De laatste nachten

Terug waar we zijn begonnen, Kuta Beach, maar nu de andere kant, de drukke kant. Ons hotel Grand Barong Hotel zit aan de bekende Poppies Lane 2, een smalle drukke winkelstraat waar ook de grote shoppingmall Beachwalk aan zit.

We checken in, en ons kamer is nog niet helemaal klaar, we mogen wachten in de open lobby met uitzicht over het zwembad, maar wij besluiten om even wat te gaan eten bij het restaurant.

Het restaurant is erg rustig, maar het tweede zwembad daar in tegen totaal niet, de muziek stond keihard aan, en het bad zat vol jongeren. We zaten dus best wel in een hotel waar jeugd rond hing. Na het eten liepen we terug naar de receptie, en werden we naar ons kamer toegebracht, een grote kamer, mooie badkamer, een zitje buiten, en aan de rustige kant van het kleinere zwembad.

We gaan beide even een uurtje slapen en hadden samen besloten gewoon lekker rustig aan te doen en te genieten nu het nog kan, want over 2 nachten gaan we alweer richting het koude, regenachtige Nederland.

S'avonds gaan we even de winkelstraat in, we besluiten om even naar Beachwalk te gaan, een heel groot en duur winkelcentrum en al helemaal ingericht in de kerst sfeer. Een shopping mall vol met allemaal merken zoals: Gucci, Prada, Marco Polo, BillaBong, Havianas, Hugo Boss en veel meer, er zijn een paar leuke winkeltjes die wat goedkoper zijn, zoals de Berksha en de Mango dit is

vergelijkbaar met de H&M, leuke winkels, alleen hing er volop winterkleding, en hier hadden wij natuurlijk totaal geen behoefte aan. We gaan terug naar de Poppies Lane en kopen nog een aantal souvenirs voor ons zelf en familie/vrienden, daarna gaan Joyce en ik eten bij het restaurant wat aan de voorkant van ons hotel zit, op de boven etage was karaoke, en Joyce vond het wel een leuk idee om samen karaoke te gaan zingen, zo gezegd zo gedaan, en we lagen samen in een deuk! Vooral omdat er wel geteld 6 á 7 mensen waren inclusief de zangeres en iemand die de instrumenten bespeelde! Na dit avontuur besluiten we maar terug naar de kamer te gaan en te gaan slapen.

De volgende ochtend gaan we ontbijten, alles is hier prima voor elkaar en veel keuze, na het ontbijt gaan we nog even een paar uurtjes slapen en gaan vervolgens de middag bij het zwembad liggen, we konden door de schuifdeur naar buiten en waren dan meteen bij het

zwembad. Hier genieten we een paar uurtjes van de brandende zon en gaan daarna nog even op pad om nog wat leuke dingetjes te kopen, ik was op zoek naar een prachtige tas met allemaal bloemen er op in felle kleuren, deze tas hing overal, maar toen wij er om zochten konden we het natuurlijk nergens vinden, of niet het goeie formaat, of niet de goeie kleuren. We liepen door Beachwalk naar de andere kant van de straat om daar nog verder te zoeken, we hebben op een gegeven moment de zoekactie maar gestopt.

We zijn nog wat gaan eten bij de McDonalds, en zijn daarna nog even naar het strand geweest, dit was tenslotte de laatste keer dat we het mooie strand van Bali konden zien. Joyce liep het strand op en was mij op een gegeven moment kwijt, ik stond verstopt achter een muur en werd geroepen door een aantal jongens die daar zaten te zingen en zich zelf begeleiden op een Spaanse gitaar, hier had ik natuurlijk helemaal geen zin in, en schudde nee, tot Joyce mij riep, ik wist niet ze daar al bij was neer geploft en inmiddels al een vrouw haar teen nagels aan het lakken was. Ook ik ging er bij zitten en genoot van de zonsondergang en de liedjes die de jongens zongen, de zanger met de gitaar heette Eddie, een lieve jonge, en met het groepje die daar zat hebben we liedjes gezongen, de zon was bijna onder en samen zijn we

weer terug gegaan naar de Poppies Lane, maar zijn doorgelopen naar Legian straat, nog 1 keer een poging doen om die tas te vinden die ik zo graag wou.

Legian is de hoofdstraat waar alle grote clubs zoals SkyGarden aanzitten, hier betaal je veel entree en de drankjes zijn niet te betalen. Er staan allemaal proppers, ze proberen je naar binnen te trekken, gelukkig omzeilen wij het steeds en lopen verder, aan het einde van de straat zit nog een leuk winkeltje waar we wat leuke souvenirs kopen, en besluiten dan terug te gaan naar het hotel. Ter hoogte van de SkyGarden vroeg een man aan me of ik ook MDMA wou kopen, ik zei nee, ik hou niet van drugs in het Engels en liep door, het duurde maar even en werd ingesloten door een paar mannen die me vast hielden en ook nog een kop kleiner dan me waren, ik schreeuwde en werd boos, en duwde 1 man keihard van me af, en die viel achterover tegen een boom aan, de andere mannen stonden nog om me heen, Joyce hoorde me en draaide haar om, en kwam scheldend op mij en de mannen aflopen, toen lieten ze los en gingen snel weg, ik stond te trillen op mijn benen, en zijn snel naar het hotel gegaan.

Het werd tijd om ons koffer in te pakken, want we hadden morgen nog een vrije ochtend en middag en moesten dan richting Denpasar om ons vliegtuig te halen, terug naar Nederland.