Wacht lopen
Eindelijk op zee! Na ongeveer 30 uur onderweg zijn we nu al heel dicht bij Dover en Calais. We zijn al vol bezig met onze wachten en tussendoor is het daarom zoveel mogelijk slapen. Ik zit zelf in de wacht van 3 tot 6 dus dat was lekker vroeg opstaan vanochtend. Als eerste hebben we geleerd over het sturen en koers houden, en toen ook nog over hoe we onze positie op de kaart kunnen bepalen. Elk uur moet er een rondje over dek worden gelopen om te kijken of alle lijnen nog goed vast zitten, en als niet moeten we die opschieten. Ook moeten we de machine kamer (Jan’s hok) elk kwartier checken.
Ontbijt heb ik wel overgeslagen maar daarna, na dat we lekker hadden uitgeslapen, was het weer tijd om te lunchen en toen weer aan de slag met de wacht. Ik merk, en volgens mij de rest van de groep ook wel, dat we door onze wachten nu wel meer langs elkaar heen leven. Maar de mensen met
xx_pien
6 chapters
16 Apr 2020
November 23, 2015
|
eerste traject op zee
Wacht lopen
Eindelijk op zee! Na ongeveer 30 uur onderweg zijn we nu al heel dicht bij Dover en Calais. We zijn al vol bezig met onze wachten en tussendoor is het daarom zoveel mogelijk slapen. Ik zit zelf in de wacht van 3 tot 6 dus dat was lekker vroeg opstaan vanochtend. Als eerste hebben we geleerd over het sturen en koers houden, en toen ook nog over hoe we onze positie op de kaart kunnen bepalen. Elk uur moet er een rondje over dek worden gelopen om te kijken of alle lijnen nog goed vast zitten, en als niet moeten we die opschieten. Ook moeten we de machine kamer (Jan’s hok) elk kwartier checken.
Ontbijt heb ik wel overgeslagen maar daarna, na dat we lekker hadden uitgeslapen, was het weer tijd om te lunchen en toen weer aan de slag met de wacht. Ik merk, en volgens mij de rest van de groep ook wel, dat we door onze wachten nu wel meer langs elkaar heen leven. Maar de mensen met
wie je wacht hebt leer je wel weer beter kennen. Het valt niet mee hoe misselijk iedereen is, mijn lunch bleef ook niet binnen. Tijdens de wachten kotst er om de haverklap iemand over de reling.
~EMIETTE
Der grosse Waschtag Sonntag der 25-10-2015
Heute ist der grosse Waschtag was heisst das wir alles sauber machen müssen, das wiederum heisst das wir keinen schule haben. Und so läuft das ab: jeder zieht eine Karte un auf der steht was wir sauber machen müsse. Ich musste mit 3 anderen den Flur zu den Kabinen machen. Ich haben mit dem Staubsauger den ganzen Flur gesaugt und bei den Zimmer alle böden auf geräumt also die schuhe hoch und die grossen Kisten unters bett. Als ich damit fertig war habe ich mit einem lappen die Lampen und Tür ramen sauber gemacht. Die, die andere karten gezogen haben, haben den rest des Schiffes gemacht also den Salon, die Küche, das Deck und den ganzen rest.
~Corvin
Ankerarmbandjes
Vanochtend werden we wakker en lagen we voor anker in de haven van de Engelse stad Brixham. Afgelopen nacht waren de ‘gewone’ wachten gestopt en waren de ankerwachten begonnen. Dit houdt in dat er twee mensen wacht hebben in de stuurhut en op een beeldscherm het anker in de gaten moeten houden, het anker moet in de groene cirkel blijven liggen. Als het anker buiten de groene cirkel komt moet je een stuurman alarmeren.
Ook hebben later vandaag veel klusjes om en rond de boot gedaan en we moesten allemaal het kluivernet kunnen inpakken binnen een kwartier. We hebben een rubberbootje in elkaar gezet zodat we morgen aan wal kunnen in Engeland. De rest van de dag heeft iedereen elkaar geleerd armbandjes te maken van speciaal zeiltouw. Deze hebben we dicht gebrand met lucifers zodat ze er niet meer zo makkelijk afkunnen. Van de dochter van de kapitein en van elkaar hebben we geleerd hoe we verschillende soorten armbandjes kunnen maken. In de kamer van Mieke hangen super veel verschillende touwen in allemaal verschillende kleuren. Iedereen mag hier altijd touw vandaan halen om armbandjes te maken.
Daarnaast hebben we vandaag weer Spaans les gehad en onze eerste SAS-les gekregen. Hierin hebben we een begin
gemaakt aan hoe we moeten ‘leren leren’.
Al met al was vandaag dus weer een leerzame maar wel relaxte en leuke dag!
