Bula bula, Fiji time!

O, wat ben ik toch weer verwend. Afgelopen week mocht ik een weekje vakantie vieren in Fiji! Voordat ik op woensdag naar dit paradijs vertrok, hielp ik op maandag en dinsdag de opa en oma van Caius en Elena zodat ze de routine van de kids konden leren. Het waren twee super makkelijke dagen voor mij, want we waren er met z'n drieën voor twee kids. 's Avonds was Rachael er ook nog. De opa en oma vonden het wel iets lastiger, want ja, je moet aan ontzettend veel denken met twee jonge kinderen. Ik merkte in deze dagen ook hoe sterk de band is die ik met Elena en Caius heb. Nooit had ik verwacht dat ik deze band met mijn hostfamilie zou ontwikkelen. Heel bijzonder. Woensdag bracht ik Elena naar school en omdat ze direct druk met haar vriendinnen was, was het afscheid nemen van haar niet zo moeilijk. Net voordat ik naar huis wilde lopen met Caius, kwamen Rose en Alex nog naar me toe om me een fijne vakantie in Fiji te wensen. Zo schattig! Eenmaal thuis moest ik Caius gedag zeggen en dat was wel even wat moeilijker. Hij zei dat hij hoopte dat ik een fijne vakantie zou hebben en dat hij van me hield en daarna vroeg hij me of ik voor altijd kon blijven als ik terug kwam. Dat vond ik heel moeilijk, want ik besefte me maar al te goed dat wanneer ik terug zou komen, het niet meer dan twee weken zou zijn voor ons definitieve afscheid (jeetje, dat klinkt zwaar...). Daarna zwaaide ik hem uit toen hij met zijn oma naar gymnastics ging. Ik kon wel huilen. Ik had niet verwacht dat een weekje Fiji al zo moeilijk zou zijn, laat staan wanneer ik straks echt afscheid moet nemen.
Maar goed, op naar het vliegveld en op naar Fiji! Naar zon, zee en strand en weg uit de winter van Nieuw-Zeeland. Het inchecken ging allemaal goed en voor ik het wist, zat ik in een vliegtuig van Fiji Airways naar Nadi. Het was een fijne vlucht van maar drie uurtjes. Vlak voor het landen vlogen we over het hoofdeiland van Fiji: Viti Levu. Ik zag bergen, bossen en vooral veel kleine huisjes met stukken landbouwgrond. Eenmaal op het vliegveld liep alles een beetje anders dan verwacht. Het was allemaal niet heel goed georganiseerd en het duurde uiteindelijk anderhalf uur voordat ik werd opgehaald door een shuttle om naar mijn resort in Nadi, Smugglers Cove, te gaan. In de tussentijd had ik al een paar reizigers ontmoet en een praatje met hun gemaakt. Het wachten duurde lang en ik maakte meteen kennis met het begrip 'Fiji Time', oftewel, alles op zijn tijd en geen stress. Ik had wel stress, maar gedurende de week is dat helemaal weg gegaan. Eenmaal in het 'resort' (meer een luxe hostel) kwam ik erachter dat hier ook niet alles heel erg goed geregeld was, maar uiteindelijk kwam alles goed. Ik ontmoette een aantal meisjes in mijn dorm en besloot wat te gaan eten met hun in het restaurant van het resort. Twee van hen kwamen uit Schotland en de ander uit Engeland. Tegen die tijd had ik al met ruim tien mensen gesproken en het viel me op hoe makkelijk dat eigenlijk gaat als je alleen bent. Na het eten werd er een show opgevoerd op het terras buiten. Er werd traditioneel gedanst en gestunt met vuur. Terwijl we de show aan het kijken waren, zag ik ineens twee au pairs binnen lopen van mijn oriëntatie in oktober. Carli was mijn roommate tijdens de oriëntatie en had ik voor het laatst op mijn verjaardagspicknick gezien. Theresa had ik helemaal niet meer gezien. Dat was een enorm toeval en het was heel erg leuk om te horen hoe hun maanden in Nieuw-Zeeland waren geweest en hoe hun tijd in Fiji was geweest, want het was alweer hun laatste dag. Ze konden me ook vertellen hoe alles de volgende dag zou gaan en dat was fijn om te weten en stelde me gerust. Na een tijd met hun gepraat te hebben, ben ik naar bed gegaan, want de volgende dag stond ik vroeg op. Om 6.30uur zat ik aan het ontbijt en om 7uur werd ik opgehaald door een bus om naar Port Denarau te gaan. Tijdens het ontbijt ontmoette ik weer een meisje uit Engeland en samen met haar ging ik om 8.30uur de boot op. Op naar het eerste eiland! Mijn boottocht duurde 4,5 uur, want ik ging naar één van de meest noordelijke eilanden van de Yasawas. Ik heb de hele reis boven op het dek gezeten. De zon scheen en er