9. Mexico City!

¡Hola! Hermanos y Hermanas. Long time ago! Zet je helm op, fasten your seatbelt and slinger de motor maar aan, want deze blog gaat over 3 knotsgekke weken Mexico. Als je van God houdt, avontuur, zijn glorie en het fijn vindt om bemoedigende getuigenissen te lezen. Vervolg dan nu:

Want alleen voor God is het mogelijk om in 3 weken tijd dingen te doen die je normaal misschien in 30 jaar tijd meemaakt.

Het begon allemaal op paaszondag. Na 11 uur in het vliegtuig zie je dan ineens Mexico City!! Met een kleine 27 miljoen inwoners toch een aardig stadje. Vanuit het vliegtuig een soort van Madurodam zover je kan zien. Toen we lekker brak uit het vliegtuig stapten, werden we feestelijk ontvangen en

daar begon het avontuur.

Mexico City. Alles kan en alles mag. Nadat onze groepen verdeeld waren in de auto's van alle families en kerkleden wouden ze in een gezamenlijke stoet vertrekken naar de "feest locatie" dus wat doe je dan..... Midden op een 4 baans weg stoppen en de gevaren lichten aanzetten. Gelukkig nog wel even de meest rechtse rijstrook gepakt. Na 29 bijna botsingen was de stoet compleet en met de gevaren lichten aan 20 minuten lang door de stad heen geslingerd.

Eenmaal aangekomen op de feestlocatie stonden er nog veel meer mensen te wachten. Een bijzonder moment vanuit alle denominaties mensen die ons gastvrij ontvingen en heerlijk eten hadden gemaakt.

Lekker pikant ook. Gelukkig was ik goed gewaarschuwd. Want het gezegde luid: The spicy food hurts twice. (denk daar maar even goed over na dan snap je m) Met een goed advies op zak lekker genoten en geen problemen gehad.

Toen we middernacht bij onze plek aankwamen voor de komende 3 weken, viel onze mond open van verbazing. De pastor gaf ons zijn huis en hij trok voor 3 weken bij zijn ouders in. Dit zegt al genoeg over de hospitality van de Mexicanen. Zouden wij als Hollanders 2 uur reizen naar een feest locatie om daar een groep vreemde buitenlanders op te vangen en zou onze pastor zijn huis voor hun afstaan zonder hen te kennen. Bizar. In één avond al veel geleerd.

Na een goede nacht begonnen we de week met een vrije dag om uit te brakken. Eind van de middag zijn we naar de pyramiden gegaan. Uiteindelijk bestond de groep uit 20 geïnteresseerden voor een bezoekje aan de piramiden. En wat doe je dan als je als Mexicaanse familie slechts één 9 persoons busje ter beschikking hebt......juist inladen en rijden! Letterlijk 20 mensen in de bus. Een hand vol in de laadruimte, en een stapel van 2 hoog op de banken. Niks mis mee 30 graad en aanrijden maar! Bezoekje aan de piramiden was leuk!

Volgende dag zijn we gestart met een gebedswandeling. Zijn voor de stad gaan bidden en in het centrum langs wat plekken gelopen om daar specifiek voor te bidden. Mexico is erg religieus, veel katholieken. Het gekke hier is, is dat ze hun eigen Mexicaanse Maria gemaakt hebben. Ze aanbidden onder andere ook de heilige dood en heilige judas. Heel bizar. Er was een straat waarin standbeelden stonden van de heilige judas en Maria met een doodshoofd in haar linker hand en een kruis in haar andere hand. En dat aanbidden ze, Bizar. We zijn daar gaan bidden. En na een paar minuten ontstond er wat commotie. We werden gewaarschuwd door een van de mexicanen uit onze groep, die zag dat we in de gaten werden gehouden. Er was namelijk 2 maal een priest of death langs gelopen. Dat zijn vrouwen in wit gekleed en een witte paraplu. De spirituele strijd werd ineens zichtbaar. Echt bizar om mee te maken.

