Een beestenboel

Geen zorgen mensen, ik leef nog. Mijn laatste update is alweer een tijdje geleden. Maar er was niet zo heel veel te vertellen de afeglopen weken. Daarom zal ik jullie nu een samenvatting geven van alle dingen die ik WEL gedaan heb afgelopen tijd.

De week na het rennen, dus dat is nu 3 weken geleden, heb ik literatuur research gedaan op de uni en prepGPC gedaan. Dit laatste houdt in lang wachten in een ruimte, maar te kort om er echt iets anders te gaan doen. De vrijdag van die week was wel net een beetje anders, er was een soft matter symposium op QUT (de andere universiteit in Brisbane). Hier kwamen we onze Duitste vrienden weer tegen, wat natuurlijk betekende dat we na een lange dag van zitten en luisteren lekker zijn gaan stappen. Dit keer waren we al vroeg in de pub en was het dus ook niet zo laat geworden. Wel werd er eindelijk door mensen gedanst, wat de sfeer toch wel wat beter maakte.
Het weekend dat daarop volgde was ook een lekker rustig weekend. Op zaterdag ben ik wezen shoppen met een Kate (collega), want er waren toch wel wat dingen die ik nog nodig had.

Mijn koffer zal ondertussen toch wel veel te zwaar zijn om mee terug te nemen, dus daar moet ik nog maar iets op gaan verzinnen... Op zondag was het heel slecht weer. Het regende de hele nacht en dag tot een uur of 4. En niet zomaar regen. Iedereen kent die harde Nederlande zomerse stortbuien van 10-15 min? Denk aan dat, maar dan meer dan 24 uur lang... het was du echt een binnenblijf dag. Rond 2 uur kreeg ik de vraag of ik mee wilde naar de film wonderwoman, omdat ik toch niets beters te doen had en het er ook het weer voor was, had ik besloten mee te gaan. Toen we bij de bioscoop aan kwamen, bleek de voorstelling al uitverkocht, dus dan maar kaartjes kopen voor een latere film. Tot mijn verbazing waren de kaartjes echt super goed koop, slechts $5.50 voor studenten. Toen we later op de dag terug kwamen, bleek ook deze voorstelling volledig uitverkocht, dus maar goed dat we ze al gekocht hadden. Wonderwoman was een leuke film en zeker een aanrader.

De week die hierop volgde verliep stroef. De eerste twee dagen zat ik niet zo lekker in mijn vel en had ik besloten om vanuit thuis te werken. Toch ging het allemaal niet zoals gewilt. Daarnaast had mijn professor een hele slechte bui en was niets meer goed. Gelukkig dachten de mensen om mij heen daar anders over, toch was dit wel even een domper en was ik toch wel een beetje van slag. Ondanks dit alles waren en ook nog genoeg dingen die mij deden opvrolijken. Zo had ik mijn eerste sollicitatie gesprek bij TMC, dit is een

consultency bedrijf waar ze met projecten tussen de 1/2 en 3 jaar werken. Dit gesprek was van beide kanten goed bevallen, nu moest ik alleen nog wat profielgegevens invullen voor we verder kunnen gaan in het proces (dit is onderstussen al gedaan). Nu is het hopen op een snelle reactie :) Ook mijn collega's hadden goed hun best gedaan om mij op te vrolijken, op donderdag ben ik samen met Kate naar the Redroom geweest (bar/eetcafé op de campus) en op vrijdag zijn we met een paar man weer naar de Rooftop bar gegaan, wat vervolgd werd met een etentje bij dezelfde Thai als vorige keer en een drankje in de wiskey bar (hier hadden ze wel 4 A4'tjes aan wiskey op de kaart staan en nog veel meer andere dranken, ik had een finse gin). In deze bar was ook live jazz muziek aanwezig wat een hele relaxte sfeer met zich mee bracht. Het weekend dat op deze week volgde staat niet in mijn favorieten lijst, ik heb deze namelijk op de universiteti doorgebracht in de hoop dat het mijn professor iets zou bedaren de opvolgende week. Op zaterdag avond was er wel nog een welkome afwisseling. Maureen was jarig waardoor er heel spontaan een feestje was ontstaan. Dit was nog erg gezellig en maakte toch nog iets goed van dit weekend.

