Het magische Gili

Vandaag verruilen we het prachtige Ubud voor 5 dagen Gili Trawangan, we gaan naar de haven van Padang Bai. Onderweg pikken we in een minivan allemaal mensen op, de één nog vervelender dan de ander, en de muziek staat best hard aan, leuke muziek? Nee! Alleen maar moskee gejengel. Het verkeer liet het niet toe om op tijd te komen voor de boot van 13:00, eindelijk aangekomen bij de haven zijn we dus ook echt te laat en zijn de eerste boten al weg, we regelen ons ticket voor de volgende die om 13.30 vertrekt, we willen doorlopen en worden geweigerd.. next boat 2 o'clock werd er geroepen. We gaan aan de andere kant zitten en hebben maar een ijsje gekocht, dan eindelijk mogen we aan boord, we hebben de Marina Srikandi fast boat, 1,5 uur over het woeste water. Aangekomen op Gili worden we op het strand uitgezet, met de voeten in het water pakken we ons koffers aan, ik weet nog niet echt wat ik van dit eiland moet verwachten.

Ons hotel genaamd 'Tir Na Nog' was op 5 minuten lopen vanaf het strand waar ze je uit zetten, je kan ook per paard en wagen naar het hotel gebracht worden, maar dit is pas echt zielig, kleine mini paardjes bepakt en bezakt en die staan te trillen op hun kleine beentjes, dit konden wij niet aanzien. Aangekomen bij ons hotel hebben we ingecheckt en kregen we ons kamer toegewezen, een klein huisje, wij zaten onder, en boven ons zaten ook mensen, leuke ingedeelde kamers.

De eerste dag doen we rustig aan, en gaan bij de Irish pub eten, dit is het restaurant van het hotel aan de andere kant van de weg, na het

eten gaan we lekker bij ons huisje buiten zitten en Skypen even met ons ouders om te vertellen hoe fantastisch we het hebben. Ons hotel lag aan de hoofdstraat waar s'avonds feesten zijn, elke avond is er 1 kroeg, discotheek, club of iets wat er op lijkt geopend tot 03:00 uur in de nacht, de rest mag dan wel open maar moeten om 01:00 uur sluiten vanwege de vergunningen, net deze avond is de Irish pub geopend, maar we zijn beide te moe om er heen te gaan.

De volgende ochtend gaan we lekker ontbijten, en liggen vervolgens de hele middag bij het zwembad, en gaan op de na middag nog even kijken bij wat winkeltjes in de straat. Joyce en ik gaan 2 avonden achter elkaar op stap en komen uit bij Samas-Samas, dit is een reggae

bar met cover liedjes van Bob Marley en Shaggy. Hier raken we in gesprek met 2 Italiaanse jongens, waar we vervolgens een paar drankjes mee doen, en even bij het strand kijken. We zitten onder het zand en Joyce en ik springen in het zwembad bij het hotel waar een Australische jongen bij ons komt, Andrew heet hij, we hebben enorm veel lol met ons drieën, drinken nog wat en gaan daarna slapen.

Het personeel bij dit hotel was geweldig, we hadden veel contact met één van de medewerkers, Rizal heette hij, een klein mannetje die iedere ochtend ons het ontbijt kwam brengen, en ook gewoon bij ons neer plofte aan tafel en prachtige verhalen vertelde. Hij woonde zelf op het naast gelegen eiland Lombok en ging iedere dag heen en terug. Een grappenmaker deze man, 1 ochtend maakte hij me wijs dat ik de dag ervoor kattenstaart had gegeten, iedereen die 'beef' at heeft een stukje kattenstaart gehad, als je dit had gegeten was je automatisch verliefd op Gili en ging je er echt van houden, de kleuren schoten mij op en neer en trapte in het verhaal terwijl hij tegen Joyce al een knipoog deed dat er niks waar van was. Toen hij de waarheid vertelde kon ik er wel om lachen.

De dag er na zijn we lui en hebben nergens zin in, en vertoeven weer heerlijk een middagje bij het zwembad, en eenmaal terug bij het huisje zijn we zo moe dat we een aantal uren in slaap vallen.

Ons laatste dag alweer, we huren een fiets, als ik er aan denk doet mijn kont nog zeer! Dit zijn geen fietsen zoals we hier in Nederland gewend zijn, prettig zit het niet, kleine mini zadels, en het stuur een meter van je af waardoor je voor over hangt, en asfalt weggetjes kennen ze daar niet, dus elke hobbel en bobbel stuiter je heerlijk doorheen. Een stuk verder stond een schommel in het water waar we foto's hebben gemaakt, verder op staat een veel mooiere maar dit hielden wij niet meer vol op die kleine Aziatische fietsjes! Bij de

schommel waar we foto's hebben gemaakt kwamen we de Canadezen tegen die ook in het hotel zaten in Ubud, daar hebben we gezellig even een poosje bij gezeten en mee gekletst.

Na het ontbijt gaan we naar Uluwatu, tijdens het wachten op de boot ontmoeten we Martin, een man uit Almere, we raken met hem in gesprek en vertellen dat we naar Uluwatu gaan, hij gaat naar Sanur dat ligt er niet heel ver vandaan. Een taxi hebben wij nog niet geregeld en hij stelt voor om zijn privé chauffeur te vragen of wij voor een schappelijke prijs mee kunnen rijden. In de haven van Padang Bai ontmoeten we Martin's chauffeur Goge Yoga, maar mogen hem Yoga noemen en mee rijden. We zetten Martin af in Sanur, en houden contact via Facebook, en Yoga brengt ons naar het hotel in Uluwatu, waar we 2 nachtjes blijven.