Ah jawohl, das immer schöne Kandersteg! Afgezien van wat gesnurk van onze Indische buurman hebben we betrekkelijk goed geslapen. Het is even wennen, maar al die rekken en bedden hebben ook wel wat. Vandaag gaan we het Gasterntal belopen, dus we beginnen me een stevig Zwitsers ontbijt. Het weer is goed deze morgen, wat betekend dat we een goed stuk kunnen lopen. Na het ontbijten wassen we ons en kleden we ons aan.

Met het zonnetje in ons gezicht lopen we richting het KISC en daar voorbij. Bij de waterval van de Kander lopen we omhoog. Het geweld van het water tegen de rotsen is indrukwekkend, net als de bergen die als maar groter lijken te worden. Thom loopt gestaag door, ik stop na elke bocht om te genieten van het uitzicht. En elke keer als ik weer 'wauw' durf te zeggen, draait Thom lachend om en weet mij perfect te vertellen waarom hij mij hier mee naar toe heeft genomen. De hele tocht is het uitzicht prachtig, en het water afwisselend rustgevend en gewelddadig.

We lopen langs gruis en rots paden, en door het bos omhoog. Halverwege komen we een ouder stel tegen, bijgestaan door een Nederlands stel. Een vrouw ligt in de stabiele zijligging op de grond, en we zien meteen dat het niet goed is. De vrouw is gevallen, heeft last van haar rug en krijgt steeds minder gevoel in haar armen. De ambulance is gebeld, en na wat doorvragen is er niets meer wat wij met onze medische kennis kunnen betekenen. We lopen door en plots verschijnt er een rode helikopter ten tonele. Nog geen 20 meter boven ons hoofd zoekt het naar een landingsplek. Zo maak je nog eens wat mee. Spectaculair, maar het neemt niet weg dat het een zure bedoeling is voor de vrouw in de stabiele zijligging. Sterkte!

Wij lopen weer verder naar ons rustpunt, en bestellen wederom 'zwei grosse bier, bitte'. We komen even bij terwijl we genieten van het uitzicht, ons bier en het zonnetje. Terug gaan we rechtstreeks door naar Kandersteg, want de grijze wolken verzamelen zich achter ons. Terug in het dorp laten we ons het eten goed smaken en strekken we de beentjes in onze bunker. Morgen weer een dag!

Thomas