Undercover Zweedse dames

Wow, dit is alweer de laatste blog die ik schrijf vanuit Zweden. Een heel gek idee, want zoals ik al vaker heb gezegd, is de tijd voorbij gevlogen!

Afgelopen dinsdag ging ik na het schrijven van mijn vorige blog nog de deur uit, om Jeanine in de stad bij de vliegbus op te halen. Normaal gesproken ben ik zelden 's avonds laat buiten, dus ik vond het best wel gek dat het nog mega licht was om 11uur 's avonds. Het was heerlijk om mijn vriendinnetje te mogen ontvangen, maar deze avond stond ook juist in het teken van afscheid nemen. Het was namelijk Christian z'n laatste avond in Zweden, dus dat betekent dat ik vanaf nu de enige bewoner van dit appartementje ben.

We hadden van tevoren geen strakke planning gemaakt, maar het werd woensdag ochtend al gauw duidelijk dat Jeanine en ik een drukke dag op de planning hadden! Omdat het heerlijk weer was,

hadden we besloten om alles op de fiets te doen. Bij het bespreken van de eerste stop voelde ik me al gelijk een slechte gids: Jeanine wilde naar het uitkijkpunt bij de Masthuggskyrkan en ik wist niet eens dat die bestond! Toch was het zeker de moeite waard: na een flinke tocht bergop kwamen we aan bij een schattige kerk met daaromheen een geweldig uitzicht over de stad. Ik heb dus gelijk mijn rol als gids terug opgepakt en kon alle bezienswaardigheden mooi aanwijzen. Na een goed overzicht gevormd te hebben, zijn we weer naar beneden gefietst waar we bij de viskerk aankwamen. Dit blijft toch altijd een grappig fenomeen om "mijn toeristen" te laten zien.

Na even in het park te hebben uitgerust, hebben we een rondje door Haga gelopen, waar we natúúrlijk een mega kanelbulle hebben gekocht om de rest van de dag van te kunnen snoepen. Vervolgens zijn we weer op de fiets gestapt en met een van mijn vele

"toeristische routes", aka ik was weer eens verkeerd gereden, naar het prachtige meer Delsjön gereden. Daar aangekomen hebben we eerst gepicknickt en zijn we vervolgens naar de kano-verhuur gelopen. Omdat Jeanine en ik afgelopen zomer een hele leuke kano-tocht door de singel van Breda hadden gedaan (aanrader!), had ik haar namelijk een kano-tocht in Zweden cadeau gedaan voor d'r verjaardag. Het verschil met kanoën in Breda had bijna niet groter kunnen zijn, maar desondanks, of misschien juist daardoor, hebben we genoten van onze tijd op het water.

Na onze tocht zijn we terug naar de stad gefietst waar we een bezoekje aan de markthal en systembolaget hebben gebracht. Vervolgens zijn we óók nog naar de supermarkt gegaan en hadden we vervolgens alles in huis voor een tweepersoons barbecue in Slottsskogen. We hadden allebei nog niet eens ooit een barbecue aangestoken, maar al doende leert men en we hebben heerlijk gegeten. Na het eten moesten we een beetje opschieten, want er stond nog één ding op de planning: het concert van First Aid Kit in Liseberg, het stadspretpark. De band, met als frontvrouwen twee zussen, was echt super goed! Daarna hebben we natuurlijk nog een rondje gelopen in het park. Toen we, tegen elf uur, eindelijk thuis kwamen, waren we bekaf. Maar hoe kan het ook anders: toen ik het checkte bleek dat we ruim 45km gefietst hadden!

De volgende dag was voor mij een gewone werkdag, maar deze startte wel bijzonder: Jeanine was namelijk met me meegefietst, dus ik kon éindelijk iemand een rondleiding geven bij mijn fantastische stagebedrijf. Het was heel leuk om Jeanine mijn kantoor, het lab en alle andere interessante plekken te laten zien, maar ik vond het éxtra leuk om te vertellen over mijn project en te merken dat ze het nog begreep ook. De rest van de dag heb ik gewerkt en is Jeanine in d'r eentje op avontuur geweest naar onder andere een eiland in de archipelago. Toen mijn dag erop zat, ben ik ook naar het centrum gefietst en zijn we samen op zoek gegaan naar een leuke plek die afterwork serveerde. We kwamen terecht in een (goedkope!) Engelse pub, waar je als je een drankje bestelde ook gebruik kon maken van het buffet, ideaal! Na daar heerlijk gebruik van te hebben gemaakt, zijn we via de supermarkt terug naar huis gefietst waar we de traditie hebben voortgezet: een mooie fles wijn drinken én Zweeds pesten.

