City in white, Arequipa

Op voorhand hadden we allerlei grootste plannen voor onze laatste dag in Cusco. Nu dat moment aangebroken is, hebben we geen van beide veel zin in die plannen. Uiteindelijk brengen we de dag door met het terugbrengen van de gehuurde spullen, de was (laten) doen, proeven van lokale delicatesse 'cuy (cavia) en het regelen van de volgende reisetappe. Dat laatste lijkt een hele opgave, we zien door het bos van busmaatschappijen de bomen niet meer.
Met wat hulp van de hosteleigenaar weten we dan toch tickets te bemachtigen voor een bus naar Arequipa, een stad zo'n 500km ten noorden van Cusco.

Last minute is er nog even een obstakel, dankzij een betoging in Arequipa rijdt de voorziene busmaatschappij die avond niet. De hosteleigenaar raadt ons een andere maatschappij aan, "voor locals maar echt wel veilig". Niet helemaal gerust nemen we afscheid van Loes en Dietmar -die alvast een heel stuk noordelijker reizen- en nemen we de taxi naar het busstation.
Daar aangekomen beseffen we dat we ons zorgen voor niks hebben gemaakt: de bustickets vliegen om onze oren en zo last minute zijn er nog goede koopjes te doen. Dat onthouden we voor de volgende busreis, nu gaan we op zoek naar "onze" maatschappij Romeliza. Zonder twijfel een echte lokale bus, we zijn de enige westerlingen in de rij wachtenden. Met handen en voeten wordt ons uitgelegd waar we onze backpacks moeten afgeven, hoe we moeten inchecken voor de bus (met vingerafdrukken op een aanwezigheidslijst) en welke plaatsen voor ons zijn (2 super-de-luxe stoelen in 1e klasse).

Het eerste uur van de reis lijkt op een slechte hollywoodfilm met een wenende baby, snurkende buren en om ter hardst telefonerende mannen. Gelukkig gaan om 12u licht en tv uit, waarna langzaam maar zeker de rust wederkeert en we voorzichtig indommelen.
Om 6u stappen we van de bus, verbazingwekkend uitgerust na de korte nacht. Deze nachtrit is beter meegevallen als verwacht, het zonnetje schijnt en we besluiten avontuurlijk te kiezen voor een colectivo in plaats van een taxi. Het is even zoeken welke van de tientallen busjes de goede kant op gaat maar met wat locale hulp bereiken we het centrale plein en het hostelletje dat we gisteren via internet boekten.
Inchecken is hier met handen en voeten, Engels spreken de jongens achter de balie niet, gelukkig doet dat niks af aan hun vriendelijkheid op dit vroege uur én is onze prachtige kamer zelfs al klaar. Zoals de meeste gebouwen hier is het hotel gebouwd met wit gesteente afkomstig van de vulkanen die deze stad omringen. De witte huizen onder een blauwe hemel en stralende zon leiden tot een permanent vakantiegevoel.

Na een snelle douche gaan we de stad in, op zoek naar een lekker ontbijtje. Onderweg zijn er veel koloniale kerken, idyllische binnenplaatsjes en indrukwekkende paleizen te ontdekken. We belanden in de plaatselijke markt voor een smoothie, de inhoud beslissen we op goed geluk, ons spaans is duidelijk nog niet goed genoeg om de verschillende fruitsoorten te onderscheiden. Gelukkig is al het fruit hier even lekker, zeker als het zo vers voor je neus wordt klaargemaakt!

