Maandag vertrokken we vanuit Auckland naar Hot Water Beach. Vroeg in de morgen gingen we met onze rugzakken op pad. Wij verzamelde op de eerste pick-up locatie. Hier ontmoette we al snel wat nieuwe mensen uit Duistland en Australië. Na alle mensen opgehaald te hebben gingen we door Auckland Domain heen. In het Auckland domain was dan nog een korte pauze waarin we wat uitleg kregen over de KIWI bus (dit is allemaal behoorlijk simpel). Onderweg kregen we dan nog een aantal klemborden doorgegeven om aan te geven of we accommodatie nodig hadden en of we mee wilden doen aan activiteiten. De activiteit van vandaag was kajakken rondom Catherdral Cove. Dit leek ons wel heel leuk om te doen ??, dus ging onze naam zowel op de lijst voor de activiteit als van de accommodatie. Helaas kregen we even later te horen dat het kajakken niet door ging ivm met de harde wind. We maakte echter wel nog een stop bij Cathedral Cove, dit is een prachtige grot waar je doorheen kunt lopen en is bekend van de vele ansichtkaarten of award winnende foto’s . En hoeveel geluk kun je hebben met het weer: regen terwijl je in de bus zit, mooi de wandeling maken in een T-shirt, en weer regen als de bus weer vertrek. Toen was het nog maar een kort stukje naar het hostel. Bij het hostel zijn we, na onze spullen te hebben gedumpt en ons te hebben omgekleed, direct naar Hot Water Beach gegaan. Hier kun je lekker je eigen hot tub graven, dus met een grote groep van de KIWI reis hebben we een lekkere pool gegraven. Hierna was het dan lekker even douche en eten (en kletsen met iedereen)! En nog genieten van een rustige avond.
Na een korte nacht, deze voornamelijk te danken was aan onze Britse medereizigers, vertrokken we om half 8 richting Waitomo (vertaling: Waterhole). In de bus was het dan ook vrij rustig al hadden wij wel de neiging om de andere nu wakker te houden, maar dat hadden we uiteindelijk dan toch maar niet gedaan. Na 1,5 uur hadden we onze eerste stop in Karangahake reserve. Dit is een plek waar ze goud en zilver wonnen aan de hand van cyanide. Voor dit proces waren vele tunnels en transport rails aangelegd. Hier hebben we dan ook een stukje gewandeld en geprobeerd niet onze hoofd te stoten in de donkere tunnels. Na ongeveer 40 min. zaten we weer in de bus en vervolgde we onze weg richting Waitomo. Na nog een korte lunch en boodschappen pauze kwamen we om tien voor 2 bij ons hostel aan. Het dorpje Waitomo bestaat uit ongeveer 20 gebouwen en meer niet, het is er alleen vanwege de bekende glowworm caves. Deze grotten waren dan ook onze volgende activiteit. Om kwart over 2 werden wij met een hele groep opgehaald bij het hostel en naar de organisatie van onze tour gebracht. Hier moesten we onszelf in een wetsuit hijsen, inclusief een fleecevest eronder, een jasje erover, sokken met schoenen en een helm. Na dat iedereen klaar was vertrokken we dan naar de grotten, waar we een rubberen band moesten uitzoeken en om te oefenen, even achteruit in een ijskoude rivier moesten springen. Na ook nog even een rups op het droge te hebben geoefend gingen we dan echt de grotten in. Dit leek allemaal heel makkelijk, maar de gangetjes waar we doorheen moesten waren toch wel laag en smal en voornamelijk was het water heel erg koud! Af en toe kwamen we wat obstakels tegen waar we vanaf moesten springen, even moesten bukken of ons juist door de sterke stroming mee moesten laten nemen. Maar na al dit kwamen we dan eindelijk aan bij de glowworms. Dit zijn eigenlijk maden waarvan de uitwerpselen bioluminiscent zijn en een mooi blauw licht geven. Het lijkt dan net alsof je onder een sterrenhemel zit, een tiental meters onder de grond. Het was echt een heel mooi plaatje om te zien. Na 3 uur in het water te hebben gelegen, kwam er een einde aan onze tour en waren we allemaal ijsklontjes. Eenmaal terug bij de organisatie was het tijd voor een warme “douche” (dit was meer een pisstraaltje warm water) en een warme kop tomatensoep. Weer terug bij het hostel, hebben we nog wat gekookt en zijn we een drankje gaan doen in de lokale pub. Nu in bed, is het hopen op een betere nachtrust dan afgelopen nacht.
