Daar ben ik weer! Mijn tweede reisverslagje, van de eerste (kleine) week wonen en stage lopen in Genadendal. Zaterdagochtend zijn we opgehaald uit Observatory door Lizelle, onze ‘’Zuid Afrikaanse moeder’’ in Genadendal. Een super lieve, warme vrouw die ons begeleidt en waar we altijd bij terecht kunnen. Eerst hebben we samen met haar een auto gehuurd, een lekkere oude rammelbak. Het rijden (aan de linkerkant van de weg, met links schakelen) werd gelijk op de proef gesteld in het drukke Kaapstad. Best eng op het begin, maar het went gelukkig heel snel en nu vind ik het helemaal leuk en rijd ik de sterren van de hemel ;) Onderweg hebben we de eerste boodschappen voorraad gedaan en beddengoed gekocht. Het was een prachtige route naar Genadendal toe, helemaal door de bergen. (de auto had het er goed moeilijk mee, haha) Na een 2,5 uurtjes rijden zijn we aangekomen in onze nieuwe woonplaats Genadendal, een kerkdorp helemaal in de bergen. Er zijn veel verschillen tussen arm en rijk in het dorp. Er staan krotten, maar ook redelijk nette huizen. Ook moet je niet gek opkijken als er een koe, paard, hond of ander dier op de onverharde weg rondloopt, haha. Dat was wel even schrikken in het donker! Het huis is helemaal prima, we wonen er met vier meiden, gezellige boel, en we hebben alles wat we nodig hebben. Een woonkamer, ieder een eigen kamer met twee persoons bed, keuken, badkamer en een grote tuin waar we lekker kunnen zonnen. We hebben een super mooi uitzicht over de bergen, dus elke avond is er een prachtige zonsondergang te zien!! Het huis is verder best goed beveiligd met tralies en een alarm (die het op dit moment alleen niet doet, haha) dus ik voel me best veilig. Heerlijk om onze koffers uit te pakken en lekker te settelen in ons nieuwe huis. Ik heb mijn kamertje helemaal gezellig gemaakt met de geweldig lieve slinger van Kiki en Felice, en alle kaarten en brieven van iedereen. Super bedankt lieverds! Ik voel me onderhand al helemaal thuis en heb een gezellig plekje voor mezelf. De eerste nacht was wel even wennen met al die nieuwe geluiden en stiekem was ik toch wel een beetje bang omdat ik aan de voorkant van het huis slaap.. Nu gaat het gelukkig beter en slaap ik weer als een roos.

Maandag was onze eerste ‘stagedag’ op de L.R. Schmidt Primary School. Dat was even anders dan verwacht, want alles gaat hier natuurlijk op z’n Afrikaans: lekker sloom en alles ‘in a easy way of living’ (echt helemaal wat voor mij trouwens!!) We zouden om 10 uur opgehaald worden voor een kennismakingsgesprek met de directeur van de school, maar uiteindelijk is dit pas rond een uurtje of kwart over één geworden, haha. Super vriendelijke man die ons een warm welkom heeft gegeven. Na het gesprekje met de directeur van de basisschool zijn we naar Mind over Matter gegaan om kennis te maken. Mind over Matter is een dagbestedingsgroep voor geestelijk en verstandelijk beperkten en mensen met een neurologische aandoening. Súper interessant, want hier kunnen wij zeker wat mee op logopedisch gebied!! We hebben besproken welke mensen logopedische therapie kunnen gebruiken en hier gaan we volgende week mee starten. Helemaal leuk en goed voor op mijn CV: én de kinderen op de Primary School, én de neurologische kant van het vak.