De volgende dag was ik vrij, want de eerste vrijdag na 21 juni is het in Zweden midzomeravond. Dat komt er, voor zover ik het heb begrepen, op neer dat je snapps drinkt, vieze haring eet en danst

rond de meipaal. Onze dag begon met een wandeling naar "mijn" pier, waarna we de bus hebben genomen naar Slottsskogen. In het park gingen we naar de dierentuin om de pinguïns en elanden te zien en toen kwam ik erachter dat ze zelfs zeehonden hebben! Geen idee hoe ik die de eerdere keren over het hoofd heb gezien. Rond 2uur zouden collega's van mij ook naar het park komen, om te kijken naar de midzomer viering. We hadden een prachtig plekje bemachtigd, midden voor de meipaal en het podiumpje, maar helaas begon het een half uur voor de echte viering zou beginnen te regenen en dat werd alleen maar erger. Hierdoor hebben we plan B ingezet en zijn we naar het huis van een paar van mijn collega's gegaan bij het park om de hoek. Daar hebben we gezellig gekletst, wijn uit pak gedronken en drop uitgedeeld. Toen het eindelijk weer een beetje droog leek te worden, zijn we terug naar het park gewandeld, maar daar waren alleen nog een paar oude mensen aan het volksdansen en was het verder nat en uitgestorven. We hebben toen maar besloten met een groep een hapje te gaan eten. Officieel was dit mijn eerste keer uit eten (afterworks uitgezonderd) in Zweden!

De volgende dag vloog Jeanine al op tijd, wat betekende dat ik om

half 9 alweer thuis was na haar naar het centrum gebracht te hebben. De rest van de dag heb ik me vooral beziggehouden met het uitstellen van het werken aan mijn presentatie en plannen maken voor de avond. Die plannen begonnen met dat ik met de Nederlandse gang (een Rotterdammer, een Griekse die haar PhD in Groningen doet en een Estse die een half jaar in Eindhoven is geweest) gezellig tapas ging eten. Jawel, ik was alweer uit eten! Vervolgens gingen we rond half 10 naar de Gothia towers. Dit zijn dé "wolkenkrabbers" van Göteborg. Ze zien er niet enorm imposant uit, maar als je dan in de lift met glazen wand staat richting de panorama-cocktailbar op de 23ste verdieping, zijn ze toch best hoog! In de toren hebben we genoten van het uitzicht en de zonsondergang, maar ook genoten van de cocktails en het gezelschap. Dit was echt de perfecte laatste zaterdagavond in Göteborg.

Op zondag wilde ik eigenlijk een laatste keer richting de stad en nog eens checken of ik wel écht alle hoogtepunten had bezocht, maar helaas was het weer verschrikkelijk. Soms leek het even op te klaren, maar over het algemeen heeft het veel geregend en gewaaid.

Dat betekende wel dat ik eindelijk mijn presentatie heb afgemaakt en dus uiteindelijk wel trots kon zijn op mezelf. Ook heb ik de állerlaatste boodschapjes gehaald en het precies zo uitgekiend dat als ik terug naar huis ga mijn vriezer-, koelkast- en voorraadkast- lades en planken zo goed als leeg zijn.

Gisteren was een normale dag op stage en heb ik me vooral bezig gehouden met het schrijven van de tekst van mijn presentatie, want vandaag was het zo ver: ik mocht het werk dat ik hier de afgelopen 3 maanden heb gedaan presenteren! Ik vond het zoals altijd doodeng, maar heb er achteraf een goed gevoel over en veel complimentjes in de wacht gesleept. Dat geeft me hoop voor het schrijven van mijn verslag en doen van mijn presentatie terug thuis in Eindhoven.

De rest van de week staan in het teken van allerlei kleine afscheidjes. Vandaag had ik al de laatste dag met mooi weer in Zweden en de laatste lunch met AZ Youth in de kantine. En natuurlijk mijn laatste blog in Zweden! Zulke afscheidjes volgen er nog een hoop meer deze week en ik verwacht jullie daar volgende week meer over te vertellen.