Mardi Gras

Deze week is het thema van de Franse les: A la boulangerie/pâtisserie en ik spreek af met Gaby om dinsdag een bezoek te brengen aan de La Madeleine pâtisserie in Austin. Zij weet precies waar die is! Van Bob en Mary kregen wij een hele doos met tartes aux fruits, éclairs en madeleines van deze bakkerij, en het lijkt me leuk om die voor de les te kopen om mee te oefenen! Dus rijden Gaby en ik om half 11 richting Austin. Onderweg vertelt zij mij over een super schoenenwinkel die er vlakbij is, de Designer Shoe Warehouse en zij heeft mij dermate nieuwsgierig gemaakt, dat wij daar eerst maar eens een kijkje gaan nemen. Het is een enorme hal, vol met merkschoenen, die stevig afgeprijsd zijn. Daarnaast is het ook nog Clearance Sale, dus wij houden het niet droog! Wij gaan allebei met (maar!) 1 paar schoenen naar buiten, Gaby met zomermuiltjes en ik met slippers voor binnenshuis. La Madeleine is vlakbij en het is nu 12 uur en dus lunchtijd en het is behoorlijk druk. Wij bestellen eerst gebak, 10 kleine gebakjes voor de franse les, en ook nog broden voor onszelf. Daarna lunchen wij in het restaurantgedeelte. Ik neem een echte Croque Monsieur, met een zalige salade met aardbeien en bacon erop. Smaakt behoorlijk authentiek. Volbeladen rijden wij tevreden weer naar huis, en voor de verandering ga ik nu eens 's middags naar de Animal Shelter om poezen te knuffelen. Die zijn er trouwens nog steeds niet veel, de score is vandaag 4!
Vrijdagmorgen heb ik fysiotherapie en als ik daarnaar op weg ben krijg ik een SMS-je van Debbie Harvey, een van de vrouwen die wij uit het park kennen, of ik mee ga naar de Cottage Kitchen vanmiddag. Ik heb niet veel om handen vandaag en denk, waarom niet. Dat betekent wel dat ik moet opschieten, want ik heb mijn joggingpak aan voor fysio en moet dus eerst terug naar huis om mij te verkleden. Het lukt allemaal wonderwel en ik sta kant en klaar om 5 voor 12 op de veranda van Cock's House, en ben natuurlijk de eerste! Er staat een leuke man op de front porch die de deur opent voor de gasten en ik maak een praatje. Even later gaat er een dame weg en ze stapt in haar auto, die voor de deur geparkeerd staat, aan de stoeprand. Maar er staan andere auto's voor en achter en zij heeft moeite om eruit te komen. Dus wordt de 'leuke man' gecharterd om haar auto eruit te manoeuvreren! Ik grap:' you do valet parking too?' Tja, parallel parkeren is hier een uitdaging, want dat hoef je nooit te doen!!
Als Debbie Harvey even later arriveert blijkt dat zij een vaste tafel heeft met haar vriendinnen. Zo zit ik met 6 andere vrouwen aan tafel , die ik, behalve Debbie, nog niet eerder ontmoet heb. De pot schaft vandaag Boeuf Bourguignon met pilafrijst en een koude salade van sperziebonen en tomaat, allemaal zeer smakelijk. Uiteraard weer taart toe! Ik klets heel wat af met drie van de 6 dames, eentje is Australisch en heeft een tijd in Nederland gewoond, in Den Haag. Zij vertelt honderduit over haar Europese reizen. Een andere heeft Zweedse roots en heeft drie kleinzoons met Zweedse namen (die hier in Amerika wat moeilijk vallen!): Sven, Magnus en Leif! En de derde heeft een tijdje in Duitsland gewoond en had daar een relatie met een Hollander, ene Kees van Dijk! Ze is er nog starry-eyed van!! Enfin, je kunt maar Europese connecties hebben! Intussen heeft iedereen het over de Mardi Gras parade morgen, zaterdag! Een aantal dames gaat kijken of doet mee! Uiteraard word ik ook uitgenodigd, ik had er al een SMS-je van Mary over gehad. Zo wordt het half 2 en nemen wij eindelijk afscheid.
Zaterdag gaat Arnold eerst naar de autowasstraat (nou ja, wasstraat, je moet zelf spuiten en boenen!) en daarna naar de kapper. Hij is om half 12 weer terug en wij rijden meteen weer naar downtown voor de parade. Vrijdagavond hebben wij nog bij de Dollar Tree snel wat

maskers gekocht om een beetje carnavalesk over te komen. De parade is in het historische district waar allemaal schitterende Victoriaanse huizen staan. Het is niet in de grote doorgaande straat maar in een parallelstraat die ook nog breder blijkt. Wij stellen ons op voor een schitterende Victoriaan, met porch met rieten meubels en schommelstoelen! De struiken in de tuin zijn versierd met kralenkettingen in allerlei kleuren. Als de heer des huizes naar buiten komt, loop ik op hem toe en feliciteer hem met zijn schitterende huis. Hij is zeer trots en schudt mijn hand en vertelt dat het 120 jaar oud is (heel oud voor Amerikaanse begrippen), dat hij er nu 20 jaar woont en dat hij het, toen hij erin trok , helemaal aan moest passen aan de 20e eeuw. Er moesten badkamers in, verwarming (er waren 7 open haarden in het huis!), etc. Hij hangt Arnold een kralenketting om (ik heb er al een paar!) en deelt ze ook aan andere mensen uit.
Intussen hebben zich steeds meer mensen op straat verzameld. Er komt New Orleans stijl muziek uit kleine luidsprekers die aan de bomen hangen. De zon schijnt uitbundig, maar er staat een frisse wind en het is niet warmer dan 13 graden. Wij zien Debbie Harvey en Mary en Marianne, allemaal 'park buddies', en ook Rusty, de dame die met de heer van Dijk aan de zwier was geweest.
Dan begint de optocht. Voorop twee motoragenten en dan twee scouts met de Amerikaanse en de Texaanse vlag. In vergelijk met een Brabantse carnavalsoptocht lijkt het nergens op, maar het straalt een enorm enthousiasme uit. Er rijden oldtimers mee, maar ook golfkarretjes, een squad, mensen op segways, een paar trucks en eenwielers. De meeste mensen zijn verkleed en er wordt uitbundig gegooid met kralenkettingen, New Orleans style! Ook worden gouden munten, chocolade munten en snoepjes rondgedeeld. Na een tijdje staan wij allemaal met ladingen kettingen om onze nek. Een dame heeft haar hondje volgehangen!! In twintig minuten tijd is de optocht voorbij en nemen wij afscheid van alle bekenden. Carnaval in San Marcos!