Weer even een verhaaltje vanuit het nu helaas regenachtige en koude Genadendal… Het is echt één modderige bende hier.. het is super koud in huis en we hebben geen verwarming of kachel.. ons water wordt al meer dan twee weken niet warm... ik heb een super dun koud dekbed en ik slaap met een joggingbroek, twee dubbele sokken, en twee truien over elkaar aan. Haha, wel een béétje overdreven natuurlijk maar op dit moment is het soms even geen pretje.. Gelukkig zijn we met vier meiden in huis en kruipen we allemaal met onze capuchon op ons hoofd lekker tegen elkaar aan op de bank, om het toch nog een béétje warm te krijgen.. Samengevat: het wordt echt winter hier! Maarrrr… inmiddels ben ik er al 8 weken en elke dag is nog steeds een grote belevenis hoor! Het gaat allemaal goed hier, doen nog steeds super veel leuke dingen en ook op stage loopt het allemaal erg goed. De tijd begint nu wel te dringen, want we lopen nog maar drie weken stage en er moeten veel verslagen, patiëntendossiers en reflecties ingeleverd worden voor de HAN. Dinsdag 16 juni hebben we onze eindpresentatie al voor het Theewaterskloofproject, waar we voor werken. Dat wordt nog even knallen de komende weekjes, en dan…. gaan we alweer op vakantie!! Dinsdag 23 juni vertrekken Doraleine, Maya, Lotte en ik al voor 11 dagen om de Garden Route te rijden. De Gardenroute is een schilderachtig gebied langs de zuidkust van Zuid-Afrika, van Hermanus in de West-kaap tot aan de havenstad Port Elizabeth in de Oost-Kaap. Super gezellig met z’n viertjes, we hebben al een hele planning gemaakt van wat we allemaal willen doen en zien. Na elf dagen komen we weer terug in Genadendal, waar Lotte en ik dan nog even twee daagjes blijven om te relaxen en onze spullen in te pakken. We sluiten ons avontuur namelijk af met twee (en een halve) week Namibië. We gaan met de bus van Kaapstad naar Windhoek, de hoofdstad van Namibië. Vanaf daar huren we een auto en reizen we een heel groot deel van Namibië door. Echt een super gave afsluiting waar ik helemaal zin in heb!! Namibië schijnt ook zó mooi te zijn…(ik ga je boekjes nog allemaal goed door kijken Linda, erg blij mee!)

Zoals ik net al vertelde, nog maar drie weekjes stage.. De toetsen en examens zijn begonnen op school dus we kunnen de kinderen niet meer uit de klas halen voor de extra begeleiding. Vorige week en deze week zijn we bezig met de klassenlessen, waar ik de vorige keer uitgebreid over vertelde in mijn blog. Lot en ik vinden het echt zó leuk om te doen!! Het is echt een groot succes, we krijgen allemaal enthousiaste reacties van de kinderen en de leraren. De ene klas is makkelijker om mee te werken dan de ander, maar over het algemeen doen ze allemaal super leuk mee. Ons doel is bereikt!! ? Bij het aanleren van ons zelfgemaakte lied over Hygiëne worden de kinderen zó enthousiast, daar word je zelf ook helemaal blij van. Ze maken er gelijk een heel optreden van, en dan ritmegevoel… ze beginnen gelijk te dansen en te klappen. Wauw echt super om te zien, wanneer je de kinderen nu tegenkomt in de pauzes, beginnen ze steeds het lied te zingen, echt leuk. Ook wanneer we bijvoorbeeld de zelfgemaakte werkbladen uitdelen in de klas, horen we van alle kanten ‘yes!!’. Echt helemaal leuk om te doen dus!

