Eerst even bijpraten over zondag en maandag. Zondag heb ik uitgeslapen, gechilld in OR2K en toen ben ik met de bus naar huis gegaan. In de bus was het overvol, maar de prachtige uitzichten en de herinneringen van de vorige dag en de afgelopen 2 weken maakten me glimlachen met tranen van geluk in mn ogen. Ik beleefde echt een geluksmoment, ultiem genieten van het moment en alle momenten die nog komen gaan.

Maandag liep ik weer met de artsen mee, samen met Camille, dat meisje uit Zwitserland. Echt een heel aardig meisje en ik heb een leuke dag gehad. Ik had mijn bellenblaas meegenomen (gekregen van Jacqueline!) en de kids waren er echt heel erg blij mee. Ze kwamen achter me aan rennen om te vragen voor meer!

Dan zijn we nu aangekomen bij vandaag. Vandaag was echt een super vette dag! Ik mocht mee naar de operatiekamers. Er stonden ongeveer 18 operaties gepland, en van te voren vroeg ik me af hoe ze dat gingen doen. Toen ik eenmaal binnen was, bleek het veel groter dan ik dacht. Je komt binnen in een gang met de kleedkamers en kantine, daarna is er een hal waar de chirurgen enzo hun handen wassen en steriele kleding aan doen. Vanuit daar heb je toegang tot 3 grote operatie kamers en 2 kleine. Je kan vrij tussen de kamers rondlopen, dus ik heb echt super veel vette dingen gezien, van een amputatie van een onderbeen van een super klein kindje tot een heel kleine ingreep waarbij ze de achillespees doorhalen bij heel jonge kinderen omdat ze een klompvoet hebben. Morgen ga ik weer naar de operatiekamer en ik hoop dat ik dan mag assisteren. De andere vrijwilligers mogen assisteren en hechten enzo. Helaas ben ik er maar zo kort, maar we gaan het zien! Nu ik dit heb meegemaakt baal ik wel heel erg dat ik niet langer blijf zodat ik meer mag doen, want dat is uiteindelijk waarvoor ik hier ben!

De afgelopen twee dagen ben ik na het werk met Drake naar het dorp gegaan om lekkers te halen, zoals mango, naan en lokale gebakjes en internationale snoepjes. Ik heb maar besloten me niet meer te wagen aan rijst, omdat ik me er zo misselijk door voel dat ik echt bang ben dat ik een keer ga overgeven. M'n buik is ook nog steeds nogal van slag, dus vanavond heb ik naan gegeten. Dat is heerlijk brood en dat kan ik wel normaal eten :). We hebben gezien hoe het wordt gemaakt! Er wordt gestart met een bal deeg, zoals bij een pizza. Daar wordt een ronde plak van gemaakt. Deze wordt op een grote bal stof gelegd en zo wordt het tegen de wand van de oven geplakt, die meestal in het aanrecht zit. Echt geniaal!