Van Azië naar Oceanië

Ik weet dat het even geleden is sinds mijn laatste update, maar dat heeft een goede reden. Mijn laptop was namelijk gesneuveld in de laatste 2 weken van Thailand en heb deze pas in Australië laten maken. Want inderdaad, ik heb de pad thai's en curry's achter me gelaten en ingeruild voor de home cooked meals uit mijn hostel-keuken in Sydney.

Onderweg van Noord- naar Zuid Thailand heb ik een tussenstop in Kanchanaburi gemaakt, een klein dorpje 3 uur rijden van Bangkok. Ik had veel goede verhalen gehoord en gelezen over Erawan National Park en besloot de gok te wagen. Hier was het lang niet zo toeristisch, de mensen reden ook niet als idioten op de weg en ik heb het zowaar aangedurfd om voor 2 dagen een scooter te huren. Samen met 2 Franse heb ik de buurt verkent en de volgende dag zijn we naar Erawan National Park gereden, waar een waterval van 7 lagen het hoogtepunt was. Ik heb wonder boven wonder geen brokken gemaakt, maar wel een spectaculair uitzicht gehad.

Hierna vervolgde ik mijn reis naar Khao Sok National Park. Hier had ik zelfs nog betere verhalen over gehoord, maar daarentegen werd ik ook bang gemaakt met verhalen over bloedzuigers, dus ik ging hier met gemengde gevoelens naar toe. Ik heb bij mijn hostel daar een tour geboekt van 2 dagen en 1 nacht, wat betekende dat ik, jawel, 1 nacht in de jungle zou slapen. De tour begon met een lange boottocht naar de hutjes, waar we even konden relaxen, voordat we een jungle tocht zouden maken en een interessante grot zouden

bezoeken. Deze grot lag namelijk deels in het water en we hebben dan ook een stukje moeten zwemmen om weer naar buiten te komen. In deze grot heb ik de grootste spinnen van mijn leven gezien en aangezien het zo donker was, kon je ze makkelijk herkennen aan hun glinsterende ogen. Dat maakte me enigszins nerveus, maar ze bleven op hun plek, net als de vleermuizen trouwens. ’S avonds maakte we nog een nachtsafari op de boot en na een traditioneel Thaise maaltijd en een paar potjes kaarten was het tijd om naar bed te gaan. En hoe! Primitiever kon haast niet, maar dat was het meer dan waard. Ik had een matrasje en een dekentje in een hutje op het water en meer had ik niet nodig.

De volgende ochtend werd ik wakker van de vogels en apen die luidkeels aan het communiceren waren in de jungle. Ik opende de deur van het hutje en keek uit over het prachtige meer waar we op lagen en genoot van het geluid van de pure natuur. Ik zeg het je, een betere ochtend kun je je niet wensen. Na een ochtendsafari met wilde apen en het ontbijt, keerde we langzaam terug naar de bewoonde wereld. Deze ervaring had ik voor geen goud willen missen, en ik heb geen bloedzuiger gezien!

Van het ene avontuur door naar het andere avontuur, namelijk het halen van mijn duikbrevet op Koh Tao. Ik had me ingeschreven voor de Open Water Course, waarmee je 18 meter diep gaat. Nu ken ik mezelf en ik had er al rekening mee gehouden dat ik de Advanced Course ook wilde doen, waarbij je 30 meter diep gaat en onder andere een wrakduik en nachtduik doet. Dit kon ik natuurlijk niet laten schieten en voor ik het wist, zat ik zo een week op Koh Tao. Ik besloot de courses in het Engels te doen en kwam dus in de groep met een paar Britten. Ik had me geen betere groep kunnen wensen, deze mensen waren echt hilarisch. Je trekt gedurende de course praktisch non-stop met elkaar op, dus na een gezellig avondje beerpong, met de onvoorspelbare Thaise buckets, zat ik gelukkig niet alleen met een kater op de boot.

Hoe cliché het ook klinkt, er ging echt een nieuwe wereld voor me open met het duiken. Ik had al vaak genoeg gesnorkeld en ook al eens een proefduik gemaakt in Griekenland, maar dit was niet te vergelijken met wat ik op 18-30 meter diep zag. De onderwaterwereld is zo kalmerend en rustgevend; ik keek mijn ogen uit. Verschillende soorten vissen, garnalen, koralen, zeekomkommers ik heb het allemaal gezien. Tijdens de nachtduik zag ik een blue spotted stingray en tijdens de wrakduik zag ik 2 lionfishes, die echt prachtig waren.

