Vandaag was de heuglijke dag want we mochten uitslapen tot 8:00.
Een ochtendje geen geen minaretten maar wakker worden met rust. We hebben echter wel een bijzonder fenomeen meegemaakt. De Ghanezen waren voor het eerst deze reis te vroeg i.p.v. te laat.
Om half 7 dachten we dat het dorp in de fik stond maar gelukkig was dit alarm de lokale radio. 1 liedje duurde maar 1.5 uur.

Om 9 uur werden we verwacht voor de officiële ceremonie. Dus wij stonden precies op tijd (9.10) klaar om opgehaald te worden met een kleine vertraging van 1.5 uur begonnen we om 10.30 met de ceremonie. Met de vertraging erbij zouden we om 18.00 uur eindigen. Gaandeweg kregen we nog 1 uur vertraging.

En dan nu wat positieve puntjes:
- we mochten al na 1 1/2 uur weg;
- we zaten dichter bij de chiefs dan de geslaagden en waren dus belangrijker dan hen;
- we zaten in de schaduw;
- we kregen stiekem koekjes;
- de wc was gelukkig een 7 en een goed excuus om de ceremonie te mogen ontvluchten.

Dankzij onze guide Esther snapten we toch een beetje van de ceremonie, want met ons beste Ghanees konden wij er vrij weinig van begrijpen.

Daarna kregen we Ghanees eten. 's Middags kenkey en 's avonds yam, een soort aardappel met pindasaus.

Na de lunch gingen we kijken waar € 1000 van ons opgehaalde geld naar toe gaat. Er stond een heel mooi bord en een paar cementzakken. En maandag beginnen ze met mais oogsten en het veld gereed maken voor de bouw.

6 van ons gingen 's avonds nog op homestay. 2 sliepen in een huis in het dorp en 4 bij onze homeboy, de Chief. Deze 4 kunnen trots vertellen dat zij indirect de koninklijke derrière met hun eigen derrière hebben aangeraakt via het koninklijk toilet en douche (lees: emmer en beker).

's Avonds was er nog een kampvuur, waar veel werd gezongen en gedanst, door zowel de Ghanezen als de Nederlanders.

Groetjes van Oscar, Elske en Floor.