed gezien. Toen we allemaal weer in de bus zaten begon het te regenen. Het was een leuke dag. #NOT #BOOS #NOOITMEERREIZEN
Tara out
34 chapters
16 Apr 2020
November 19, 2016
|
Grensovergang Argentinië-Chili
Vandaag gingen we met de bus van Mendoza naar Santiago. Onze gastheer Hans bracht ons naar het busstation. We mochten met de grote Jeep mee. Hans ging heel veel vertellen in het Belgisch en ook een beetje hard rijden. Toen we op het station kwamen hadden we de bus snel gevonden. Het was best wel een luxe, met een televisie erin. Wij mochten helemaal voorin van de buschauffeur. Toen we gingen rijden gingen we ook nog langs bergen met sneeuw erop. Na een tijdje zagen we een vlaggetje van Chili, dat was de grens. Er stond ook een gebouwtje waar we gingen stoppen. Er waren nog veel meer bussen dus dat was heel gezellig. Omdat wij als laatste aankwamen, moesten we even wachten totdat de andere bussen geweest waren. Het duurde ongeveer een half uurtje per bus. Toen wij na bijna 4 uur aan de beurt waren mochten we van de chauffeur allemaal netjes in een rij gaan staan. Er waren nog veel meer mensen van andere bussen dus die mochten eerst nog even naar het loket. Er waren 2 mensen aan het werk. Ze moesten heel hard werken want ze keken niet zo blij. Er waren ook nog veel meer mensen van de douane maar die waren vooral aan het kijken hoe het allemaal ging. Of misschien hadden ze even pauze, dat kan natuurlijk ook. Toen wij bij het loket waren kregen we een mooie stempel van de boze meneer en ook een briefje die we heel goed moeten bewaren. Als je die kwijt raakt worden ze namelijk nog bozer. Daarna gingen ze onze tassen op een lopende band doen. Daar waren ook heel veel mensen van de douane aan het kijken hoe dat allemaal ging. Maar toen onze tassen aan de beurt waren gingen ze allemaal tegelijk pauze houden. Dat moet ook gebeuren natuurlijk. We snapten dat wel dus gingen we nog iets langer wachten. Sommige mensen gingen ook zuchten en zo. Daarna moest iedereen ook zijn rugtas nog zelf op de band leggen. Dat ging best langzaam. Een meneer van onze bus had iets verdachts in zijn tas dus toen gingen we nog even wachten tot hij alles eruit had gehaald. Omdat het een beetje koffiepoeder was, mocht hij toch door. Waarschijnlijk had de meneer bij het televisiescherm het niet zo goed gezien. Toen we allemaal weer in de bus zaten begon het te regenen. Het was een leuke dag. #NOT #BOOS #NOOITMEERREIZEN
1.
You’re in NYC. Live like it.
2.
Van Savannah naar Rozannah
3.
Bear Country
4.
De Gringo-trail. Het avontuur gaat beginnen!
5.
Cusco, oude Incastad
6.
In het spoor van de Inca's
7.
Machu Picchu
8.
Bolivia, van hoogste punt naar hoogtepunt
9.
Uyuniek!
10.
Bruinrode rotspartijen, metershoge cactussen en liters Argentijnse wijn
11.
Hipsters, biefstuk en binnenpleintjes
12.
"Here comes the sun"
13.
Een land van woeste stormen
14.
Busnusclass
15.
Whale Tale
16.
Helemaal in de wolken
17.
Met wijnig tevree
18.
Grenzeloos vertyft
19.
On top of the world
20.
Moaie beelden
21.
Hondenleventje
22.
Vroege vogels
23.
Nooit meer weg
24.
Sappigzoete ananassen & keiharde plensbuien
25.
Drink met je billen bloot melk uit een kokosnoot
26.
De fratsen van Frans
27.
Kangoeroes & kampvuur
28.
12 apostelen, 13.000 toeristen
29.
Een beetje van alles
30.
"Chill, eat, sweat"
31.
Grasgroene rijstvelden & overweldigende luxe
32.
Met de trein naar Parijs
33.
Het land van...
34.
Doen alsof je Thais bent
Create your own travel blog in one step
Share with friends and family to follow your journey
Easy set up, no technical knowledge needed and unlimited storage!