Ik zal nu even vertellen over de afgelopen twee weekenden; we hebben weer veel gezien en gedaan. Vorige week vrijdag zijn we vroeg in de ochtend richting Kaapstad vertrokken. Het was een mooie, warme dag, dus die dag hadden we besloten om de Tafelberg te beklimmen. Nou, wat-een-klim!! Ongelooflijk, wat zwaar!! Na een kwartier dachten we al; waar zijn we aan begonnen? Het was 27 graden en de hike bestond alleen maar uit rotsen treden, stijl omhoog. Soms moesten we echt klimmen op handen en voeten, wat een zweten!! Verzuurde benen, en drijfnat. Van te voren werden we al gewaarschuwd dat we genoeg eten en veel water mee moesten nemen, dus gelukkig hadden we voldoende bij ons. Met veel pauzes om bij te komen (die echt nodig waren om het vol te houden), te eten en te drinken, is het ons na twee uur en een kwartier gelukt om de top te bereiken. Ik was zo blij toen ik boven was, je wil niet weten!! Het gaf ook echt een kick dat we toch de Tafelberg hebben beklommen. En wat een uitzicht, zo mooi!! Bovenop hebben we genoten van een lekker koud biertje en natuurlijk veel foto’s gemaakt. Het zwaarste wat ik ooit heb gedaan, maar wát gaaf!! ’s Avonds waren we natuurlijk allemaal kapot, maar we zijn toch nog naar de Signall Hill gegaan, om daar te picknicken bij zonsondergang. Jammer, want het was erg bewolkt en er stond een keiharde wind. We hebben dus maar een snelle picknick gedaan in de kou en zijn toen, met een voldaan gevoel van de dag, weer lekker naar ons hostel gegaan. Zaterdag hebben we een relaxt dagje gehad in Kaapstad; Long Market Street en een beetje geshopt, terrasjes gepakt en naar een Food Lovers Market geweest. Het onderhandelen heb ik trouwens ook al aardig onder de knie, lekker afdingen en je krijgt alles voor maximaal de helft van de gevraagde prijs. Bij mijn nieuwe leren tasje kostte het wat moeite… maar als ik iets in mijn hoofd heb.. haha.. dan moet het lukken. ’s Avonds zijn Lotte, Maya, Naina, Roos, Doraleine, Kyle en ik naar de rugbywedstrijd Stormers vs. Rebels gegaan (Cape Town tegen Melbourne) in het Newlands Stadion. De rit erheen was al een heel spektakel want de taxi waarin we zaten, viel echt zo goed als uit elkaar. De auto rammelde aan alle kanten, veel was kapot en hij kon niet harder dan 70 op de snelweg. Gelukkig zijn we veilig aangekomen en via de kok van ons hostel, een hele lieve man, hadden we de tip gekregen om voorafgaand aan de wedstrijd wat te drinken bij de ‘Springbok pub’. Dat was echt al super gezellig, tussen alle fanatieke supporters van de Stormers. We hebben hele leuke mensen ontmoet, die ons voor een braai en overnachting bij hun thuis in Kaapstad hebben uitgenodigd. Zo lief en je maakt hier zó makkelijk contact, iedereen is zo vriendelijk. Ik zal jullie zometeen meer vertellen over deze avond. De rugbywedstrijd was echt heel leuk om mee te maken. Heftige sport joh, het ging er hard aan toe!! Ik vind het wel echt een heel leuk spel om naar te kijken, en ook de cheerleaders waren leuk om eens te zien. We hadden een mooie plek op de tribune, met onze blauw-witte strepen op de wangen, tussen alle supporters van Kaapstad, donuts en bier. Iedereen kreeg een grote vlag van de Stormers dus het was echt een mooi gezicht wanneer er steeds werd gescoord. De Stormers hebben met 31-15 gewonnen, dus het was een goed feestje na afloop van de wedstrijd!! We zijn weer terug gegaan naar de Springbok Pub en hebben lekker gedanst, heel gezellig. Zondag zijn we naar Muizenberg gegaan, om te surfen. De zee zag echt zwart van alle surfers, een heel mooi gezicht. Wetsuits aan en gaan!! Nou, ik vond het echt top!! We hebben een uur les gehad en daarna konden we nog een uur lang zelf oefenen. Op het begin was het even moeilijk, maar als je het eenmaal een beetje door hebt, lukt het ook om te blijven staan. Heb me deze middag echt als een klein kind vermaakt in de zee. Echt helemaal leuk!!