stond een aangenaam windje. Het was heerlijk en voelde echt weer als zomer. Aan het begin van de middag kwamen we eindelijk aan bij Nacula Island. Ik ging met twee andere meisjes uit de UK, Georgina en Jayne, de boot af. We werden met een klein bootje van Oarsmans Bay Lodge opgehaald, die ons naar het strand bracht. Het voelde echt alsof ik in Expeditie Robinson zat haha! Eenmaal op het strand werden we toegezongen en stond er meteen iemand klaar met een glaasje sap. We kregen onze bedden toegewezen en er werd uitleg gegeven over de maaltijden, het resort en de activiteiten. De rest van de middag heb ik doorgebracht onder een boom met mijn boek en muziek. Na een uur begon ik me toch wel wat alleen te voelen. Er waren maar een stuk of 10 mensen in dit resort en ik was de enige solo reiziger. Dat had ik me toch wel iets anders voorgesteld. Ik had het er even moeilijk mee, maar na de fantastische zonsondergang, gingen we allemaal aan tafel en was het heel gezellig. Het eten was prima. Soep, salade, kip en pompoentaart toe. Iedereen praatte met elkaar en deelde zijn of haar ervaringen. Ik trok goed op met Georgina en Jayne en zij sliepen ook in dezelfde kamer als ik. De volgende morgen stond er om 8uur een ontbijt voor ons klaar met heerlijk vers fruit. Ik had nog nooit zulke lekkere ananas gegeten! Na het ontbijt werden we opgehaald door Joe's Taxi (wat een naam... haha) die ons naar de Sawailau Caves zou brengen. Inmiddels was het behoorlijk hard gaan waaien en ik kregen hele golven water over me heen in het bootje. Achteraf kwamen er aantal mensen naar me toe die allemaal zeiden dat ze medelijden met me hadden gehad in de boot. Zij waren ook nat, maar kregen het water niet in hun gezicht. Ik moest mijn snorkelmasker op in de boot haha! Helaas kon

ik daardoor niet veel van het boottochtje zien. Eenmaal aangekomen bij de grotten konden we meteen naar binnen. Met een trap liepen we naar beneden en gingen daarna het water in. De grot was gevuld met water en je kon er zo'n 30 meter omhoog kijken. Het zag er enorm indrukwekkend uit. Er was ook een tweede grot waar je kon komen met een onderwatertunnel. We moesten dus een stukje door een tunnel gevuld met water zwemmen. Dat was wel even spannend, maar viel uiteindelijk reuze mee. Ook de tweede grot was erg indrukwekkend. Je kon een heel stuk de grot in zwemmen en de gids gaf ons een kleine rondleiding. Op de boot en in de grotten ontmoette ik Charlotte en Grace uit Australië.
Terug bij Oarsmans konden we meteen aanschuiven voor de lunch. We kregen twee warme maaltijden per dag, jum! Na de lunch was er nog even tijd om te relaxen en toen werden Georgina, Jayne en ik alweer naar onze volgende activiteit gebracht: snorkelen bij Blue Lagoon. Ik weet niet waarom, maar ik had me er niet zo heel veel bij voorgesteld. Daardoor was ik helemaal verbaasd door een prachtig koraalrif en enorm veel vissen te zien. Ik had nog nooit gesnorkeld en ik vond het geweldig. Er waren vissen in allerlei kleuren en het water was super helder. I loved it :)
Na de grotten en het snorkelen wilde ik graag een douche nemen voor het diner. Helaas was datgene wat de douche moet voorstellen slechts een dun straaltje koud water. Haren wassen zat er dus niet in.
Oarsmans Bay Lodge is onderdeel van de community daar en die avond waren er mensen van de community uitgenodigd. Ook wij werden uitgenodigd om deel te nemen aan hun gebruikelijke ritueel (ik weet even niet hoe ik het anders moet noemen). Het bandje dat ons toezong en altijd speelde onder het eten, speelde nu ook weer en de chief zag ernaast. De rest van de mensen zat op een grote mat op de grond en werd Kava (een soort fijngemalen boomschors gemengd met water wat een verdovende werking geeft) en rum

rondgedeeld. Officieel moesten we er voor betalen, maar op één of andere manier werden de dranken steeds doorgegeven. Na twee rum had ik wel genoeg, maar toen begon de chief rond te delen en gaf de opdracht aan het jonge meisje (ze was denk ik een jaar of 5) om rum aan de gasten uit te delen. Dat konden we natuurlijk niet weigeren, dus alle gasten hadden heel wat shots rum op. Volgens mij heeft iedereen goed geslapen die avond ondanks de harde wind haha!
