Enjoy every second, they never come back

Incredible how fast you start to think in English! Still going to write my diary in Dutch though.

Vandaag ging de wekker om half 7, zodat ik nog even kon snoezen voor het ontbijt van half 8. Althans, ik dacht dat het om half 8 was, maar het bleek half 9 te zijn.
Na een ontbijt van pannenkoeken hadden we onze eerste les Nepali. Met 'we' bedoel ik Tamara en ik. Tamara is een Oostenrijkse fysiotherapeut en ze is pas vanochtend aangekomen.

Na de les gingen we samen met onze docent lunchen. Ik heb mo:mo gegeten, dumblings (wat is het Nederlandse woord?) met kip. Daarna gingen we naar de stupa in Bodhnath. Dit is de grootste stupa van Azië en heel belangrijk voor het Tibetaanse volk. De stupa heeft twee grote ogen aan alle 4 de kanten, en een neus. De ogen kijken over de hele wereld uit, en de neus staat voor gelijkheid. Op de vlaggetjes die aan de stupa hangen staan

gebeden. De gedachte is dat door de wind de vlaggetjes gaan wapperen waardoor iedereen gezegend wordt.
Je loopt met de klok mee om de stupa, omdat buddha tegen de klok in loopt, waardoor je elkaar wel moet tegenkomen.

In plaats van met de lerares en Tamara mee te gaan naar het hotel, ga ik met de taxi naar Thamel om Lana te ontmoeten. We lopen samen met haar gids door de straatjes en gaan met zijn tweetjes wat eten bij OR2K, een restaurant waar ik graag heen wilde omdat het als zeer goed werd aanbevolen in de lonely planet. Na het eten wat het al rond half 10 en ging ik met een taxi naar het hotel. Omdat het avond is moest ik een belachelijk hoge prijs betalen (5,50 euro), maar ik heb nog wel wat kunnen afdingen. Het hotel ligt niet aan een weg, maar is alleen per voet te bereiken. De auto stopte aan het eind van de weg, en ik dacht dat het hotel direct om de hoek lag. Toen dat niet

zo bleek te zijn kreeg ik bijna een hartverzakking. Sta je daar in het donker in een modderige buurt waar niemand is. Snel terug gerend naar de taxi en die stond er gelukkig nog. Ik heb hem even laten wachten want ik wist toch vrij zeker dat ik goed was, en het hotel bleek om een tweede hoekje te liggen, gelukkig! Een veilig einde van mijn eerste echte dag in Nepal!

Het weer viel vandaag trouwens mee, wel warm maar goed uit te houden en nauwelijks regen:). Volgens mij stort regent het nu wel maar ik ben gelukkig binnen.

En oja, de hotelkamer is wel oke, niet heel schoon. De wc - bril zit echt mega scheef, ik heb niet het idee dat de badkamer echt goed is schoongemaakt na de vorige gast, er zitten een soort bloedvlekken in het bovenlaken, dus ik heb het bed niet eens open gemaakt en lig gewoon op de lakens op mijn matje met m'n kussentje en lakenzak, wel zo fijn vind ik eigenlijk:). Ik ben benieuwd naar de rest van de ho(s)tels waar ik nog kom! En mijn gastgezin natuurlijk!

Nog 1 ding: de titel van vandaag. Tamara zei dit tegen me, en ik vond het zo goed.