Wakker worden in een boomhut. Het was half 6 's ochtends toen Suzanne ons liefdevol kwam wekken. Zo vroeg omdat anders de apen al weggevlucht zijn op het momennt dat wij op pad zouden gaan. Hoe stil je ook probeert te zijn, met een groep van twintig is dat best een uitdaging en misschien waren we toch wat te luid, want meer dan wat krekels hebben we niet gehoord (en wat nachtpratende, snurkende exploreres).

Na het opstaan gingen we via de hangbruggen, die tussen de bomen hingen, richting de bus.
Op de hangbrug hebben een paar nog hun tanden gepoetst en onderzocht hoe tandpastaklodders uit elkaar waaien op weg naar de grond. De grond hebben ze niet bereikt omdat we boven het bladerdek van de 'kleine' bomen stonden.

Vanaf Kakum NP gingen we op weg naar het scoutsproject. Dit via Capecoast, zodat de buschauffeurs nog een zachte band konden vervangen. Dat vonden ze uiteindelijk niet nodig, toch hebben we van het moment gebruik gemaakt om de enige plek met lekkere koffie en de woeste golven uit te proberen.

Na een lang vervolgbusreis, met onderweg uiteraard een lekke band en veel file in Accra zijn we moe, zout van de zee, bezweet van het regenwoud en gelukkig aangekomen in Sakyekrom.
Snel de matjes uitgerold om wat slaap te pakken zodat we de volgende dag fit aan ons bouwproject voor de scouts konden beginnen....(to be continued)...(of toch niet?) Elise