Na een week op Koh Tao geweest te zijn, was het tijd voor het volgende eiland Koh Pha Ngan, wat bekend staat om de Full Moon Party. Maar dat was niet waarom ik er heen ging, ik kwam voor een yoga retreat! Tijdens mijn reis door Noord Thailand kwam ik een meisje tegen die dit had gedaan en er zo enthousiast over was, dat ik een impulsieve beslissing nam om ook 3 dagen te boeken. Elke dag was er een schema van verschillende yoga- en meditatie lessen, waar je aan kon deelnemen als je dat wilde. Zo waren er twee

dingen waar ik normaal gesproken met een grote boog omheen zou zijn gelopen, maar nu over een drempel heen stapte en het toch deed. Ik heb het over “Laughter yoga” en “Meditative Art Therapy”. De laughter yoga was denk ik het meest ongemakkelijke wat ik ooit in mijn leven heb gedaan. Het bestond uit lach-oefeningen waarbij je net zo lang nep lacht, totdat je echt moet lachen. Nu ik het weer zo beschrijf voel ik de ongemakkelijkheid terugkomen, maar ik heb geen spijt dat ik heb meegedaan. Ik heb me over een enorme drempel moeten zetten en mezelf gedwongen niks aan te trekken van anderen, maar ik kan nu in ieder geval zeggen dat het niks voor mij is.

Los van deze ongemakkelijkheden waren de normale yogalessen wel heel relaxed en ging daar met weer een impulsieve beslissing weg, namelijk terug naar Koh Tao! Mijn originele plan was om naar Krabi, Koh Lanta, Koh Phi Phi en Phuket te gaan, aangezien ik vanaf Phuket naar Australië zou vliegen. Ik had het op Koh Tao zo naar mijn zin gehad en hoopte in Australië ook in de duik sector te kunnen werken, dus ik dacht: hoe meer kennis ik hier -goedkoop- opdoe, hoe beter. En zo ging ik terug voor de Rescue Diver course. Als ik de tijd had gehad, had ik hier ook graag de Divemaster cursus gedaan, waarmee je fundives mag begeleiden. Dit duurt echter ongeveer een maand, en die tijd had ik niet meer in Thailand, dus wellicht dat ik dat hier in Australië ga doen.

De Rescue Course was ontzettend leuk, maar ook enigszins ongemakkelijk, aangezien er een mannequin genaamd “Brad” was, die herhaaldelijk gered moest worden. Op zich geen probleem, maar Brad kwam elke keer in de problemen in het midden van het restaurant van ons duikresort, dus terwijl mensen rustig zaten te lunchen, riep ik door het restaurant: “Brad! Brad! Are you okay?” Dit was nooit het geval en ik heb meerdere keren reanimatie en mond-op-mond beademing moeten geven, onder toezicht van een klein publiek. Dit was ietwat ongemakkelijk, maar het heeft wel Brad’s leven gered. Na de Rescue Course heb ik nog 2 fundives gemaakt, een schildpad gezien en een whale shark op een haar na gemist, maar die zie ik in Australië vast wel een keer!

Toen ben ik van Phuket naar Sydney gevlogen, waar ik momenteel nog verblijf. Ik moet eerlijk bekennen dat ik hier nog even mijn draai probeer te vinden. Ik ben hier nu ongeveer 1 week en in tegenstelling tot Thailand, gaat hier niet iedereen elke dag iets ondernemen en zijn veel mensen hier in Sydney vooral bezig met werken. Mijn grootste struggle deze week was, toen ik had afgesproken met de mensen uit mijn dormroom uit te gaan, maar na het eten iedereen spoorloos verdwenen was. Ik ben toen toch maar naar de bar gegaan, in mijn eentje, maar vond het zo kut om daar alleen rond te lopen. Na een wijntje te hebben besteld, ben ik afgestapt op een groepje mensen die aan het poolen waren. Ook hier moest ik weer even over een drempel heen. Het bleken Australiërs te zijn, die me daarna mee vroegen naar een andere club. Zo zie je maar weer hoe goed een random actie kan uitpakken. Fun fact, wat eigenlijk helemaal niet zo fun is: Tijdens dit avondje uit heb ik $9,50 voor een glas wijn betaald. Na 4 glazen wijn was ineens mijn briefgeld op.

Verder heb ik tot nu toe het legendarische Bondi Beach gezien, het iconische Opera House bezocht, ben ik naar het Museum of Contemporary Art geweest, en als een echte backpacker heb ik ook een surfcamp geboekt van 9 tot en met 13 april. Wie weet ontmoet ik daar leuke mensen met wie ik een stukje samen kan reizen. Goed, dit was het weer voor nu. Als je nog vragen of tips hebt hier in Australië, kun je me altijd bereiken via mijn -nieuwe down under!!!- nummer: +61 477 077 195