Vandaag is het Saskia’s verjaardag dus dat geeft wat extra zonnestralen in de nogal grijze dag. Maar naast het vieren van Saskia’s verjaardag hebben we natuurlijk weer een hele planning uitgestippeld. Onze dag begint met een wandeling door de natuurlijke bush van Nieuw Zeeland. Deze wandeling loopt in een acht-vorm en gaat onder andere langs een mooie grot. Deze grot kun je inlopen, wat een mooi plaatje oplevert (lastig op de foto te zetten). Ook is er een doorkijk mogelijkheid, aan de buitenkant van de grot kun je naar binnen kijken en waar de rivier naar binnenkomt weer naar buiten. Na het bekijken van deze mooie grot hebben we met de hele groep voor Saskia gezongen. Hierna hebben we de wandeling nog even afgemaakt, met nog meer mooie natuur. Na de wandeling gingen we door naar de HOBBITON!! Oftewel we gingen kijken naar het dorp The Shire uit The Lord of The Rings en The Hobbit. Ondanks dat ik de films nooit gezien en evenals de boeken gelezen, is het zeker leuk om het eens te zien en natuurlijk een motivatie om toch echt de boeken te gaan lezen en de films te kijken. In Hobbiton werden we op een tour genomen langs alle hobbithuisjes en krijg je veel weetjes te horen over de set en de regi van de films. Aan het einde van onze tour was het dan tijd voor een drankje in The green dragon inn (natuurlijk!). Hier serveren ze zelf gemaakte drankjes waaronder Apple cider en Stout beer. Op de weg naar onze volgende plek kregen we nog wat filmpjes te zien over de Hobbiton en werden daarna afgeleverd bij onze eigen buschauffeur. Onze buschauffeur kon ons meteen naar onze volgend activiteit brengen: The Tamaki maori village. Dit is een nog ingebruikt dorp van de originele bevolking de Maori. Hier hebben wij ook de nacht doorgebracht in een heerlijk bed (in een grote hut). Na aankomst, begonnen we met een kopje thee en wat lekkers. Waarna we toch echt aan het werk moesten. We gingen een liedje leren: Het maori alfabet om precies te zijn. We hadden heel veel plezier in het leren van het liedje en toen kregen we te horen dat wij tijdens de avond dit liedje voor de mensen die alleen de avond komen moesten gaan opvoeren…. Hierna mochten we ons nog verder verdiepen, maar dit keer in spelletjes. Het spelletje was redelijk simpel, maar toch wel lastig. Het idee was dat je op een bepaalde ritme een bepaalde volgorde handelingen deed met een stok (inclusief gooien). Het eerste deel ging nog redelijk goed (na een paar keer oefenen) en ook het tweede deel kregen we wel onder de knie, maar helaas lukte het hele “liedje” net niet.. Toen was het tijd om ons bij de avondmensen te voegen voor de welkomst ceremonie (die echt uiterst serieus word genomen, we mochten bijvoorbeeld niet lachen, zelf niet glimlachen, of bewegen). Hierbij wordt aangegeven dat we in vrede komen en hierna mag je het dorp betreden. In het drop waren er verschillende huisjes waar mensen stonden om ons meer te vertellen over hoe ze in Nieuw Zeeland gekomen zijn, welke spelletjes er worden gespeeld en nog wat meer! Het eten van de avond werd vervolgens uit de grond gehaald voor een traditionele hangi (feestmaal, jammie!!). Maar voordat we dit eten mochten eten kregen we nog een aantal traditionele dansen te zien. Het feestmaal was echt absoluut geweldig, echt heel lekker eten!! Na het eten kregen we nog wat liedjes te horen en toen was het ook echt tijd voor ons mooie alfabet. Nadat we allemaal waren gaan zitten, moest Saskia naar voren komen en hebben we met 170 man Happy Birthday gezongen!. Toen was het voor de avondmensen alweer tijd om naar huis te gaan, maar wij mochten nog lekker genieten van een avond met een kampvuur (met marshmallows) en de Hot Tubs! Vervolgens mochten we met alle 19 mensen gaan slapen in een kamer, wat gelukkig verrassen goed ging!
