Hoi allemaal!

Er is alweer enorm veel gebeurd sinds de laatste keer dat ik wat van me heb laten horen!

Als eerste ben ik ontslagen bij het Au Pair gezin, wat nogal een bizar verhaal is eigenlijk (mijn geluk met baantjes hier is echt zo hoog!)

Ik moet eigenlijk eerst omschrijven hoe mijn Au Pair moeder was als persoon, en aangezien ik nu toch ontslagen ben, vertel ik het gewoon ,ongezouten, hard.
Stel je een persoon voor waarbij je alles maar dan ook alles fout doet, en als je nu denkt: hm een beetje overdreven, nee dat is het zeker niet.

Een klein voorbeeld: Ik stofzuig de vloer en dweil hem, en als ze thuis komt gaat ze mij controleren. Het was niet goed genoeg dus ik deed het (schoorvoetend) nog een keer. Volgende dag: weer controleren, weer niet goed. (oke, ik hou niet van schoonmaken en ik ben er ook niet goed in maar ik wist dat ze al een beetje ontevreden over mij was dus ik deed serieus mijn best!) weer een keer schoonmaken, controle, weer niet goed..

En dan had je nog die kleine dingetjes: een schoonmaakster laten komen voor het hele huis maar niet de badkamer van de kinderen want dat is ''mijn taak'', de hele dag samen met haar in de keuken staan koken omdat de schoonouders op bezoek komen en onder het eten alle eer naar zichzelf toetrekken zonder ook maar 1 keer mijn naam te noemen of het hele etentje mij maar aan te kijken, laat staan tegen mij te praten. (deed de rest van de familie ook niet trouwens).

Nou ja je snapt het wel denk ik, ellendigheid, en ik ben ontzettend positief gebleven al zeg ik het zelf.

Waar ze dus ook een handje van had is niets zeggen terwijl er duidelijk iets fout is, wat ik als ''direct'' persoon het irritantste vind wat mensen kunnen doen.

Dus ik de hele tijd vragen: is er iets? nee nee er was niets. ok dan niet.
nou ja en na een week of 2 word ik bij haar geroepen met de mededeling dat ik ontslagen ben en dat ik binnen een week weg moet zijn.
vanwege ''financiële omstandigheden'' (er hing een gloed nieuwe 3D tv aan de wand een er stond een nieuwe(!) Jeep in de tuin)
Het eerste wat ik er uitflapte was: Je mag wel gewoon zeggen dat we niet met elkaar overweg kunnen hoor ipv het gooien op ''financiën''.
Whoooops dat had ze niet verwacht (lekker nederlands hé! hahaha) Ze werd nogal rood en gaf wel het een en ander toe (na 3 maanden!!)

(ik denk achteraf trouwens dat ze autistisch is en haar oudste kind ook maar dat terzijde) (zou wel een hoop verklaren)

Eigenlijk was ik daarna zo opgelucht! terwijl ik weer in een rot situatie zat: ik was binnen 2 dagen 2 banen en mijn huis kwijt. maar het gaf mij wel het duwtje om weer te gaan reizen! Ik kocht dezelfde dag nog een busticket voor de oostkust en een vliegticket naar Vanuatu om mijn nicht te kunnen bezoeken.

whieeee dus daar ging ik hoor! Met de bus naar Yamba, ik had via Tessa gehoord dat het geweldig was daar, maar ik wist totaal niets van het plaatsje.
Ik wist alleen toen ik in de bus zat dat ik de enige was die daar uit ging stappen :)

Maar wat was het leuk! Ik kwam aan in een heel klein, chill surf plaatsje en er was 1 hostel. De hostel eigenaar kwam meteen een praatje maken en vertelde over zijn tour ''Shane's tour. (even terzijde maar WAT EEN HELD die man.)

Ik checkte in en dacht even lekker te gaan slapen na een 12 uur lange nacht bus maar ik had binnen 2 min een nieuwe vriendin (Anna) een ander nederlands meisje waarmee ik naar een plaatselijk marktje ging.

De volgende dag was het tijd voor Shane's surfles en daarna Shane's tour, surfen ging zoals altijd bagger (laat je niets wijsmaken door foto's van mij of verhalen over 2 weken surfkamp, ik heb totaal geen talent) maar was ontzettend leuk! en over Shane's tour kan ik helaas niets zeggen, want What happens on the tour stays on the tour. (het was legendarisch dat wel)

De volgende dag ging ik met een beetje een gemengd gevoel op weg naar Byron Bay!

Ik had geplant hier 2 weken te blijven door alle verhalen die ik er over had gehoord. (ik wilde hier al heen toen ik in nederland was)

Byron is dus het chill/surf paradijs voor toeristen in Australië. Het straat beeld is of hippie's of surfers. best grappig dus.

Ik verbleef in art factory, een van de populaire hostels waar ik ook al veel over had gehoord. Er waren hippie's genoeg in ieder geval. Ik kwam binnen en er werd me na 2 min in de common room te hebben gezeten al wiet aangeboden door een oude chiller (aussie). ook hallo!

Nou ja dat dus een beetje, ik heb veel gedaan daar hoor! Strand, strand, uitgaan, een gratis knipbeurt krijgen, uuhm en o ja! naar Nimbin.

Ok dus Byron is nogal een chillers plek maar Nimbin spant toch wel de kroon, wil je wiet of ander drugs, ga je naar Nimbin.