Satan was bang en begon paniek te zaaien. Wat we zagen was precies waar Efeze 6 over spreekt. Wij hoefden daar alleen maar aanwezig te zijn. We hoefden niet te vechten in onze gebeden want Jezus heeft al overwonnen. We hoefden het alleen maar te proclameren. Na 10 minuten zijn we de straat uitgelopen en hebben onze wandeling vervolgd. Deze spirituele wereld heeft ook een positieve kant. Mensen zijn enorm open. Na afloop wat vrije tijd gehad en mijn eerste rush hour metro experience gehad. Een blik sardientjes kan er wat van leren. Mensen namen letterlijk een aanloop en beukten de metro in. Mensen die eruit moesten konden er pas 3 stops later uit. Echt één groot gekkenhuis haha! Fantastisch! Gelukkig niks in de broekzakjes want bij 2 studenten waren al zakken gerolt (schrijf je dat zo?)

Op woensdag hebben we ministry gedaan in een groot skatepark met allemaal jongeren en daarna op een markt. De Mexicanen die ons vergezelden hadden een hele geluidsinstalatie set meegenomen en we zijn gaan spelen op de markt. Al snel was er veel aandacht en toen hebben we een sketch opgevoerd. Een mooie manier om een boodschap te vertellen. Na de sketch gaf Sanne uitleg over de inhoud en konden mensen voor zich laten bidden. Er was veel interesse en we hebben veel gebeden. Één verhaal willen we even uitlichten. De sketch ging onder andere over drank en drugs. Een man met een alcoholverslaving kwam voor gebed. Hij was duidelijk onder invloed en zat diep in de put en had meer problemen dan alleen zijn drankprobleem. Er werd voor hem gebeden en plots was hij nuchter, hij kon normaal spreken en wou alleen nog maar water drinken haha. Hij is in contact gebracht met een kerk. En de zondag erna zagen 2 studenten uit onze groep hem ineens zitten. Die zondag gaf hij zijn leven aan Jezus. Hallelujah!

Na de markt moesten we uiteraard naar huis en hoe doe je dat in Mexico City? Houd een stadsbus staande betaal de chauffeur 300 peso (15 euro) en hij verlaat zn route voor je en zet je letterlijk thuis af. En omdat je met 15 mensen bent, betaal je allemaal maar een euro. We hebben zelfs een keer een taxirit gehad voor 25 eurocent per persoon. Crazy!
Eenmaal thuisgekomen hebben we de verjaardag van Paul gevierd. De beruchte cakebite gedaan en een pinhata kapot geslagen, wat een feest! Uiteindelijk om een uurtje of 23:00 nog wat Taco's gegeten op straat en met t buikje rond t bed in.

De donderdag en vrijdag waren ook 2 fantastische dagen. Ministry in een park. Echt een gruwelijk groot mooi en strak park. We hebben met mensen geconnect door sport, fellowship en hen uitgenodigd voor een picknick. Het waren 2 fantastische dagen

waarin relaties zijn gebouwd, mensen Jezus hebben aangenomen in hun hart en we ondertussen ook lekker bewogen hebben! Lekker futjo, basketbal en volleybal gespeeld met de Mexicanen. En het allermooiste is nog wel dat het ze zo diep zit. Ze kunnen er nog steeds om huilen.....de schwalbe van Robben afgelopen wereldkampioenschap. Echt geniaal en ik maak ze er helemaal gek mee.

God heeft in deze 2 dagen op een bijzondere manier gesproken. Hij gaf me een idee om een voetbal wedstrijd te vertalen naar het evangelie. Echt een bazenidee van God wat tot veel vrucht en mensen naar Hem heeft geleid.