Donderdag was het tijd om verder te gaan reizen richting Taupo. Maar eerst was het tijd om nog een activiteit te gaan doen: Te Puia. Dit is een park waar een aantal bezienswaardigheden zijn te zien. We begonnen met de Kiwi vogels, net de dag ervoor waren er twee baby’s gekomen en was het vrouwtje verplaats naar het buiten verblijf (bij het mannetje in de hoop dat er over een jaar meer Kiwi’s gaan komen), omdat ze volwassen was. Hierdoor konden we ze niet echt zien, de baby’s zaten nog in hun doos om te zorgen dat ze niet gestrest zouden worden, dus helaas. Hierna was het tijd voor de arts and crafts, oftewel houtbewerking en het maken van kleding, touwen en nog een aantal andere dingen. Dit was natuurlijk nog wel even leuk om te zien, maar was je ook wel weer snel doorheen. Onze gids wist dan ook goed de tijd te rekken met informatie die we al gehoord hadden… Omdat het natuurlijk nog ochtend was, was het tijd voor een klein ontbijtje. Dit werd een eitje dat werd gekookt in een van de natuurlijke warm water plassen die ze in het park hadden. Deze plassen zijn zo’n 90-95°C en worden verwarmt door de onderliggende vulkaan. Toen de eitjes klaar waren gingen we eerst naar de geiser toe. Na even gekeken te hebben bij de geiser gingen we ons eitje eten en daarna konden we nog verder kijken (want de geiser ging wel voor zeker 25 minuten). Ook konden we nog een kijkje nemen bij de mudpools, oftewel blubbermodder ??. Hierna hadden we zelf nog even tijd om zonder onze gids rond te kijken, maar wij hadden niet zo veel behoefte aan dingen nog een tweede keer zien. We besloten om nog maar even een kijkje te nemen in de souvenir winkel en daarna terug te gaan naar de bus. Onze reis naar Taupo had alleen nog een tussenstop bij Huka falls. Nadat hier nog wat foto’s gemaakt waren konden we nog onze laatste kilometers rijden, tijdens de rit kregen we helaas nog het slechte nieuws dat de Tongariro crossing gesloten was :(, dit is de bekendste crossing van Nieuw Zeeland. Na aankomst in het hostel zijn we even uit eten te gaan. Daarna was het tijd voor Ladies night in de naastgelegen bar, gratis drankjes tussen 21-22 uur. Deze drankjes waren niet alleen gratis voor de dames maar ook voor de heren die besloten om een jurk of andere dames kleding te dragen. Oftewel we hadden een leuke avond met een aantal heren in jurken.
