Ons laatste week

Toen was Seminyak aan de beurt, 3 nachten in Grandmas Seminyak Hotel, onderweg naar het hotel toe zijn we eerst naar de Tanah Lot geweest, een tempel in het water waar monniken zitten om te bidden, zij kunnen niet eerder er vandaan wanneer het volle maan is, wederom zijn we hier ook niet heel lang geweest, want het viel ons wat tegen, de meer dan 100 winkeltjes vonden wij interessanter, ook al is alles het zelfde.

Na de Tanah Lot hadden we best wel trek, en we hoorden dat er in Canggu een restaurant was met patat, frikandellen en kroketten, het water liep ons al in de mond, want na 2,5 week aan lokaal eten, pizza, vlees en mashed potatoes hadden we enorm zin aan ons eigen Hollandse eten. Na een poos rondjes rijden en zoeken vonden we het restaurant: On Waroeng, dit was het restaurant wat we zochten. Yoga hebben we mee uitgenodigd en verteld dat het 'Dutch food' was en dat we voor hem betaalden, hij vond het heerlijk, en Joyce en ik al helemaal! Na het eten zijn we richting het hotel gegaan, hebben ingecheckt en gingen we naar ons ontzettend kleine kamer, de twijfels sloegen toe, of we hier niet een nacht eerder weg zouden gaan, we besloten om eerst een dag te genieten van Seminyak en dan te beslissen of we eerder naar Kuta zouden gaan. Achteraf zijn we toch de totale 3 nachten gebleven en hebben ons hier prima vermaakt.

De eerste avond zijn we naar Angelina Spa geweest, deze salon zat 500 meter van ons hotel af, wat een fijne mensen, en wat zijn deze mensen blij als je bij hun komt om een behandeling te laten doen, of het haar laten doen. Ik laat mijn haar invlechten, en Joyce heeft acryl nagels laten zetten, en die heb ik daarna ook nog laten doen, terwijl Joyce nog een massage behandeling deed. Je wordt behandeld als een prinses en hebben enorm met hun gelachen, ons buikspieren zijn daar goed getraind. Alle avonden zijn we hier geweest, en hebben ontzettend genoten..

Het strand was ook op loopafstand en hebben hier met veel lokale mensen gesproken die je natuurlijk van alles willen verkopen, zelfs de strandbedjes moet je hier huren, maar ach dat stelt ook niks voor. Alle lokaaltjes zijn erg leuk, maar je moet wel oppassen met het aansmeren, want het zijn ergens ook nog ratten en vragen de

hoofdprijs voor nep zooi, er lopen een paar mannen rond met ringen, en er staat 925 in, dat is het zilvermerk, maar echt zilver is het niet, en ze houden vol dat het wel zo is.

We hebben met veel verkopers kennis gemaakt en een leuk praatje gehad, bijvoorbeeld met Lucy, zij verkocht allemaal armbandjes, hier hebben we ook een paar van gekocht. Helen is haar moeder en die gaf je ter plekke een voetmassage, het was meer scrub door al dat zand, zij verkocht sarongs en armbandjes, of het lieve kleine fruit mevrouwtje Switri, wat een lachebek! Ik heb een kokosnoot gekocht, en later kochten we nog een mango die ons ter plekke werd gevoerd. Dan de gekke horloge verkoper Eddie nog, hij sprak Nederlands terwijl hij Balinees is, door de jaren heen heeft hij van de vele toeristen Nederlands geleerd, een echt grapjas. Hij wou ons horloges verkopen, maar hadden de dag daarvoor al horloges gekocht bij een andere verkoper, ik kon er wel meer hebben vond hij. Dus ik zei elke

keer: Eddie wat moet ik met nog een horloge, waarop hij dood leuk zei: 1 voor maandag, 1 voor zondag (deze dagen draaide hij steeds om) en hij moest zelf het hardste er om lachen.

Één avond zijn we met een lokale taxi, dit keer niet ons privé chauffeur naar Canggu gegaan, dit is een dorpje 15 minuten verder op, we zijn naar Echo Beach geweest, naar beach restaurant La Vista, dit restaurant is van ons vriend Widodo Hariyanto, dit is de lokale man die ons heeft geholpen op het vliegveld toen ons vlucht was geannuleerd en we zo lang met hem hebben gereisd in de auto. Een lieve man waar wij een enorm goeie vriendschap aan over hebben gehouden, zijn restaurant is Spaans omdat zijn ex vrouw een Spaanse afkomst heeft. Erg lekkere smoothies, hapjes en eten hier, en dat terwijl je kan genieten van de magische zonsondergang.

Hij nodigde ons uit om mee te gaan naar zijn andere project, we gingen met hem mee naar zijn nieuwe beach club, wat een 5 meter verder op was, hier waren ze nog druk aan het bouwen, maar je kon nu al zien dat het prachtig werd! Hij vertelde ons precies wat er allemaal kwam en hoe hij het in zijn hoofd had, hier vandaan hebben

we nog even genoten van de muziek en de vele hapjes die ons voor werden geschoteld, en betalen? Nee hoor! Geen cent, wij waren zijn vrienden en te gast, en hij betaalde de hele rekening uit eigen zak.

Om 18:00 uur zijn we naar Widodo zijn villa geweest en hebben zijn lieve nieuwe Nederlandse vriendin Rosa ontmoet, en wat woonden hun daar geweldig, daar zou ik zo kunnen wonen, en hoe hun woonden is een heel verschil met de krottenwijken die je overal ziet. Widodo en Rosa hadden een meeting in Kuta en hebben ons terug gebracht naar ons hotel, erg jammer dat we nu definitief afscheid moesten nemen van ze.

Daarna zijn Joyce en ik nog even de winkelstraat in gegaan, hebben nog een voetmassage bij Angelina Spa gehad, en zijn daarna terug naar het hotel gegaan, we hebben alvast de koffers ingepakt, want we hebben nog 2 laatste nachten te gaan, terug naar Kuta Beach.