Febo had ons beloofd dat hij ons mee zou nemen naar de Javaanse kermis op Commewijne (een district gelegen naast Paramaribo). Samen met Elman kwam hij ons ophalen. De Javaanse kermis is niet zoals een Nederlandse kermis. Waar wij in de botsauto's gaan en suikerspinnen eten, brengen zij mensen in trance om ze zich vervolgens als dieren te laten gedragen. Nadat er verschillende dansen werden gedaan om de geesten op te roepen bracht de leider ze in trance. Als eerste werden ze paarden. Ze huppelden wat in het rond en kwamen bij de leider om water uit een bak te drinken en om gras te eten. Vervolgens transformeerde de leider ze één voor één in apen. Het leek wel alsof de overgangsfase tussen twee verschillende dieren een moeilijk proces is. De mensen, of 'beestjes' zoals de locals het noemen, gaan een soort innerlijke strijd met zichzelf aan. Ze vertonen verzet en uiten agressie naar de grond. Eenmaal getransformeerd in apen gingen ze kokosnoten vellen met hun tanden om vervolgens het kokossap op te drinken (zie foto). De leider zette een muziekje op en toen begon Febo heel hard te lachen. Hij vertelde dat ze op dit moment gaan dansen en dat ze mensen uitnodigen om met hun te gaan dansen. Vol enthousiasme kwam er een aap op mij afgestormd en toen hij voor mij op de grond zat maakte hij aapachtige geluiden naar mij. Hij stak z'n hand uit en Febo zei dat ik met hem mee moest gaan. Eline overkwam hetzelfde en zo stonden we samen tussen de apen te dansen. Een aap ging op z'n handen en knieën voor mij staan met het gebaar dat ik op zijn rug moest gaan zitten, ik vertelde dat ik dit niet wilde. De leider kwam naar mij toe en zei me op een vriendelijke doch dwingende toon dat ik dit écht moest doen. Op een schaal van een tot tien, hoe ongemakkelijk zag dit eruit? Ik geef het een 15. Na wat ongemakkelijk gedans werden we teruggebracht naar de groep. Als laatste werden de beestjes tijgers. Ze kwamen agressief over en Febo vertelde me dat je ze absoluut niet mocht plagen. Een beste man, die teveel had gedronken, begon de beestjes wel te plagen. Dit moest hij bekopen met een aanval van zes tijgers die hem krabden en beten. De leiders konden de man met moeite bevrijden. Om de beestjes in bedwang te houden pakte de leider ze stevig vast en zei iets tegen hen, ik kon niet verstaan wat hij zei. Toen gebeurde er iets heel vreemds. Een man van de beveiliging raakte ook in trance. Febo zei dat deze man in het verleden ook vaak heeft deelgenomen aan zo'n tafereel en dat hij daardoor nu heel gevoelig is voor wat er gebeurde. De leider haalde de man uit trance. Hij keek verloren om zich heen, geen enkel besef van wat er zojuist was gebeurd. Als laatste werd er door verschillende leiders een kip over en weer gegooid. De kip was gelukkig al wel dood. De leider gooide de kip ver weg en de tijgers verscheurden de kip alsof hun leven er vanaf hing.