Wat we nu hebben afgesproken, is dat we maandag bij Mind over Matter aan de slag gaan en dinsdag, woensdag en donderdag op de L.R. Schmidt Primary School. Een hele uitdaging en misschien nemen we wel heel veel hooi op onze vork, maar een super leuke combinatie! Gisteren begon de dag op school met een kerkdienst. Elke dinsdag moeten de kinderen zich op stellen in rijtjes en gaan ze met z’n allen naar de kerk. Heel bijzonder om mee te maken. Er werden veel liedjes gezongen en de directeur las stukken voor uit de Bijbel. Daarna hebben we in elke Grade (dat zijn hier de klassen) meegekeken zodat we een beeld krijgen van onder andere de manier van werken op deze school. Nou, dat was even heftig joh. Het gaat zó anders dan in Nederland. Sommige leraren zijn mega streng en delen tikken uit met bijvoorbeeld een lineaal. Als de kinderen niet luisteren worden ze hardhandig aangepakt. Dit vind ik wel heel erg om te zien, aan zoiets kun je nooit wennen. Ook lopen er veel kindjes op blote voeten omdat ze zo arm zijn thuis, veel kindjes zijn uit huis geplaatst of wonen bij opa en oma en de meesten hebben een zakje chips als lunch mee naar school, want meer hebben ze niet. Moeilijk om te zien. Wat me wel echt meevalt, zijn de lokalen. De lokalen van de lagere klassen zien er gezellig uit met veel tekeningen en knutselwerkjes op de muren. Leuk om te zien dat de leraren dus wel echt hun best doen om het er fleurig uit te laten zien!! De kinderen zijn súper aanhankelijk, iedereen stormt elke dag op ons af om te knuffelen en klampen zich helemaal aan je vast. Heel aandoenlijk en natuurlijk super schattig. Vandaag hebben we al onze ideeën op tafel gegooid bij onze stagebegeleider en hij was helemaal enthousiast! Ik zal even in het kort (proberen te, haha) vertellen hoe onze dagen er hier uit gaan zien. Lotte en ik zijn namelijk bezig met een Interventieplan op te stellen om de hygiëne op de gehele school te verbeteren en zo de veelvoorkomende ziekte Tuberculose hier in het dorp (ongeveer 70% van de kinderen op de school) terug te brengen. We gaan workshops geven aan de leerkrachten, klassenlessen geven in alle Grades van de school en posters maken die we door de hele school kunnen hangen. Hopelijk kunnen we écht verschil maken en wordt dit een blijvende structuur voor alle mensen op deze school. Naast het schrijven en uitvoeren van het Interventieplan gaan we ook kindjes behandelen op logopedisch gebied (begeleiden met begrijpend lezen, woordenschat, articulatie door moeilijkheden bij een schisis/hazenlip), en dan met name een aantal kinderen uit de ‘’Special needs’’ class en de ‘’Pre-school’, de allerkleinsten’. We denken dat we hier het meest mee kunnen bereiken in zo’n korte tijd. Lotte en ik zullen afzonderlijk van elkaar een paar kinderen gaan begeleiden en behandelen. Nou, super veel te doen dus voor ons, maar ik vind het helemaal leuk en voel me als een vis in het water met al die lieve kindjes om me heen!! Waar ik trouwens wel een beetje tegenaan loop is de taal, omdat de jonge kinderen geen Engels spreken. Zij spreken allemaal Afrikaans en wij hebben dit niet geleerd op school. Het is nu een beetje kletsen met handen en voeten, en wanneer je Engels en Nederlands door elkaar praat is het nog redelijk te doen. Mijn Afrikaans is nog in progress en ik hoop dat het steeds beter zal gaan!!

Pfoe, mijn blog wordt alweer hartstikke lang.. Ik wilde ‘m pas na het weekend online zetten maar ik doe het nu alvast maar.. Zo zijn jullie alvast op de hoogte van de stage(s) en kan ik de volgende keer vertellen over alle leuke dingen die we weer gedaan hebben. Deze week staat namelijk ook alweer veel op de planning! Vanavond gaan we samen eten met alle Nederlandse studenten die hier in het dorp stage lopen, donderdag hebben we een verjaardag, zaterdag een braai en groot feest van een leraar van de basisschool. Helemaal zin in, een echt Afrikaans feest dus er zal wel weer lekker veel (en wild) gedanst worden, haha!! Omdat we zaterdag dat feest hebben, blijven we dit weekend dus in Genadendal en gaan we het weekend erop weer lekker naar Kaapstad. We willen komend weekend nog lekker naar het strand en misschien gaan quad rijden in de bergen. Ik ben benieuwd, maar jullie horen al mijn verhalen de volgende keer weer!!
Geniet van het lekkere weer daar in Nederland, mis jullie al wel….

Baie soen en dik knuffel uit die pragtige Genadendal