Om half 9 moest ik bij het reisbureau zijn. Er was alleen niemand, de rolluiken waren dicht en ik begon te twijfelen of ik wel goed was. Uiteindelijk kon ik om 9 uur op m'n paardje vertrekken. We moesten eerst een groot stuk langs de grote weg, en daarna een bergpad omhoog. Het toeval wilde dat precies op het moment dat de wolken een gat in het wolkendek lieten vallen en een bergtop tevoorschijn kwam, ik achterom keek. Wauw! Ik had eindelijk een berg gezien! Daar had ik niet meer op gerekend! De rest van het ritje bleef ik goed opletten en heb ik meerdere toppen gezien, YES! Na ongeveer 2 uur bereikten we de top en moest ik nog een stukje lopen naar de world peace pagoda. Bleek hij dicht te zijn! Door de vele regen van de afgelopen dagen zijn er veel landslides geweest, waardoor de world peace pagoda is dicht is :(. Die zal ik dus niet van dichtbij kunnen bekijken helaas. Op de terugweg had het paardje geen zin meer, en ben ik een heel stuk naar beneden gelopen. Toen heb ik weer een stukje op het paardje gereden, maar hij wilde alleen over gras lopen en dat was meestal aan de rand van de afgrond. Ik ben maar weer afgestapt, volgens mij doen de stenen pijn aan z'n voeten ofzo. Eenmaal beneden was het nog ongeveer een uur lopen naar lakeside, dus dat heb ik wel weer gereden. Uiteindelijk deden m'n billen zo pijn en had ik het idee dat het paardje echt moe was, dus toen heb ik het laatste stuk weer gelopen.

's Middags kwam Tamara naar mijn hotel voor de laatste nacht. We hebben gegeten samen met Clare, een vrouw uit Engeland die ik eerder al bij Tamara's gastgezin had ontmoet. Zij is hier al een keer een paar jaar geweest en is hier nu weer voor 3 jaar.