All things American

Dit weekend is het Superbowl Weekend, en dat betekent de grote finale van de football competitie. Heel Amerika zit dan voor de buis met bier, chips, cake en cola en ik wil wel eens zien wat dat allemaal inhoudt. Arnold is niet echt enthousiast, die wil liever naar de bios, maar dat kan op een andere avond ook nog. Dus eten wij, net zoals vroeger bij Studio Sport,voor de TV, met het bord op schoot. Om half 5 begint het al met praatjes vooraf, maar daar kijken wij niet naar. De wedstrijd wordt gespeeld in Californië en daar is het nog middag en heel mooi weer. Om half 6 starten de feestelijkheden met een militair zangkoor, dat patriottistische liederen zingt. Daarna zingt Lady Gaga, gehuld in rode jurk, met rode ogenschaduw en blauwe nagellak, het volkslied en is er een fly-over van een aantal straaljagers. De scheids gooit met een muntje en zo wordt bepaald welke ploeg de bal mag werpen. Dit gebeurt allemaal met een microfoon erbij, dus je hoort de commentaren. De wedstrijd gaat tussen de Bronco's uit Denver, Colorado en de Panthers uit Charlotte, North Carolina.
Ik kan geen touw vastknopen aan de spelregels, iets waarvoor Arnold me al gewaarschuwd had. Het spel lijkt hoofdzakelijk te gaan om zo hard mogelijk tegen elkaar aan te beuken en elkaar ten val te brengen. Om de paar minuten ligt het spel weer stil. Officieel bestaat een wedstrijd uit twee helften van elk twee kwartier, maar een kwartier duurt hier bijna een uur, omdat er steeds pauzes zijn. Ook kan de scheidsrechter de wedstrijd stil leggen voor reclame! Die zijn er dan ook massaal. De telling verloopt ook merkwaardig: het gaat er niet alleen om een bal in het doel te krijgen, maar ook het doen neerkomen van de bal in een bepaalde zone van het veld leidt tot punten, zelfs nog meer punten dan een doelpunt! Enfin, het is totally boring en ik houd het net tot de Half Time show vol. In de pauze wordt een podium op het veld gebouwd en daar treden Coldplay, Beyonce en ene Bruno Mars, een Hawaïaanse rapper, samen op. Een heleboel publiek komt keurig gereguleerd het veld ophollen om zich netjes rondom het podium op te stellen en enthousiast te zwaaien op de maat van de muziek. Hoe krijgen die Amerikanen het toch allemaal voor elkaar? Uiteindelijk winnen de Broncos met 24-10.
De laatste weken heb ik nog een ander tijdverdrijf gevonden: internetveilingen. Op een site genaamd PoliceAuctions kun je biedingen doen op van alles en nog wat, variërend van wapens, gereedschap, tassen, (afschuwelijke) schilderijen tot sieraden. Ik zie allemaal mooie ringen, die volgens de website honderden dollars waard zijn, maar waar je met biedingen van $ 1 op kunt bieden. Dat ga ik dus eens proberen. Je kunt vooraf instellen tot welk bedrag je wilt gaan en de eerste keer word ik overboden. Maar de tweede ring waar ik op bied, krijg ik! Het is een zilveren ring, met wit goud overtrokken, met Tanzanite stenen en opalen. De waarde volgens de website is $ 900. Ik krijg hem voor $ 21 plus $ 12.95 verzendkosten. Dat wil ik wel eens zien. Ik bied ook nog op een tweede ring, van zwart keramiek met zilver en zirkonias. Die krijg ik voor $8!