Op zaterdag ochtend heb ik foto's gemaakt en gerelaxt op het strand en de veranda van Oarsmans. Het was prachtig weer en het water was ontzettend helder. Als je het water inliep kon je overal vissen zien.
Na de lunch werd bijna de hele groep opgehaald door de boot om naar het volgende eiland te gaan. Tijdens de lunch werd er een afscheidslied voor ons gezongen, die ik nog een aantal keer op andere plekken heb gehoord.
Rond een uur of 2 zat ik op de boot naar Barefoot Manta Resort. Het was een tocht van zo'n twee uur naar een zuiderlijker eiland op Drawaqa Island. Ook hier werden we weer met een klein bootje van de grote boot gehaald. Gelukkig gingen hier meer mensen de boot af en zag ik Charlotte en Grace weer! Super leuk! Direct toen we aankwamen op het eiland zag ik al dat ik het zeer getroffen had. Dit kon je écht een resort noemen en er waren veel meer mensen! Na een korte rondleiding over het eiland en toen we allemaal onze slaapplekken hadden toegewezen gekregen (ik sliep in een splinternieuwe dorm met slechts 4 bedden en nieuwe douches en toiletten op slechts 10 seconden loopafstand, heerlijk!), kregen we een briefing over de Manta Rays. Ten noorden van dit eiland is een klein kanaal waar de Manta Rays in de winter worden gespot en waar mensen met ze kunnen zwemmen. Er werd ons verteld dat ze al 7 dagen de Mantas niet hadden gezien, maar dat de vooruitzichten beter waren. Spannend!
Na de briefing nam ik een douche. Helaas weer koud, maar dit kon je tenminste een douche noemen! Vlak voor het avondeten zag ik twee mensen die ik op het vliegveld had ontmoet weer en praatte even met hen. Tijdens het diner zat ik samen met de mensen die in mijn dorm sliepen. Het was een ouder echtpaar uit Nieuw-Zeeland. Ze woonden in Malborough en we hebben een fijn gesprek gehad. Het eten was geweldig! Zo mooi opgemaakt en super lekker! Wat een geluk had ik weer! Na het avondeten heb ik een tijd met Charlotte en Grace zitten praten en daarna schoven er ook nog twee jongens uit de UK aan bij onze tafel. We waren één van de laatste die de eetruimte verlieten en het was een fijne avond.
De volgende morgen stond er een geweldig ontbijt op ons te wachten met vers fruit, kokosnoot, pannenkoeken en BRUIN brood. Wat heb ik genoten op dit eiland zeg! We waren net klaar met eten en zaten nog aan tafel, toen er op de trommels werd geslagen. Er was een Manta Ray gespot! Binnen een paar seconden zag je

iedereen op het eiland heen en weer rennen om snel hun spullen bij elkaar te pakken en zwemkleding aan te trekken. Vervolgens kreeg iedereen snorkel spullen en werd iedereen op kleine bootjes naar het kanaal gebracht, waar we allemaal werden gedropt. Na 10 minuten tegen de stoom in te hebben gezwommen, werd de Manta gespot. Het was fantastisch! De rog was zo'n 3,5 meter groot en zwom een aantal keer direct onder me door. Het was een uniek moment en was één van de hoogte punten van mijn vakantie in Fiji. Ik vind het nog steeds zo bijzonder als ik eraan terug denk. Uiteindelijk hebben we zo'n half uur in het water gelegen en de Manta bekeken. Ik was helemaal gefocust op de Manta Ray en zag niet hoe mooi het koraalrif was waar we aan het zwemmen waren. Vlak voordat we terug naar de boten zwommen, kreeg ik dat ook door en heb ik nog even genoten van alle vissen en kleuren. Ik zag een aantal fel blauwe zeesterren.
Na het snorkelen voelde ik me enorm tevreden. Ik was ontzettend blij dat we de Manta al zo vroeg in de ochtend hadden kunnen spotten. De rest van de ochtend heb ik met Charlotte en Grace op het strand gelegen en liggen lezen. De lunch was weer fantastisch en na het eten namen we deel aan de Medicine Walk. Een local nam ons mee over het eiland naar een aantal bomen en legde uit waarvoor ze de planten gebruikten en wat voor helende effecten de planten hadden. De man sprak niet heel erg goed Engels en dat was soms best grappig.