’s Avonds zijn we terug gereden naar Genadendal en maandag begon de stageweek weer. Prima week gehad op stage, en donderdag zijn we gelijk na school richting Kaapstad gereden, voor de braai en overnachting bij de mensen die we bij de rugbywedstrijd hebben ontmoet. Nou, wat was dat bijzonder zeg!! We dachten eerst, moeten we dat wel doen, zomaar bij onbekende mensen gaan overnachten etc.? Maar ik ben zo blij dat we zijn gegaan, het was heel leuk om hun Afrikaanse leventje te kunnen ervaren. Mario en Ronell zijn blanke Afrikanen en wonen in Durbanville, een klein plaatsje dichtbij Kaapstad. We waren een beetje verdwaald, maar na een belletje kwam Ronell ons ophalen vanaf een parkeerplaats. We hebben achter haar aan gereden richting hun huis en rond een uurtje of half zeven kwamen we daar aan, bij een groot huis midden in een villawijk. De wijk was wel even héél iets anders dan Genadendal dus we keken onze ogen uit! We kregen zo’n warm welkom van Ronell en Mario; heel veel knuffels en ze hebben wel honderd keer gezegd hoe blij ze wel niet waren om ons te mogen ontvangen. Tristan, hun zoontje van 9, kwam later thuis van karate. Ook echt een schattig ventje. Al gelijk werden er drie verschillende (super goede) wijnen aangebroken en werd er geproost op een super gezellige avond. Er werd heel vaak benadrukt dat we ons helemaal thuis moesten voelen en dat alles kon en mocht. Na het eerste wijntje hebben we een rondleiding gekregen door het huis. Nou, wat een kast van een huis, heel veel verschillende ruimtes, een groot terras met zwembad, énorm veel spullen (opvallend véél boeken en cd’s van Mario, want dit is zijn grote passie) en toen… onze kamers waar we die nacht mochten slapen!! Een héérlijk twee persoons bed voor mij en Lot, met héééle lekkere warme dekens en zachte kussens! Wat mis ik die zeg… In Genadendal heb ik het vaak zo koud in bed door mijn dunne deken die heel koud aanvoelt. Dit was echt hemel op aarde; Lotte en ik waren zó blij en zijn samen op bed gesprongen, precies zoals in de film ‘The Holiday’, haha. Ze hadden onze kamers helemaal zoals in een hotel gemaakt, met handdoeken en een chocolaatje op bed. Fantastisch! Ik was echt blij. Na de rondleiding kregen we weer wijn met zelfgebakken brood en een kaasplankje. Daarna begon Ronell met het klaarmaken van de steaks op de braai, dit kon gewoon binnen op het vuur van de openhaard. Mario verzorgde ondertussen de muziek en liet dit vol trots aan ons horen. Speciaal voor ons draaide hij het nummer ‘Het is een nacht’ van Guus Meeuwis. Hij heeft vroeger een halfjaar in Leiden gestudeerd, dus had hier veel herinneringen bij. Dansend, zingend en knuffelend stonden we daar dan, echt helemaal een geluksmomentje. Het hoofdgerecht was heerlijk; een steak, zelfgemaakte champignonsaus (deze versie ga ik in Nederland ook écht maken, zo lekker), groenten uit de oven en aardappelpuree. Na nagerecht kregen we zelfgemaakte chocolademousse met aardbeien. Oh, zo lekker! Ondertussen hebben we zulke leuke en interessante gesprekken gehad, over hun leven, ons leven, onze ervaringen in Zuid-Afrika, de Apartheid en nog veel meer. Het zijn hele intellectuele mensen die erg van reizen houden, dus super om al hun verhalen te horen. Daarna zijn we lekker gaan slapen, het bed rook zelfs helemaal naar lavendel! De volgende ochtend waren Mario en Ronell al werken en Christian naar school. We mochten zelf een lekker ontbijtje maken; thee, yoghurt en heel veel vers fruit. In huis was de hulp al druk bezig met schoonmaken en de afwas van de avond ervoor wegwerken. Naast een huishoudster hebben ze een tuinman en een au-pair voor Christian. Bijzonder om ook die (rijke) kant van Zuid-Afrika mee te maken. Er zijn zoveel verschillen tussen arm en rijk! We gaan volgende week waarschijnlijk weer terug naar Mario en Ronell om hier weer te overnachten. We zijn welkom