Een dag of vijf later rollen de ringen letterlijk de brievenbus in, in kartonnen kokertjes. De keramieke ring vind ik erg leuk, maar de andere valt tegen en is ook iets aan de grote kant. Ik vat het plan op om die te verkopen en rijd naar de Outlet Mall, waar een paar juwelierszaken zitten, om de ring te laten taxeren. Bij Zanes (een grote juweliersketen) willen ze er wel eventjes naar kijken en ze komen terug met een inruilwaarde van $200. Dat vind ik nog niet eens slecht, maar het staat in geen verhouding tot de $900 van de website! Zanes wil de ring niet kopen, dat doen ze daar niet. Maar zij raden mij aan naar een lokale Jeweler's shop te gaan, die kopen wel in. Ik weet er eentje downtown en rijd daar vervolgens heen. Een heel klein zaakje, meer een reparateur dan een echte juwelier. Er liggen een paar horloges en kettinkjes in de vitrine maar meer ook niet. De vrouw achter de balie is zeer vriendelijk en vind de ring erg mooi, maar wil hem ook niet kopen, omdat ze niet veel voorraad wil hebben. De zilverwaarde van de ring wordt door haar op $1,50 geschat!! Ze raadt mij aan naar een Pawnshop te gaan waar ik zeker een beter bod zal krijgen. Dus voor het eerst in mijn leven ga ik naar de lommert! Een grote zaak, die volstaat met tv's in alle maten, in vitrines liggen ook wapens en aan de muur hangen opgezette dieren, waaronder een gigantische hertenkop! De man achter de toonbank gunt mijn ring nauwelijks een blik waardig en ook hij is niet van plan

er meer voor te geven dan $ 1, nl. de zilverwaarde!! Niet dat ik er veel voor wil hebben, maar dit slaat wel alles, vind ik. Bij een tweede pawnshop krijg ik een schatting van $1,80 en dan vind ik het welletjes. Er wordt dus niet naar de waarde van de ring als geheel gekeken maar alleen naar de potentiële omsmeltwaarde en die is bijna nul. Ik besluit de ring op de Amerikaanse marktplaats te zetten en te zien of er daar interesse voor is! Een bedroevende ervaring!!
Ook op maandag heb ik weer Spaanse les en Melisa, mijn lerares, heeft het plan opgevat om naar een Spaanstalige groentezaak te gaan om te oefenen. Ik heb van tevoren wat zinnetjes ingestudeerd en wat groentenamen opgezocht en meld me keurig op tijd bij de shop, Cuevas Produce. Het is meer een soort schuur, niet erg groot en de keuze in produkten is ook niet erg groot. Maar de kwaliteit is goed en de groenteman is heel aardig. Ik vraag steeds in het Spaans hoe dingen heten en koop bananen, appels, een rode kool en een knoflookje en betaal daarvoor slechts $ 2.50!! Dat is erg goedkoop! Wij krijgen een paar tamarinde pitten om te proeven. Ze zitten in peulen, die nog het meest op drolletjes lijken en ze smaken wat zurig. De Mexicanen zuigen erop als op snoepjes en zetten er ook thee van.
Alles bij elkaar een leuke ervaring en voor herhaling vatbaar want deze groenteman heeft eindelijk uien van normale proporties!!
Dinsdagmiddag gebeurt er iets heel vervelends: als ik online aan het

browsen ben, verschijnt er ineens een pop-up op het scherm met de mededeling dat mijn computer gehackt wordt en dat mijn gegevens niet meer veilig zijn. Ik moet een Microsoft support team bellen voor assistentie en vooral niets zelf doen! Aangezien ik het pop-up scherm niet weg krijg, bel ik na lang aarzelen toch maar het hulpnummer. Ik krijg een vent met Indiaas accent aan de lijn, die zegt dat mijn computer niet meer beveiligd is door mijn Firewall, omdat die niet compatibel is met Windows 10 (waar wij onlangs naar geupdate zijn). Hij wil dit verhelpen door mijn computer te scannen. Ik vraag of dat wel legitiem is, en hij beweert dat zijn bedrijf V2All door Microsoft is ingehuurd om dit soort problemen op te lossen. Hij laat mij een programma op 'run' zetten en dan neemt hij ineens mijn scherm over. Er verschijnen allemaal pop-up schermen en ik zie ineens wat inlogcodes voorbij komen. Als hij ook nog beweert dat ik nu $180 moet betalen om de computer weer veilig te maken en er een groot scherm voor mijn credit card gegevens verschijnt, is voor mij de maat vol. Ik breek het gesprek af en bel Arnold, die mij onmiddellijk de computer laat afsluiten en ontkoppelen. Dezelfde avond brengen wij de computer naar de Best Buy, een soort Mediamarkt, waar zij een Geek Squad hebben voor alle computerproblemen. Als ik de zaak uitleg en mijn aantekeningen van het gesprek voor leg, zegt de aardige jongeman dat ik al no. 30 ben deze week! Ik voel me oerstom, maar ben dus blijkbaar niet de enige! Een schrale troost!! Gelukkig is de computer woensdagavond alweer klaar, dus kan ik alsnog aan mijn verslag werken!