Indonesië

We missen de rust en natuur. Het lijkt wel alsof ze een blik met toeristen hebben los getrokken. Vanmorgen vroeg vertrokken wij naar Ubud.
Onze chauffeur stelde voor om de zilverfabriek te bezoeken. Dit lijkt ons wel wat. We hebben al een hele voorstelling bij het woord fabriek, dat we een of ander proces te zien krijgen.. maar als we er aan komen snappen we wat we bij het woord fabriek moeten voorstellen.. de winkel is een grote verkopersfabriek van allerlei sieraden en in de ruimte ernaast zit maar liefst 20 man sieraden te maken. Hier blijven we een hele tijd naar kijken omdat we het mooi vinden hoe ze dit zo creatief met allerlei gereedschapjes doen, terwijl de verkopers ons maar naar binnen proberen te krijgen. Als we eenmaal binnen zijn weten we niet waar we moeten kijken.. man wat een sieraden. Na 3 kwartier zijn we helemaal rond en gaan we terug naar het plateau waar de ringen uitgestald liggen. We zien wel een paar mooie.. maar helaas de prijs was niet zo naar onze zin.

maritahermanns

26 chapters

16 Apr 2020

Dag 14: Ubud

May 23, 2016

|

Bali

We missen de rust en natuur. Het lijkt wel alsof ze een blik met toeristen hebben los getrokken. Vanmorgen vroeg vertrokken wij naar Ubud.
Onze chauffeur stelde voor om de zilverfabriek te bezoeken. Dit lijkt ons wel wat. We hebben al een hele voorstelling bij het woord fabriek, dat we een of ander proces te zien krijgen.. maar als we er aan komen snappen we wat we bij het woord fabriek moeten voorstellen.. de winkel is een grote verkopersfabriek van allerlei sieraden en in de ruimte ernaast zit maar liefst 20 man sieraden te maken. Hier blijven we een hele tijd naar kijken omdat we het mooi vinden hoe ze dit zo creatief met allerlei gereedschapjes doen, terwijl de verkopers ons maar naar binnen proberen te krijgen. Als we eenmaal binnen zijn weten we niet waar we moeten kijken.. man wat een sieraden. Na 3 kwartier zijn we helemaal rond en gaan we terug naar het plateau waar de ringen uitgestald liggen. We zien wel een paar mooie.. maar helaas de prijs was niet zo naar onze zin.



We vervolgenden onze weg. We hadden het met de chauffeur over koffie. Hij vroeg: kennen jullie luwak koffie? Harm had er wel eens iets iets van gehoord. Ik niet. Deze schijnt zo zeldzaam en duur te zijn omdat deze gemaakt zijn van koffie bonen die uitgepoept zijn door een Paradoxurus (een soort katachtig beest) Luwak.
Eenmaal daar aan gekomen kwamen we in een soort oase van rust en planten. Het was hier veel koeler dan ‘buiten’ en er stonden hier allerlei planten en bomen van o.a. cacao, vanille, ananas, kamille, gember, anijs ect.

Ik kan me voortellen dat dit een korte uitleg vereist voordat jullie denken dat wij een soort poep heb gedronken :P. De koffie besjes worden opgegeten door dit beest en heelhuids doorgeslikt, binnen in de maag wordt deze koffie bes gefermenteerd en na ongeveer 12 uur weer uitgepoept. Nadat ze zijn uitgepoept worden ze schoon gemaakt en gepeld met de hand. Hierna worden ze handmatig gebrand en gemalen. Daaruit ontstaat dan hele dure koffie. (’t is dus niet vies ofzo)

Na een rondleiding door de plantage kregen we een proeverij van allerlei verschillende soorten koffie en thee die gemaakt waren met de planten en vruchten uit de plantage. Natuurlijk mocht de Luwak koffie niet ontbreken. Wij moesten voor 1 kopje 50.000 Ruphia betalen (ongeveer 3 euro) de Europese winkelwaarde ligt op zo’n 34 euro per 125 gram. We kregen deze koffie samen met een kopje normale koffie gebrand op Bali om het verschil te proeven. De Luwak koffie was gewoon een hele lekkere koffie, en de Balineese gebrande koffie was gewoon een slap bakje. Verschil was er dus wel degelijk!

Vanavond slapen wij in een familie tempel. We hebben een kamer gehuurd bij een Indonesische familie. Zijn leven allemaal in tempels.

Contact:
download from App storedownload from Google play

© 2024 Travel Diaries. All rights reserved.