Na de walk besloten ik en één van de jongens uit de UK de Barefoot Hike te doen. Het was een wandeling van een kwartier een heuvel op. Daar kregen we een prachtig uitzicht over het eiland en de omringende eilanden. Super tof! Na de wandeling namen we even een duik in de zee en daarna nam ik voor het eerst een echte douche. Door de duik in de zee, voelde het niet koud. Eindelijk voelde ik me weer een beetje schoon haha. Tijdens het diner zat ik aan tafel met een groep van 7 vrienden. Een deel reisde al voor 6 maanden samen, maar de groep was op de eilanden gegroeid. Ze zaten toevallig op dezelfde eilanden en hadden een fijne tijd samen gehad. 's Avonds zat ik weer bij Grace en Charlotte en sprak met de Amerikaanse vrouw die bij hen aan tafel zat. Op maandag genoot ik weer van het ontbijt en daarna besloten Charlotte, Grace, de Amerikaanse vrouw Annie en ik te gaan kayakken rond het eiland. Vanuit de kayak zagen we weer vissen en koraal en op een gegeven moment sprong er zelfs een school blauwe vissen uit het water vlak voor mijn kayak. De wind was sterk, dus een deel van de tocht was erg zwaar, maar het was erg leuk! De rest van de dag heb ik ook met de Australische meiden doorgebracht. Ze waren echt heel erg aardig voor me en ik vond het jammer om gedag te moeten zeggen toen ik op de grote boot naar South Sea Island ging en zij naar een ander eiland gingen.
South Sea Island was mijn laatste stop. Ik bleef daar voor slechts één nacht. Daar zag ik Georgina en Jayne weer en ook de rest van de groep was erg leuk. South Sea is meer een eiland voor daytrips, het is heel klein en verder staat het bekend als partyisland. Alle gasten sliepen in één dorm. We waren met een stuk of 20 van allemaal mijn leeftijd en begin 20. Dat was erg leuk. Tijdens het eten sprak ik weer met nieuwe mensen en na het eten werden er spelletjes gedaan om 'los te komen' (daar laat ik het maar even bij haha!).
Op mijn laatste dag ging ik met de helft van de eilandgasten op een zeiltocht 'Seaspray'. Helaas was het weer ontzettend slecht. Het regende de hele dag. Op de boot was het daardoor koud, maar gelukkig was de groep wel leuk. Het was een geweldige dag geweest als het weer beter was, want door de storm werd de helft van de trip ook nog eens gecanceld. Ik kan wel zeggen dat ik op het eiland ben geweest waar de film 'Castaway' met Tom Hanks is opgenomen (die film moet ik nu wel gaan bekijken). Aan het eind van de dag kwam ik terug aan in Port Denarau en ging ik terug naar Smugglers Cove. Daar nam ik een WARME douche (dat was geweldig! Ik waardeer warm douchen nu weer haha!) en at even wat voordat ik naar bed ging. Ik sliep in een 34-bed dorm. Ja, dat heb ik ook weer meegemaakt, maar het was zo slecht nog niet.
Gisteren werd om 5.45uur opgehaald om naar het vliegveld te gaan. De vlucht ging snel en voor ik het wist, zag ik Nieuw-Zeeland en daarna Auckland alweer. Het was een prachtig heldere dag hier en ik kon Northland, de eilanden, Rangitoto, de skytower, de city en Mount Wellington allemaal aanwijzen. Super tof! Het voelde echt als thuis komen.
De opa van Elena en Caius kwam mij van het vliegveld ophalen. Dat was erg aardig. Het was Caius' vrije dag, dus toen we thuis kwamen, kreeg ik meteen een dikke knuffel. Hij was zo blij me te zien en vroeg me of ik nooit meer weg kon gaan. Toen moest ik hem natuurlijk wel zeggen dat ik nog maar heel even zou blijven. Dat was moeilijk, maar ze hebben er niks aan als ik het ga verzwijgen. 's Middags haalde ik ook Elena van school en die was ook helemaal blij en zei dat ze me heel erg gemist had. Oma Sue en opa Dale waren volgens mij ook opgelucht dat ik terug was. Volgens mij waren ze helemaal uitgeput en het huis was een rommel (dat is een understatement). Die avond heb ik Elena en Caius naar bed gebracht. Ze waren de hele middag niet bij me weg te slaan. Aan de ene kant heel fijn dat de band die ik heb met ze zo sterk is, maar het was zoveel makkelijker geweest als ze me niet zo erg hadden gemist.
Op dit moment zijn opa en oma even weg en heb ik tijd om rustig mijn blog te schrijven. Ik ben begonnen met opruimen en schoonmaken, maar het is nog een hele klus. Ik ga straks Caius ophalen en ik hoop dat hij me wil helpen met de speelkamer. Morgen komen Rachael en Struan terug uit Hawaii. Daar kijk ik naar uit. Ben benieuwd naar hun vakantie. Komend weekend ga ik al afscheid nemen van een aantal vriendinnen. Lena en ik hebben een soort afscheidsfeestje georganiseerd. We gaan eerst pizza eten en daarna uit in Ponsonby. Nog 10 dagen en dan zijn mama, papa, Sophie en J-W hier al. Het aftellen is begonnen!