De maandag na het weekend (afgelopen maandag) zag ik er heel erg tegenop op naar de uni te gaan. In mijn hoofd, op weg naar de uni, was ik het hele gesprek met mijn professor aan het doorlopen. Gelukkig was dit allemaal voor niets en was de professor volledig hersteld van zijn bui en was weer alles goed. Dit gaf mij ook weer nieuwe moed en energie. Mijn huidige project is weer net een beetje aangepast, maar het is nu wel echt mijn project. Mijn suporvisor werkt aan een eigen project en zal nu ook niet meer zonder mij/buiten mij om aan mijn reacties komen. Dit scheelt een hele hoop en op deze manier blijf ik ook op de hoogte van mijn eigen project. Afgelopen week ben ik dan ook druk bezig gewees met het starten van een nieuw project. Helaas ben ik nog niet zo ver als ik gehoopt had, maar dat komt door het feit dat steeds als ik een reactie wil inzetten, er 1 of meer van mijn start materialen op zijn, waardoor er dus steeds weer nieuwe reacties bijkomen. Maar als het goed ik kan ik volgende week goed doorwerken zonder opstoppingen. Afgelopen vrijdag zijn we in de late namiddag met wat collega's gaan frisbeeën op het sportveld naast het instituut. We voelden ons net weer een stel kinderen die buiten aan het spelen waren, vooral omdat we begonnen met overgooien. Na een tijdje hadden we een partijtje ultimate frisbee, dit was best grappig om te doen. Het feit dat mijn team won had ook wel meegeholpen :P Na het "sporten" was het tijd voor een drankje op onze vaste vrijdagmiddag borrel bar: Het dak.

Op zaterdag was ik een beetje op tijd opgestaan zodat ik kon wassen voor dat ik weg zou gaan. Op de planning voor zaterdag stond West End market en Lone Pine Koala Sanctuary. West End market is een markt, waar heel veel mensen hun groente en fruit kopen, aangezien dat hier echt veel goedkoper is dan in de supermarkt, maar mensen komen oop hier naar toe om te ontbijten of te lunchen. Hier is lekker veel keus en het is ook nog eens lekker. Tijdens het eten kun je dan ook nog eens genieten van wat live muziek zittend in het gras. Vanuit West End was het nog een heel gedoe om bij het koala sanctuary te komen. Ik moest eerst met de bus terug naar het centrum van de

stad. Hier moest ik overstappen bij wat aangegeven was dezelfde halte als waar ik zou uitstappen. Echter, toen mijn halte een andere halte bleek te zijn, ging ik naar de buschauffeur om te vragen waar halte 34 (mijn overstap halte) was. Zijn reactie: die bestaan niet. Toen ik vroeg waar ik dan wel naar toe moest om mijn lijnnummer te kunnen nemen, wer hij heel erg chagarijnig en in plaats van mij te helpen, dwong hij me zo goed als uit de bus. Buiten vroeg ik aan wat omstanders of zij het wisten, waarna een man op zijn telefoon ging kijken en mij een kant op wees. Dit leek logisch met het oplopen van de nummers, echter toen ik bij halte 32 was aangekomen hielt het op. Dus toen zelf internet maar opgestart en gaan zoeken. Bleek dat ik de andere kant op moest gaan en nummer 34 aan de andere kant van de straat was. Dank je wel buschauffeur voor alle hulp... Omdat de bus maar eens per uur ging en ik de aansluiting door mijn zoektocht dus had gemist, moet ik nog 45 min. wachten. Omdat ik in het centrum was besloot ik daar maar wat rond te lopen en iets te drinken te halen. Tijdens mijn dwaaltocht door het centrum, zag ik ergens staan dat er een skatefestival was, dus ik dacht hé. Bleek het om een Schaatbaan te gaan! Het mag dan wel "winter" zijn hier, maar het blijft een gek gezicht om mensen op een buiten schaatsbaan te zien in korte broek met 25°C. Nadat ik hier even heb staan kijken was ik weer terug naar de bushalte gelopen en zat ik dan eindelijk in de bus naar het koala sanctuary. Omdat ik een jaarkaart van iemand kon lenen, was mijn entree gratis (scheelde toch behoorlijk wat). Eenmaal binnen waren alle exotische dieren (ofja, inheemse dieren) hier te vinden. Van megavleermuizen tot vogelbekdieren tot de tamanische duivel en natuurlijk de koala's, kangaroos en krokodillen. Als de grote dieren vriend die ik ben, ben ik toch met een koala in mijn armen op de foto gegaan en heb ik de kangaroo's gevoerd (ja het is net eendjes voeren). Na 1,5 uur had ik alles toch wel gezien en gedaan en ben ik weer richting huis gegaan, waar ik nog lekker een boekje heb gelezen.

Op zondag heb ik eerste gestreken (moet ook gebeuren) waarna ik een rondje ben gaan lopen door southbank. Hier kwam ik op de plaza een event tegen: snow 4 kids. Kinderen tot 12 jaar konden hier voor een bepaalde tijd in de sneeuw spelen, om de sneeuw beleving compleet te maken, draaide ze de muziek van Frozen op de achtergrond. Ik vond dit idee best vermakelijk, maar ja zonder dit zal het meerendeel van alle kinderen nooit sneeuw zien. Nadat ik mijn rondje gedaan had, ben ik lekker in het zonnetje gaan zitten een boekje lezen. Om half 5 had ik met een Jenny (collega) afgesproken om naar het bookfest te gaan, hier worden allemaal tweedehands boeken verkocht voor een spotprijs, ter steuning van het goede doel. Naar goed rondkijken had ik er nog twee boeken tussenuit kunnen pikken. Na het bookfest zijn we naar Jenny's gegaan en hebben we heerlijke oliebollen gebakken (als we dan toch in de wintersfeer willen blijven).