~Benjamin
Brixham
Vanochtend na het ontbijt kregen wij na een hele dag spanning eindelijk het goede nieuws te horen: dat wij in de middag vrije tijd in Brixham mochten besteden. Voordat wij hierheen mochten gaan hadden we in de ochtend eerst SAS-lessen en Spaanse lessen. SAS-lessen zijn lessen waarin we leren hoe we planningen moeten maken, hoe we het leren hier aan boord moeten aanpaken en wat voor een leerstijl je hebt. We krijgen nog veel meer SAS-lessen waarin we nog veel meer van dit soort dingen gaan leren. Hierna hadden we lunch en daarna mochten we dan eindelijk gaan. We kregen allemaal ons mobiel mee en met de bijboot, deze werd bestuur door Jan en Bennard. Zij hadden namelijk les gekregen van Sam (een stuurman) hoe ze de bijboot moesten besturen. We werden afgezet op een stijger in Brixham. Het eerste wat opviel aan Birxham is dat alle huizen mooie verschillende kleurtjes hebben; rood, geel, blauw, groen etc. Brixham opzich was een leuk dorpje, maar wel erg klein. Brixham ligt in aan de zuidwest kust van Engeland. Dit wisten we omdat Martin tijdens het ontbijt ons in de atlas heeft laten zien waar Brixham precies ligt. Toen we in Brixham aankwamen is het eerste wat we deden een internetcafé opzoeken om contact op te nemen met de mensen thuis en hun te laten weten dat alles goed met ons gaat. Daarna zijn sommige een wandeling gaan maken met een uitzicht op de baai van Brixham. Vanuit daar konden we ons schip zien liggen in de verte. Om half 7 moesten we terug zijn op de steiger waar we ook waren afgezet om met de bijboot terug te gaan naar het schip. Hierna zijn we gelijk avond gaan eten en daarna was de dag al bijna weer om. Inmiddels is het donker en zijn de ankerwachten weer begonnen. Ankerwacht houden houdt in dat je met z’n tweeën in de stuurhut moet opletten of het schip niet te ver wegdrijft
(door de golven), dat er geen andere schepen te dichtbij komen. Zometeen lekker gaan slapen (en ankerwacht) en waarschijnlijk mogen we morgen weer naar Brixham maar dit keer om opdrachten uit te voeren.
~FAMKE
Wandeling door de natuur van Brixham
Omdat we nog steeds in de haven van Brixham liggen, gingen de ankerwachten vannacht ook gewoon door. De normale ankerwacht is 1 uurtje maar omdat sommigen het zo gezellig vinden blijven ze gewoon 3,5 uur wacht lopen. Na het ontbijt had iedereen zich ingesteld op een dagje aan boord, maar zoals altijd veranderde dit snel weer. Om half negen gingen we aan wal in Brixham. We gingen een veldonderzoek doen over de planten en gesteenten in de natuur rond Brixham. Tijdens een wandeling
van 3,5 uur werden er schetsen, foto’s en notities gemaakt. Doordat we een paar keer verkeerd waren gelopen, moesten we wel doorlopen en hebben we een kleinere route genomen. Van de vijf planten waar we een schets van hebben gemaakt moesten we te weten komen waarom deze hier groeien. Daarnaast moesten we dus ook kijken of er iets opvallends was aan het gesteente. Met al deze informatie hebben we een verslag geschreven dat voor 6 uur klaar moest zijn. ’s Middags hebben we Spaanse lessen en leren leren lessen gehad. Tussen de lessen door moesten we helpen op het dek. Een drukke, leerzame en leuke dag.
~FLOOR
Blauwe plekken
Vandaag is de derde dag dat we in Brixham zijn. Bij iedereen zijn de blauwe plekken langzaam aan het weg trekken.
Ja. Iedereen heeft wel minimaal 1 blauwe plek. Dat komt doordat het schip de hele tijd beweegt. Je stoot je daardoor constant aan je scheenbeen, je knie, je teen of een andere ander lichaamsdeel.
Waarom trekken ze nu dan weg? Ten eerste omdat we nu in de haven liggen. Hierdoor schommelt het schip niet zo erg en ten tweede omdat iedereen de bewegingen van het schip een beetje begint op te vangen. En dat zie je aan dat steeds minder mensen zich stoten, en er minder blauwe plekken worden opgelopen.
~FOLKERT
30 oktober Surprise, surprise
Van alle plekken op aarde is dit een van de laatste waar je het verwacht. Ze hebben er gewoon drop, scones en thee, maar ook… palmbomen. Wie verwacht er nou palmbomen in Groot-Brittannië?
Tijdens de wandeling in en rondom Brixham stuitten we op palmbomen. Niet zo een die je koopt en dan een maand later doodgaat van de kou. Het waren drie meter hoge palmbomen die gewoon in de buitenlucht groeien. De verbazing was te zien op veel gezichten. Toen we terug kwamen van de wandeling ben ik ook meteen gaan uitzoeken hoe zo’n exotische plant kan overleven in het grijze en regenachtige Groot-Brittannië. Aangezien we geen internet hebben moest ik het met een wat primitiever middel doen, de grote Bosatlas. Een warme golfstroom, opgewarmd in de Cariben, gaat links langs Groot-Brittannië richting de noordpool. Deze Noord Atlantische golfstroom heeft een kleinere vertakking richting de zuidwestkust van Groot-Brittannië. De warme golfstroom zorgt voor warmer water aan de Zuidwestkust, met als gevolg dat het klimaat warm genoeg wordt voor de palmbomen. Dit is allemaal gebaseerd op de Bosatlas. Zo kwam ik er ook weer achter dat je niet overal Google voor nodig hebt maar je ook gewoon een boek uit de kast kan trekken en je alle info hebt die je nodig hebt.
~FRISO
Het vogeltje
Vanochtend op het bovendek kwam er opeens een klein vinkje aanvliegen. Toen hij kwam aan vliegen was ik de was aan het ophangen. Toen ik hem zag was hij een plekje aan het zoeken om te gaan slapen. Hij had een grijzige vacht met een geel vlekje op zijn kopje. Echt heel lief en klein.
Een uur later ging ik kijken naar de was maar ik had geen idee dat hij er nog zat. Hij had een plekje gemaakt in de touwen en het zag er super schattig uit. Is dit het begin van een boot huisdier? Waarschijnlijk niet want toen het vinkje een beetje aandacht en er foto’s van hem werden gemaakt, werd hij een beetje bang en maakte zijn weg terug naar de bewoonde wereld.
~JAN
Create your own travel blog in one step
Share with friends and family to follow your journey
Easy set up, no technical knowledge needed and unlimited storage!