We vertrokken met de 7u boot. De boot was een soort waddeneiland boot. We stonden al om 6u op de boot want er was ons verteld dat het heel druk kon zijn bij de kaartjes verkoop. Het was niet heel druk maar er stond wel een rij.
We hadden een plekje in een ruimte met Airconditioner (hier hadden we 20 rp meer voor betaald, dit is 1,20 euro). Vanuit deze ruimte kon je heel mooi zien hoe de boot werd beladen en wie er allemaal de boot op kwamen. 95% van de boot waren lokalen en vast Indonesische toeristen. 5% waren blank of duidelijk van andere afkomst. We hebben 1 stelletje ontmoet die bij ons in de ruimte kwam zitten en ook Nederlands waren.
Zij waren helemaal kapot. Ze waren met een 7 uur durend busje vanuit Yogjakarta naar de boot gekomen.
Naast de ruimte met airconditioning was er een hele grote ruimte waar iedereen op kleedjes lag te chillen in de hitte en de rook. Maar boven was ook nog een dek. Hier hebben we de tweede helft van de reis doorgebracht, genoten van het uitzicht. We zagen Karimunjawa steeds dichterbij komen. We hebben nog één flying fish gespot, haha vet cool. Ondertussen haalde de fast boat ons ook in. We raakte op het laatst aan de praat met twee jongens uit Oostenrijk. Ze waren net zo benieuwd en flabbergasted als wij over adembenemend uitzicht bij aankomst. Onbeschrijvelijk. We hebben snel nog facebook uitgewisseld om misschien nog een keer af te spreken op het eiland.

We werden vanaf de haven opgehaald door 'Alladin' een medewerker van 'The Coconut House' waar we hadden geboekt. Met z'n drieën op zijn scooter. Alisa en ik hadden alleen een rugzakje mee met alleen de echt nodige spullen. De sfeer op de scooter was gelijk al geweldig. Alladin was echt een toffe kerel van rond de 30 jaar. Hij nodigde ons direct al uit voor een feestje die hij zou organiseren vanavond voor een meisje die ook verbleef in 'the Coconut house'. Wij dachten: in de tas!