Volgens de songtekst van het gelijknamige nummer van Guus Meeuwis wordt er geproost op het leven. Wanneer je op Curacao verblijft, zijn er eigenlijk heel veel redenen om te proosten. Zeker afgelopen weekend was het een groot feestje en was er eigenlijk niks negatiefs te noemen. Op vrijdag was het helaas wel echt vrijdag de dertiende voor ons en hebben wij te horen gekregen dat onze auto daadwerkelijk Total Loss was verklaard. Dat betekende dus ook dat wij op zoek moesten naar een andere huurauto. Nadat wij zo ongeveer ieder verhuurbedrijf hadden benaderd en steeds te horen hadden gekregen dat er echt geen auto meer was, zagen wij de bui al hangen dat wij het met deze "noodoplossing" tot januari moesten doen. Maar op vrijdagavond kregen wij het verlossende telefoontje: vanuit Villa Ananas 2 was er een groepje jongens die van hun huurauto af wilde, maar omdat het contract tot langere tijd liep, ging dit niet zomaar. Maar omdat het huurbedrijf wist dat wij op zoek waren naar een auto, konden wij hun auto overnemen. Wat een geweldig nieuws! Dit nieuws hebben wij daarom dan ook letterlijk gevierd met "proosten" want die avond gingen wij naar een happy hour bij "beachclub Chill" en in de avond gingen wij uit bij "Wet and Wild". Het was een zeer geslaagde avond met lekkere drankjes en natuurlijk goed gezelschap ;-). Op zaterdag waren wij alweer precies drie weken op dit ware paradijs en hadden wij nog geeneens een bezoekje gebracht aan "de grote Knip". Oeps! Zo'n grote trekpleister en die hadden wij nog geeneens bezocht. Daar moest maar eens snel verandering in komen en dat hebben we die dag dan ook maar meteen aangepakt (we zijn tenslotte geen uitstellers :p). Na een autorit van bijna een uur, kwamen we dan aan bij de grote Knip. En WAUW! Al meteen vanaf de parkeerplaats had je een prachtig uitzicht over de helder blauwe zee en viel je mond open van verbazing. Ook het strand was prachtig en witter zand dan daar, heb ik nog niet eerder gezien op Curacao. De gehele dag hebben we afgewisseld met zwemmen in zee en zonnen op een ligbedje. Voor de echte durfals was er een rots waar je vanaf kon springen. Maar mij niet gezien, ik heb de andere vanaf het strand bemoedigend toegesproken. Die avond stond er een Hollandse avond op het programma, want wij zouden naar het concert van Guus Meeuwis gaan. Het voorprogramma van Guus bestond uit het optreden van Charl Delemarre. Geen zorgen als je hem niet kent, want ik denk dat er meer mensen waren die hem niet kenden dan mensen die hem wel kende. Desalniettemin kwam de sfeer er al lekker in, maar toen Guus eenmaal het podium betrad, zat de sfeer er meteen goed in. Er werd voluit meegezongen, gelachen, gedanst, gesprongen en genoten! Dit was oprecht een avond om te op te proosten te noemen! Ik moet ook eerlijk zeggen dat ik daarna mijn beste nacht tot nu toe heb gehad en ik mijn gemiste uurtjes slaap steeds een beetje inhaal. Al moet ik eerlijk toegeven dat een ligbedje op het strand ook heerlijk ligt en je daar prima op kan slapen ;-). Op zondag hebben we eerst lekker uitslapen omdat we na zo'n feestavond zoals de dag daarvoor toch wat later in bed lagen dan de andere nachten. Maar daarna was het moment waarop we onze nieuwe huurauto gingen ophalen. Even was het nog spannend of de jongens wel zouden komen opdagen met hun auto, maar gelukkig was dat het geval en kon het contract getekend worden. Wat wel een domper was is dat wij de volledige borg kwijt zijn van onze vorige auto, maar daar hadden we ergens al rekening mee gehouden. Met Irma hebben we afgesproken dat we een keer een drankje gaan doen om het huren bij haar, toch nog positief af te kunnen sluiten. Alweer proosten dus! En met dit proosten sluiten we de derde week op het eiland af en gaan we beginnen aan alweer de vierde week. En zoals Guus zegt; "Laten we proosten op het leven", in dit geval het leven op Curacao!