Het verhaal er achter is dus dat er ooit een festival was daar en dat die mensen nooit meer zijn weg gegaan wat als resultaat geeft dat je alle toeristische wiet prularia shops van Amsterdam in 1 mini straat hebt staan.
Je kan daar dus letterlijk ALLES kopen wat met wiet te maken heeft, behalve wiet zelf want dat is illegaal. bizar.
Wat er dus nu gebeurd is dat oude hippie's met grijze dreadlocks en hoppezakkenbroeken (ik ben er nu ook trotse eigenaar van 1 maar dat terzijde)
je constant wiet en wietcookies proberen te verkopen op straat. waar de politie ongeveer naast staat.

het was dus een nogal bizarre roadtrip, vooral toen het stelletje met wie ik daar was (meisje uit canada en jongen uit duitsland) een "grow your own boyfriend'' vonden (het is een poppetje die je in water doet en dan groeit hij hahaha) en mij bijna overtuigde er 1 te kopen (Om tegen mijn paps te kunnen zeggen dat ik een Australische vriend heb).

Ik ging dus na Byron Bay met de bus naar Brisbane (is maar 2 uurtjes) en vanaf Brisbane gelijk door naar Vanuatu!
Ik had weer geen idee wat ik kon verwachten, alleen dat ik met mijn familie kon zijn voor een week (mijn nicht en haar verloofde) wat ik al ontzettend fijn vond na 10 maanden alleen te hebben gereisd.

Sanjeev haalde mij van het vliegveld in Vanuatu waar ik aankwam rond 11 uur s'avonds. We hadden een kort ritje naar het huis waar zij woonde waarbij ik ontzettend nieuwsgierig was naar hoe het er uit zou zien hier (het was donker)

De volgende ochtend werd ik vroeg wakker en hebben we heel gezellig ontbeten, wat is het fijn om weer bij familie te zijn zeg! en heeft Sanjeev mij laten zien waar ze wonen (aan het strand) wat een prachtige plek!

Die zelfde dag gingen we naar een eiland genaamd: Hideaway Island. een super mooi eiland waar we gingen snorkelen, ik kan bijna niet uitleggen hoe mooi het hier is, veel tropischer nog dan in Australië en de mensen zijn ontzettend aardig en lachen en zwaaien naar je als je langs loopt. (het is niet voor niets het gelukkigste land ter wereld!)
Ik kon bijna niet geloven dat het water zó blauw kan zijn!

We hadden snorkels gehuurd en gingen daar snorkelen, het was echt zo ontzettend mooi! overal vissen met prachtige kleuren en heel mooi koraal. Ik heb nog nooit gesnorkeld dus dat was zeker voor herhaling vatbaar (ik heb het een paar dagen daarna nog een keer gedaan daar :) )

Én als klap op de vuurpijl had ik het beste gezelschap ooit! Het was ontzettend gezellig en nogmaals zo fijn om bij familie te zijn! ik voelde mij meteen helemaal thuis.

De dag erna gingen we naar de cascade waterfall, Sanjeev en Margreet waren er ook nog nooit geweest, ik verwachte eigenlijk een mini waterval maar toen we er heen begonnen te lopen werd wel duidelijk dat het geen mini was, over al waren kleine watervalletjes waar we dan door heen moesten lopen en de omgeving was echt zo mooi dat we om de 5 meter wel konden stoppen om foto's te maken.

Toen we aan het einde aankwamen was er onder de enorme waterval een soort badje wat best diep was.Toen ben ik in mijn ondergoed (met gebrek aan bikini) daar in gaan zwemmen. Beste idee ooit! Ik haalde zo Margreet en Sanjeev over om er ook in te plonzen wat echt een hele grappige en leuke ervaring was, en zoals Margreet zei: zo'n verhaal om later in het bejaardentehuis te vertellen hahaha.
De omgeving maakte het een nog magischere herinnering!

De dag erna moesten Margreet en Sanjeev helaas weer werken dus ging ik Port Vila bekijken. Wat een leuke stad! het is heel vrolijk en altijd wat te zien. (zoals de Vanuatu manier van auto rijden met mensen achter in de laadbak van de auto)
Ik ben eerst naar de markt gegaan, daar komen mensen van kleine dorpjes uit heel Efate (Vanuatu bestaat uit eilanden en dit eiland heet Efate) heen en verkopen daar hun groenten en fruit. Ik heb daar wat fruit gekocht en ben toen op het strand wat gaan lezen. Na een tijdje wilde ik eigenlijk wel zwemmen dus ik ben naar een hotel gegaan waar Margreet mij over had verteld om te kijken of ik daar in hun zwembad kon zwemmen (met uitkijk over zee).

Het begon helaas op dat moment te regenen dus ben ik binnen gaan vragen naar kokosnoot sap (gewoon een rietje in een kokosnoot). hadden ze daar niet maar wel in de ''beachbar''. om een lang verhaal kort te maken, na een uur zat ik aan de bar met een stuk of 5 locals die mij Bislama (de plaatselijke taal) probeerde te leren terwijl ik hun engelse zinnen vertaalde in het Nederlands (ze vonden het heel grappig als ik de G zei hahaha) en een uur later had ik al 2 keer aangeboden gekregen om een keer Kava te komen drinken. (Kava is een wortel die ze vermalen tot poeder en er een drankje van maken, het heeft hetzelfde effect als wiet maar dan zonder stoned te zijn, je word dus zeg maar alleen heel relax) (je kan Kava poeder gewoon in de supermarkt kopen wat ik heel grappig vind)

Ik ben hier nu nog steeds en heb het ontzettend naar mijn zin! het is heel gezellig en stiekem wil ik niet meer weg :)

Maar ik vlieg binnenkort naar Brisbane om dan de oostkust weer af te reizen. tot dan zullen jullie waarschijnlijk niet zo veel horen!

Doei!