Al slenterend door de straatjes laten we ons binnenlokken in het Museo Santuarios Andinos. Een goede keus zo blijkt al snel. Dit kleine museum blijkt een ware schat tentoon te stellen: Juanita, een incamummie uit de 15e eeuw in perfecte staat. Dit meisje werd 500 jaar geleden geofferd aan de berggoden, in een poging om een vulkaanuitbarsting te stoppen. Ze stierf op de top van een vulkaan en bleef daar gedurende al die jaren perfect bewaard door sneeuw en ijs.
Pas in 1995 werd de mummie met al haar offergaven door wetenschappers ontdekt en overgebracht naar de universiteit van Arequipa voor onderzoek en tentoonstelling.
Vandaag de dag krijg je als bezoeker een rondleiding door enkele studenten archeologie, met uitgebreide uitleg bij alle artefacten en uiteraard Juanita zelf. Het jonge meisje wordt tentoon gesteld in een doorzichtige diepvries om haar in dezelfde perfecte staat te houden, inclusief huid, haren en nagels. We stappen er onder de

indruk buiten, weer een stuk wijzer over de machtige Inca-cultuur.
Enkele meters verder worden we bruusk teruggehaald naar het heden. Een grote politiemacht heeft zich op het centrala plaza des armas verzameld, trommels weerklinken en een groep mensen loopt al zingend rond het plein. Dit is de staking waar we gisteren al over hoorden, al is het eigelijk een betoging tegen een groots mijnbouwproject. Dit conflict sleept al weken aan, de boeren uit de omgeving vrezen voor hun kostwinning en de sfeer is geladen. De inwoners van de stad vertrouwen het duidelijk niet, alle winkeltjes gaan dicht en mensen kijken vanachter tralies angstig toe.

We voelen ons geen seconde onveilig maar besluiten toch maar de middag door te brengen in het Santa Catharina klooster. Deze 'stad binnen de stad' is groot genoeg om ons een hele tijd bezig te houden, we zwerven uren door de kleurrijke straatjes, kamer in kamer uit. Ze hadden best veel luxe, die nonnetjes hier!

Bij zonsondergang wagen we ons toch maar weer het centrum in. De betogers zijn op rondgang door de rest van de stad, de meeste winkels en restaurantjes zijn weer open. We gaan eerst nog op "excursiejacht" bij de verschillende tourbureautjes. Dankzij de betogingen is er veel onzekerheid over de mogelijke excursies, een vriendelijke dame belt voor ons rond en weet toch nog iets te regelen. Paardrijden en downhill biking zijn onmogelijk maar gelukkig is rafting mogelijk, we zijn benieuwd.

De volgende ochtend slapen we lekker uit en genieten we van een zonnig ontbijt op het dakterras. Om 11u Peruviaanse tijd (lees: 11u30) komt een busje ons oppikken en rijden we de stad uit, de bergen in. Eerste halte is de bevoorrading waar halfnaakte mannen ons voorzien van wetsuits, waterschoenen en helmen. Dan weer allemaal het busje in en op naar de rivier! Nog snel wat instructies, gopro op de helm monteren en samen

met 2 meisjes en 1 gids onze raft het water insturen.
Het begin is makkelijk, een beetje oefenen op samen peddelen en de juiste houding aannemen. Gelukkig komen we al snel aan het echte werk: een uur lang vliegen we van de ene naar de andere stroomversnelling. Volop actie in een prachtige omgeving, door een indrukwekkende canyon onder een stralend blauwe hemel. We schieten allemaal spontaan in de slappe lach wanneer Margreet bij een steile afdaling bijna uit de boot valt, gelukkig is ridder Johan paraat om haar te redden.
Voor we het weten, zit de ochtend er alweer op, wat hebben we genoten!

De rest van de dag in Arequipa besteden we aan luieren op een terrasje, inclusief lokale pintjes en een prachtig uitzicht op de vulkanen die de stad omringen. De betogers zijn weer talrijk aanwezig, we raken aan de praat met enkele locals en voor we het weten is het hoog tijd voor de volgende nachtbus.
Deze keer pakken we het anders aan: we gaan shoppen bij de verschillende maatschappijen in het busstation. Uiteindelijk weten we een goede deal te sluiten voor super-de-luxe stoelen, toch weer bij de locale Romeliza.
Deze keer doorlopen we vlot de routine: rugzakken, vingerafdruk, 3 verschillende papiertjes . We zwaaien nog even naar enkele kooien vol schattige piepende 'cuy' en nestelen ons dan in onze extra brede zetels, klaar voor de rit naar Nazca.