Boroburdur

Met iets meer dan een uurtje slaap maakte we ons klaar voor de busreis van een uurtje naar de Boroburdur temple.
We werden bij ons hostel opgehaald door een super aardige chauffeur. De volgende stop was bij Sandra. Haha, ze zag er al net zo fris uit als ik mij voelde.. We zaten al een half uur in het busje toen Sandra erachter kwam dat geen BH aan had. Haha, dat krijg je als je niet helder bent.

Ondanks onze staat hebben we echt heel erg genoten van de Boroburdur temple. Het blijkt de grootste temple te zijn en dat kan ik geloven. We moesten een flinke trap beklimmen. Maar dan heb je ook echt een mooi uitzicht. We hebben er niet voor gekozen om de temple met zonsopgang te bekijken omdat locals dit afraden omdat je extra moet betalen voor je ticket en in het regenseizoen weinig kans is op een mooie sunrise. Achteraf hadden we een best heldere hemel deze ochtend, dus best jammer dat we het niet hebben gedaan. Maar alsnog echt een mooi uitzicht en heel erg genoten. We waren wel een attractie voor de locals. foto hier, foto daar en veel studenten en

schoolkinderen die naar de temple komen om Engels te oefenen met toeristen. Heel schattig en goed dat ze dat doen maar we zijn op een gegeven moment eerder weggegaan omdat het ook wel vermoeiend is, vooral in onze conditie op dit moment.
Terug in Viavia homestay hebben we even een drankje in de tuin om even af te koelen en bij te komen. Na een flinke siesta zijn we naar een plein gelopen. Hier kon je lichtgevende fiets-auto's huren, dit keer stond er ook een renault 4 opgebouwd tot fiets auta. EIgenlijk had ik deze even moeten huren om een rondje te rijden. We hebben een rondje gelopen. Het was niet heel druk en levendig deze avond waaarschijnlijk omdat het veel had geregend. Op de heenweg hadden we een leuk/druk tentje gezien waar alleen maar lokalen zaten. We zijn daar heen gegeaan om te eten. Eerst hadden we nog even een stop bij een fruitwinkeltje waar ze ook smoothies maaktte. Ik had een dragonfruit/banaan smoothie, super lekker. Deed me terug denken aan Karimunjawa. Ik moet bekennen dat ik Karimunjawa iedere dag wel eventjes mis, het was er zo fijn.
Ondanks dat de tent Spicy sambal heette durfte we het aan. We hebben nog niet eerder zo lekker gegeten. We bestelde van alles wat. We hebben genoten van al onze gerechtjes en aten zelfs met

onze handen, lekker ingeburgerd gedragen. Het gaat ons ook steeds makkelijker af. Het was het lekkerst, het meest tot nu toe en ook nog eens het goedkoopst. We betaalde 42.000 roepia (1 euro = 14.500 roepia). Reken maar uit.. dit is zelfs goedkoop voor hier.

Na het eten en uitbuitken hebben we nog een smoothie voor Sandra gehaald als afscheidscadeautje. Sandra had de hele dag geslapen en vliegt vannacht naar Surabaya, ze moet het land uit omdat haar visum verloopt.
We hebben nog een biertje gedronken en muziek gemaakt met de mensen in Good Karmas. Het begon keihard te regenen, maar wij hadden Beng Beng beloofd nog een biertje te doen in de bar waar wij hem hadden ontmoet. Dus wij moet onze goede gedrag met een geleende paraplu de regen getrotseerd. We raakte verdwaald en kwamen in een straatje en ineenkeer gaat ergens een deur open en zien we een veregende Beng Beng in de deur opening staan. Hij nodigde ons uit, hij was op bezoek bij zijn broer. DIt was echt zo gek en zo grappig. Want we liepen totaal verkeerd, maar we vonden wel waar we voor kwamen. We wouden namelijk ook de tour bevestigen voor morgen. Na een watertje met zijn familie te hebben gedronken gingen ook wij naar huis om morgen weer fris en fruitig te zijn tijdens de brommer tour van Beng Beng.