Na drie heerlijke dagen in mijn favo plekje Raglan was het tijd om Nieuw-Zeeland te verlaten. Ik ben in de zes maanden dat ik er was toch wel erg van het land gaan houden, met natuurlijk Raglan als speciaal plekje in mijn hart.

Voor het eerst liet ik Marlot achter en stapte ik alleen op het vliegtuig op weg naar mijn laatste avontuur: vliegen naar Bangkok, mijn moeder ontmoeten en samen een maand rondreizen in Cambodja en Thailand. Zonder mobiel was het even spannend of we elkaar wel zouden vinden, maar eenmaal door de douane zag ik ineens een bekend gezicht op me af lopen en sloten we elkaar na een half jaar weer in de armen (mem natuurlijk huilen).

De eerste nacht hebben we een luxe hotel geboekt in Bangkok om even tot rust te komen na de lange reis. Dat leven in luxe beviel me wel!

De volgende ochtend vlogen we door naar onze bestemming: Cambodja. We vlogen naar Siem Reap, waar we vier nachten verbleven om zoveel mogelijk te kunnen zien van het, naar zeggen, mooiste tempelcomplex van Zuid-Oost Azië: Angkor. Eerst wilden we natuurijk even de omgeving verkennen en zijn we lekker gaan shoppen op de vele marktjes. Super leuk! Het eten op straat is ook heerlijk en zó goedkoop! Ik vind het ook leuk om hier allemaal nieuwe dingen uit te proberen, maar de gefrituurde slangetjes, tarantula’s, maden en kakkerlakken waren me toch echt wat te veel! Ook hebben we twee keer een massage genomen bij blinde mensen, Seeing Hands heette het, wat ik echt een geweldig idee vind omdat het blinde mensen een mogelijkheid geeft om te te kunnen werken.

De volgende dag was het tijd om naar de tempels te gaan. Het lag een stukje buiten het centrum, dus we gingen lekker met een tuk-tukje op weg (mijn nieuwe favoriete vervoersmiddel! Heerlijk in de buitenlucht en toch lekker snel en comfortabel). We hadden een super behulpzame tuk-tuk driver gevonden, Chiv, die ons overal heen reed. De eerste dag deden we twee minder bekende tempels, maar ze waren zeker niet minder mooi! Inmiddels hadden we al zo vaak ‘nee’ moeten zeggen tegen alle aanbiedingen (“madam, madam, you want nice dress?”) dat we zelfs ‘nee’ zeiden toen we langs de kaartjescontrole liepen, oeps! Mijn angst om mensen af te wijzen is hier echt als sneeuw voor de zon verdwenen!

De volgende ochtend zijn we om 4:30 opgestaan om de zonsopgang te zien bij de bekendste tempel, Angkor Wat. Nou, dat was een hele ervaring! In het donker liepen we met ons lampje rond, samen met nog zo’n duizend andere mensen! Het stond he-le-maal vol om half 6 ‘s ochtends! Gelukkig kon ik me een beetje ertussen wurmen en had ik een mooi plekje om wat foto’s te nemen (ik moest wel wat over hebben voor die perfecte foto: 10 minuten lang hurken, waarna ik een tijdje amper kon lopen. Maar dan heb je ook wat!) Ook de omgeving van Angkor Wat was prachtig, er was van alles te zien, van speelse aapjes tot monniken die rituelen uitvoerden. Mem kreeg ook nog te horen van een vriendelijke Cambodjaan dat ze een “cute face” had, dus haar dag was helemaal goed.

Erna zijn we nog naar andere tempels geweest, maar tegen 1 uur waren we uitgeput. Wat natuurlijk ook logisch is als je al vanaf 5 uur onderweg bent! Lekker chillen bij het zwembad was dus de rest van onze dagbesteding.

De volgende ochtend besloten nog een tweede zonsopgang te bekijken, want we zaten toch al in zo’n vroeg ritme en de ochtenden zijn nog heerlijk koel. ‘s Middags wordt het hier altijd 35 graden en het is dan gewoon te warm om nog iets te doen! Die dag hebben we dus ook nog twee prachtige tempels bezocht (waaronder eentje waar de film Lara Croft: Tomb Raider is gefilmd) die echt heel mooi waren! De laatste tempel was helemaal door enorme bomen overgenomen, heel indrukwekkend om te zien.

Tijdens het poseren voor één van onze honderden foto’s sloeg ik bijna een slang van de muur en de dag ervoor was ik ook al bijna in het web gelopen van een enorme giftige spin, maar het moet natuurlijk ook een beetje avontuurlijk blijven!

Na drie dagen tempels waren we er wel weer een beetje klaar mee en was het tijd om door te trekken naar de volgende bestemming: Battambang. Plan was om een boot te nemen zodat we wat meer van de omgeving zouden zien, maar in plaats van een relaxte cruise werd het meer een survivaltocht! Het begon er al mee dat ik heel misselijk wakker werd. Toch was de boot al geboekt en moesten we vertrekken. Eerst werden we met acht mensen in een tuk-tuk gepropt, met backpacks en al, maar dat vonden we eigenlijk wel een leuk ritje. Eenmaal bij de boot aangekomen was het nogal een tegenvaller: we hadden een soort ferry verwacht waar je lekker op rond kon lopen, wat foto’s kon schieten en regelmatig een leuk stopje zou doen. Mooi niet! We werden met zo’n vijftig mensen op het bootje gepropt en hadden maar 1 stop na een paar uur. Die stop was ook geen groot succes (of juist wel, het is maar hoe je het bekijkt) want ik was zo misselijk geworden dat alles eruit kwam. Na de stop werden we in twee boten opgesplitst en natuurlijk kozen wij de verkeerde boot en de verkeerde zitplekken. Mem vond het een goed plan om “lekker voorin, ver weg van de motor” te gaan zitten. Bijkomend nadeel: geen dak boven ons hoofd om ons te beschermen tegen 1. de brandende zon (allebei verbrand) en 2. de stromende regen (allebei doorweekt). Toen besloot onze boot er ook nog eens mee te kappen, maar dat kon er ook nog wel bij. Mem had de grootste lol met wat Australiërs om alles wat fout ging, maar ik kon alleen maar denken aan wanneer we aan zouden komen (uiteindelijk na een boottocht van 9 uren!). Dat was me het dagje wel.

Inmiddels zijn we aangekomen in Battambang. De volgende dag was ik weer wat opgeknapt, maar ‘s avonds werd mem opeens ziek en heeft ze een nachtje op de wc doorgebracht. We zouden de volgende ochtend doortrekken naar de hoofdstad van Cambodja, Phnom Penh (mem heeft zeer veel moeite dit uit te spreken), maar dit hebben we maar een dagje uitgesteld. Morgen vertrekken we dus echt en over een paar daagjes zitten we hopelijk lekker aan de kust, waar mem aan haar hoognodige kleurtje kan werken en ik nog wat kan bijbruinen voor we terugvliegen naar de koude Nederlandse winter. Tot snel!