Omdat de crossing gesloten was besloten we op vrijdag maar een andere wandeling te gaan maken. We gingen Mount Tauhara beklimmen (1088 m). Wij waren niet de enige met dit plan en dus gingen we met een groepje van 5 aan de wandel. We begonnen met niet al te geweldig weer, veel wolken. Na een uur of 2 waren we dan toch echt boven op de berg en het uitzicht was prachtig. Tijdens het wandelen waren we de wolken gepasseerd en daardoor konden we op de top mooi uitkijken over de andere bergen in de beurt (inclusief Mt Doom van Lord of the Rings). Na lekker even genoten te hebben van de zon en een lekkere lunch gingen we weer richten beneden. Beneden aangekomen hadden we nog wel zin om naar de Hot pools te gaan (weer een natuurlijke warm water stroom). Deze lag wel nog op 2 uur lopen, maar toch besloten we om niet een taxi te nemen en verder te lopen. Toen we eenmaal bij de pools waren aangekomen hebben we genoten van het lekkere warme water en gekeken hoeveel blaren Saskia wel niet gelopen had… Omdat we toch al zoveel hadden gelopen, besloten we maar wel een taxi terug te nemen. Die avond ben ik nog even “op stap” gegaan met wat mensen van de Kiwi bus.
Op zaterdag moesten we dan toch weer verder met de bus, onze volgende bestemming: River Valley! Tijdens het rijden zijn we weer bij 2 watervallen gestopt. De eerste waterval was Tawhai falls, deze lag op een 5 minuten lopen van de bus. We waren dan ook na een kwartiertje alweer op weg naar de volgende plek waar we gingen stoppen. Dit was een wat langere stop met de Taranaki Falls Track van ongeveer 2 uur totaal. Desondanks dat we op vrijdag al zoveel gelopen hadden waren toch als een van de eerste weer terug bij de bus. Omdat we niet in de bus konden hebben we nog maar lekker een warme chocolade melk gehaald bij het cafeetje. Eenmaal weer op weg reden we door een prachtig heuvel landschap, waar we veel schapen konden zien. Na veel kronkelen kwamen we dan aan in bij River Valley lodge. Tijdens de avond zou daar voor de mensen die wilde een heerlijke warme maaltijd geserveerd worden, die de mensen die niet mee aten jaloers zou maken (wij aten niet mee). Nou daar waren we het niet mee eens hoor. We hadden al eerder gegeten en zo geweldig rook het nou ook weer niet. Ons eten werd wel van een klein afstandje bekeken door Milo de kat. Al tijdens het koken was Milo aan komen lopen, waar Saskia erg gelukkig mee was. Met een aantal andere die niet mee aten hebben we lekker een potje cards against humanity gespeeld en na het eten sloten ook een aantal andere zich bij ons aan. Tijdens het spel was Milo weer bij Saskia op schoot komen liggen, maar naar een tijdje werd die toch maar doorgegeven om te zorgen dat ik niet te veel last zou krijgen van de kat (was al goed op weg:P). ’s Avonds werd er nog een rugby wedstrijd op de monitor geprojecteerd, hiervan heb ik de eerste helft gekeken. Het waren de All Black (NZ) tegen de Aussies. De All Blacks hebben de Aussies goed ingemaakt. Na de eerste helft ben ik toch maar naar bed gegaan.
Op zondagochtend zouden we gaan wild water raften (level 5), maar natuurlijk weer pech. Het had de avond van tevoren te veel geregend en de rivier was waarschijnlijk te wild geworden, dus het raften ging niet door. Dit betekende wel dat we eerder konden vertrekken richting Wellington. Eigenlijk zouden we in Wellington niet heel veel tijd hebben en niets kunnen bekijken. Doordat we er nu om 4 uur waren in plaats van 6 uur konden we nog lekker even door het Te Papa museum lopen, het nationale museum. Hier hebben we dan nog lekker 2 uurtjes rond gelopen. Hierna konden we in de bar eten gaan halen, wat bij ons verblijf erin zat. Dit was niet heel geweldig eten maar voor een avondje wel prima. Ik heb hierna nog twee potjes pool gespeeld (en gewonnen door foute van tegenspeler) en vervolgens hebben we ons ingeschreven voor het beerpong toernooi (dit mocht niet met bier gespeeld worden dat is verboden in Nieuw Zeeland). Maar we lagen tijdens de eerste ronden al uit de competitie. Hierna was het tijd om een beetje op tijd naar bed te gaan, want om maandag mochten we om kwart over 7 alweer bij de bus staan.