wanneer we willen, zo hartelijk en gastvrij! Vrijdags zijn Roos en Doraleine een dagje met de Hop on Hop off bustour op pad gegaan (hadden Lotte en ik al gedaan) en hebben wij een lekker relaxt staddagje gehad. We wilden heel graag de hike ‘Devils Peak’ doen, maar het was helaas slecht weer; veel mist en miezerig. Hopelijk kunnen we deze berg snel nog een ander keertje beklimmen, zodat we alle vier de bergen (Tafelberg, Lions Head, Signall Hill én de Devils Peak) af kunnen vinken van ons lijstje. Vrijdagavond hebben we een lekker rustig avondje gehad in Genadendal en afgelopen zaterdag kwamen Salomé en Dagmar, de meiden van de minor van de HAN, een weekendje bij ons. We zijn zaterdag een dagje naar Hermanus gegaan. Lekker rond gewandeld en terrasjes gepakt. Helaas geen walvissen gespot… ’s Avonds hebben we thuis gezellig 30 seconds gespeeld en daarna zijn we naar ‘Umpies’, de plaatselijke discotheek van Genadendal gegaan. We waren al wel voorbereid dat het best heftig zou zijn, maar we wilden het toch een keer zelf meemaken. Nou, we kwamen al aan en toen zaten er buiten al allemaal jongens en mannen bij een vuurtje, duidelijk dronken en schreeuwen naar ons. Toen moesten we kijken hoe we naar binnen konden komen; eerst door een smal straatje en aan het einde was de ingang van Umpies waar je 10 rand moest betalen. Je kon er ook alleen maar liter flessen sterke drank en bier kopen. Toen gingen we naar binnen; een super donkere rokerige ruimte zonder ramen en harde muziek. We waren de enige blanken en mensen van alle leeftijden waren er te vinden. Van een jaar of zestien tot wel vijftig jaar. Er kwamen gelijk al allemaal mannen op ons ‘afgestormd’, kan ik wel zeggen. Bah, daar werd ik al helemaal naar van. Ik vond het echt schokkend in Umpies, echt iedereen was dronken en/of onder invloed van drugs. Een groepje vrouwen hield ons de hele tijd bij de hand om ons in bescherming te nemen. Wel lief, maar deze vrouwen waren zelf ook hartstikke dronken en veelste aanrakerig. Ik voelde me totaal niet veilig en de problemen van het dorp, voornamelijk qua alcohol en drugs, waren echt zo duidelijk te zien, bij jong en oud, afschuwelijk. Ik kan het eigenlijk geeneens uitleggen, je moet het eigenlijk gewoon zien en dan begrijp je pas echt hoe het er hier aan toe gaat. Heftig.. We hebben toch nog even gedanst op de lekkere Afrikaanse muziek en zijn na een uurtje alweer naar huis gegaan. Veilig thuisgekomen en toch weer wat meegemaakt. We hebben er nog veel over na gepraat want het had toch wel indruk gemaakt. Zondag hebben we lekker uitgeslapen en zijn toen naar Greyton gegaan om lekker te lunchen. Daarna hebben we een rondje Genadendal gedaan, helaas met de auto omdat het keihard regende. De rest van de dag lekker rustig aan gedaan. Het was een gezellig weekend, bedankt meiden!!

Nou, om het even af te sluiten.. Zoals ik al zei; het is echt een hele ervaring hier. Het leven in Genadendal is totaal anders dan het leven in Nederland. De toekomst van de kinderen is vaak al bepaald… Ik zou ze zo graag allemaal willen helpen en zoveel liefde geven wat elk kind verdient… Iedere dag besef ik dan weer hoe hoeveel geluk ik heb met ons warme gezin, alle lieve mensen om me heen en de mogelijkheden in Nederland. En nu… verheug ik mij op vrijdag!! Papa, mama en opa zitten nu namelijk in het vliegtuig richting Kaapstad!! Super dat ze komen, en heel bijzonder dat mijn opaatje (van 78 jaar!!) mee komt! Ik ga de komende twee weekenden lekker met hen op pad, dus dat wordt helemaal leuk. Fijn om ze weer te zien en heel leuk om te laten zien waar ik woon en hoe ik hier al een paar maandjes leef.

Nog acht weekjes… heb ook weer zó veel zin om weer lekker daar te zijn!!! Vrijdagavondjes bij de Gastrobar, fijne luie zondagen en gewoon iedereen weer zien.
Geniet julle van dit baie lekkere weer in Nederland! Liefs van mij