Hallo!

Nou waar was ik gebleven, ik zou ontslag gaan nemen bij dat Lunch room zaakje in Brissy. GEDAAN! en ja dat voelde goed (alweer). Hij was wel echt woedend, echt wauw ik dacht dat hij mij ging slaan, maar niets ergs gebeurd en ik vond het zo kinderachtig dat ik eigenlijk mijn lach moest inhouden.

Toen ik dus bevrijd was van deze nachtmerrie genaamd George, ging ik opzoek naar nieuw werk.
Dat ging moeilijk want mijn motivatie was naar het vriespunt gezakt. -1000.
Ik kreeg te maken met het venomeen Heimwee. en ik maar roepen dat ik nooit meer naar huis zou komen, dat ik ook echt geen heimwee zou krijgen en dat het paradijs op aarde Australië heet. (Karma?) Nee lieve mensen, ga hier maar werken zonder opleiding, wonen zonder geld of leven in hostels zonder dat je leuke dingen kan doen.
In 1 woord ellende.
In deze periode ben ik enorm gesteund door lieve schatten van thuis, maar ik denk dat ik hier nog ben door Tessa, jees Tes je hebt me omgepraat, 20.000 keer mijn gejank over ''en wat nu'' aangehoord als Nederland sliep en mij dan weer laten inzien hoe geweldig Aussie is en dat ik echt nog niet naar huis kan!

Dat even terzijde, van mijn laatste geld heb ik natuurlijk gewoon leuke dingen gedaan, want wie ben ik als ik dat niet doe?! (ik had het ook echt wel nodig hoor)

We (Tessa en ik) zijn een dagje naar de Gold Coast gegaan! en waar kwamen we achter? Er bleek een surf wedstrijd bezig te zijn, en niet zomaar 1, nee het was The Quicksilver World League!
Het was zo ontzettend gaaf om te zien! Al de beste surfers uit de hele wereld op 1 plek, enorm gave dingen te doen waar ik geen bal van snapte maar wat er gewoon vet uitzag. en wij lagen lekker op het strand in onze bikini toe te kijken. WAT EEN LEVEN.

Daarna gingen we naar Surfers Paradise, waar we bij een super leuk restaurant hebben gegeten en even wat rond hebben gekeken. Wat ik vooral heel raar vond is dat ik geen surfer heb gezien.. ''Surfers Paradise??''

Oooh en nog zo'n leuk dingetje waar ik mijn laatste geld aan heb uitgegeven, is een Koala opvangding (meer een dierentuin eigenlijk)
Ik heb eindelijk een koala vastgehouden! zo lief! Haar naam was Rosé... :) De verzorgers tillen ze aan hun armpjes op en dan klemt hij zich zo aan je vast. Ik heb zo gelachen om Tessa met haar koala, als een koala niet wilt knuffelen, klemt hij zich niet vast, dan halen ze een andere koala (vond ik echt heel goed) bij Tessa duurde het 3 koala's voordat er 1 wilde knuffelen en toen ze hem vast had begon ze hem te wiegen als een baby (MOEDERGEVOELENS TESS!) meteen kreeg ze de opmerking van de verzorger: Don't do that it isn't a baby.. hahaha.

Verder heb ik een sneeuwuil vastgehouden, dat was omdat ze een demo hielden over alle roofvogels in Aussie en ze een vrijwilliger zochten, ik sprong bijna in haar armen: YES ME! Duh! facking vet en hier ken ik toch niemand. Kan ik weer wat van mijn bucketlist afstrepen :)

Oh en er waren 10.000 (overdrijf) kangaroo's die allemaal super mak waren en die je kon knuffelen enzo, en ik heb een Perry het Vogelbekdier gezien (niemand kent Phineas en Ferb hier?! cultuur barbaren) wat ik leuker vond dan de kangaroo's want daar hebben ze er hier een beetje te veel van in Straya. (meer reden om er 1 mee te nemen)

Ondertussen had ik via Au-Pair World (site) contact met een super leuk Au-Pair gezin in Sydney, ik kreeg weer hoop en mijn heimwee verdween langzaam. Ik dacht; dit is een win-win situatie, ik ga nu naar Sydney, en als ik word aangenomen heb ik een baan, en anders, Sydney is zo'n grote stad, daar is werk vinden veel makkelijker!

Dus ik ging 17 uur lang in de bus naar Sydney.
20 minuten voordat ik de bus in stapte, kreeg ik een telefoontje, of ik een trial wilde doen? UHG KUT! naja ik toch maar met in mijn achterhoofd de Au-Pair job de bus in gestapt. en toen kwam de ellende, ik kreeg een e-mail, het gezin had iemand anders gevonden.
Daar zat ik, alweer, met heimwee, geen cent te makken, niets om naar uit te kijken, in de bus naar een onbekende bestemming. Leuk man, Australië, top idee ook!

Vanaf toen was de heimwee niet meer uit te houden, ik besloot naar Collaroy te gaan, mijn ''home away from home'' net zoals veel andere nederlandse backpackers die met Australian Backpackers hier heen zijn gekomen. Dat was al beter! Het hostel ligt 500 meter van het strand en het is een uurtje met de bus naar het centrum van Sydney.

Met mijn altijd positive instelling ging ik weer solliciteren, na 1 mislukte trial en een vaag autoritje met een oplichter (gewoon vaag, vraag maar niets) heb ik een baan. Het is een afwas baantje, in een Italiaans koffie tentje, en als ik alles weet van het schoonmaken mag ik ook leren hoe de kassa werkt! Joepie!
Ja ik maak schoon, S' werelds meest slechte schoonmaakster (gewoon omdat ik er een hekel aan heb hoor) is afwasser. Ik hoor meer dan 1 keer per uur het woord ''Properly'' of ''Proper'' ik hoor het nog in mijn slaap. ''You need to clean this properly'' ipv ''You need to clean this''
Maar toch, ze pushen me niet, ze schelden niet, ze schreeuwen niet (eigenlijk zeggen ze bijna niets) dus het is al weer zo veel beter dan baan nummer 1, 2 en 3

En dit is zo veel beter dan alleen maar in het hostel zitten en niets kunnen doen, in een land waar je zo veel kunt doen! Als ik het echt kut begin te vinden kan ik altijd op zoek naar een andere baan! En hoe goed is dit voor mijn positive mind-set! Elke keer als ik een kopje afwas zeg ik tegen mezelf: oke dit is voor de skydive. volgende kopje: deze is voor olifanten wassen in Thailand. enzovoort. Ik werk mijn bucketlist af met kopjes schoonmaken, ook weer eens wat anders!

Dus mijn beslissing staat vast, ik blijf, ik ga hier even 2 a 3 maandjes doorheen, daarna kan ik naar de oostkust en misschien kan ik mijn lieve grote nicht nog opzoeken in Vanuatu! (Fiji's). Deze kleine koala komt er wel hoor! NO WORRIES

Mijn volgende blog word vol van wat meer jaloers makende verhalen! beloofd :)

Cheers! xxxxxxxxxxxxx