Mijn dagboek

Vandaag geen wekker, we waren blij om in te pakken en terug naar de luchthaven te gaan! Hier konden we onze auto oppikken: Toyota -- Camry. Netjes..alleen dat stuur staat aan de verkeerde kant!!! Na een korte inleidingsronde zijn we dan vertrokken. Oh nee, nog even het nodige vocht oppikken voor onderweg..het ging namelijk 30° worden op onze weg. Wat nog bleek ook.. Na wat aarzelingen met de mappen en plannekes zijn we op de goeie weg geraakt. We gingen er dan ook vanuit dat alles hier mooi en gemakkelijk te volgen was. En effectief mooi is een klein woordje tegen wat Nieuw-Zeeland ons vandaag al had te bieden. De wegen waren fantastisch en de uitzichten nog beter. De natuur groen (vlak en dan weer heuvels) en de zee hemels blauw met kiezelstranden en rotsen. 'Wat moet nen mens nog meer hebben', zie je ons beide denken.

Na een goeie rit van 2u kwamen we op onze eerste echte stop die we wilden verzilveren: The Driving Creek Railway. Een kleine trein die ons door de plaatselijke fauna naar de top bracht voor een spectaculair uitzicht. De trein diende vroeger om hout naar beneden te halen en werd volledig gerestaureerd door 1

Bert Hoogendoorn

6 chapters

15 Apr 2020

Auckland -- Hahei

December 19, 2014

|

B&B Hahei Horizon

Vandaag geen wekker, we waren blij om in te pakken en terug naar de luchthaven te gaan! Hier konden we onze auto oppikken: Toyota -- Camry. Netjes..alleen dat stuur staat aan de verkeerde kant!!! Na een korte inleidingsronde zijn we dan vertrokken. Oh nee, nog even het nodige vocht oppikken voor onderweg..het ging namelijk 30° worden op onze weg. Wat nog bleek ook.. Na wat aarzelingen met de mappen en plannekes zijn we op de goeie weg geraakt. We gingen er dan ook vanuit dat alles hier mooi en gemakkelijk te volgen was. En effectief mooi is een klein woordje tegen wat Nieuw-Zeeland ons vandaag al had te bieden. De wegen waren fantastisch en de uitzichten nog beter. De natuur groen (vlak en dan weer heuvels) en de zee hemels blauw met kiezelstranden en rotsen. 'Wat moet nen mens nog meer hebben', zie je ons beide denken.

Na een goeie rit van 2u kwamen we op onze eerste echte stop die we wilden verzilveren: The Driving Creek Railway. Een kleine trein die ons door de plaatselijke fauna naar de top bracht voor een spectaculair uitzicht. De trein diende vroeger om hout naar beneden te halen en werd volledig gerestaureerd door 1

man, dhr.Barry. Barry woont tot op vandaag nog op het gebied en zal uiteindelijk op de berg zijn laatste rustplaats kennen. En plaats dat we hadden in de trein, Bert paste net tussen de bankjes en het was maar 2 zitplaatsen breed. Er was maar een nauwe doorgang door het bos en door de tunneltjes. Enkele bruggetjes erbij en dit treintje is 1 van de laatste 7 rijdende treintjes over de ganse wereld dat zig-zaggend naar boven gaat!! Het was een leuk tussendoortje, met bovenaan een uitkijkpost op 156m hoogte over de kustlijn, The Eyefull Tower. Schitterend..

We reden verder naar een 'volgens de kaart' Route 309.. Daar zouden we de Kauri bomen tegenkomen in de Kauri-grove. (Kauri: zijn bomen die een vlakke stam hebben en helemaal bovenaan een mooie kruin. Men kan ze makkelijk onderscheiden, daar ze boven al de rest uitsteken.) Natuurlijk vinden we deze... De Route 309, onverharde weg brengt ons tot in Hahei. Hier staan Peter en Kay ons op te wachten in B&B Hahei Horizon. Een tof studio'ke 'on top floor' is onze verblijfplaats voor de 2 komende nachten. Na een tip van de eigenaar, zijn we de plaatselijk pub gaan bezoeken. Pizza'ke en hamburger konden er wel in, en dit met het plaatselijk gebrouwen bier 'Good as Gold'. Na dit uitje was onze pijp weer uit..zit er toch een kleine (misschien wel grote) Jetleggin ons lichaam?

Share your travel adventures like this!

Create your own travel blog in one step

Share with friends and family to follow your journey

Easy set up, no technical knowledge needed and unlimited storage!

Contact:
download from App storedownload from Google play

© 2025 Travel Diaries. All rights reserved.