Op de zondagen werden we verdeeld over meerdere kerken. En alle kerken wouden graag dat we preekten, worship leiden, getuigenissen deelde etc. Maar dit was uiteraard niet gecommuniceerd. Dus dan zit je in de auto naar de kerk en krijg je ineens te horen dat je een uur de tijd hebt om te spreken of worship te leiden. Welcome to the outreach life! Wel echt mooi dat de heilige geest ons zo leidt en helpt. We hebben in korte tijd zoveel geleerd, dat de heilige geest ons gewoon helpt om te overvloeien op de juiste momenten met de juiste woorden.

Op maandag zijn we naar downtown gegaan en hebben worship gespeeld en ge evangeliseert. Ik struggelde zelf een beetje om uit te stappen en gesprekken aan te knopen, maar gelukkig was er mijn vrouw die tijdens de worship al ineens weg was en verderop stond te bidden met een vrouw. Sanne gaat er helemaal voor. En mede door haar voorbeeld heb ik toen besloten en naar God uitgesproken om me volledig te committen en uit te stappen als Hij spreekt. En vanaf dat moment is er zoveel veranderd en gebeurd in mijn leven en het leven van andere mensen, God heeft me zoveel geleerd.

En vlak voordat we weggingen stuurde God een camera ploeg op ons af. Ze waren aan het filmen voor een nieuw programma op netflix genaamd travelling dancers. We hadden de mogelijkheid om te worshippen en voor hen te bidden op de tv. Vanaf september wordt het uitgezonden. Geniaal.

Voor God is niets onmogelijk en dit was nog maar een voorproefje op wat er komen gaat.

In de avond een seminar over evangelisatie gehouden in de kerk en 80 mensen waren aanwezig op hun vrije maandag avond. Sterker nog, na afloop brachten ze het direct in praktijk, de pastor kwam naar voren en nodigde mensen uit de week erop mee te gaan naar het ziekenhuis om daar een luisterend oor te zijn, te evangeliseren en liefde uit te delen. Van zo'n mentaliteit kunnen we veel leren. Niet alleen horen, maar ook doen.

Woensdag brak het helemaal los, we zijn naar een soort ghetto geweest met veel prostituees, drugsverslaafden en gangsters. We gingen een plein/park opruimen en liefde delen. Veel mensen kwamen naar ons toe en veel mensen waren open voor the gospel! Mensen hebben hun hart aan Jezus gegeven en er was één radicale broeder in de hele buurt

die zo blij was dat we er waren. Maar ook tegenovergestelde, bezeten lui die ons dood wensten. God was echt onze beschermer, bizar. Ook kwam er een kerel op ons af genaamd José. Een gangster onder de tattoos echt zo'n GTA figuur:p hij was leider van een gang. Hij was zo open, goed gesprek met hem gehad! Voor m gebeden, begon die te huilen. Hij brak gewoon helemaal. Na t gebed moesten we eigenlijk gaan, zegt ie: nee wacht, ik haal iedereen op. Hij trok zn shirt uit, tattoos op zn hele lichaam en een paar dikke littekens op zn buik. Hij begon iedereen te roepen en naar zich toe te fluiten! Wat bleek nou, hij wou dat we ook voor zn homies baden! Kring gemaakt en al die gasten in het midden. God is zo groot. Echt niks is onmogelijk. Echt God´s liefde kunnen uitdelen die dag.

Donderdag vroeg in de ochtend vertrokken we voor een mini outreach van 2 dagen buiten Mexico City. Onze hostchurch bethesda was een nieuwe gemeente gestart in een plaatsje atlacomulco de fabela. Eenmaal aangekomen kregen we uiteraard een warm onthaal met lekker eten. Na het eten programma doorgenomen en het doel was dat wij de familie die de kerk aan het opstarten was zouden ondersteunen en bemoedigen. God heeft ons laten zien hoe belangrijk gebed is. De familie had zoveel gebeden voor de stad, dat God echt harten had voorbereid voor onze komst. In de middag was het dan ook één grote oogst! We gingen evangeliseren in het centrum op een plein en zoveel mensen hebben die middag Jezus ontvangen in hun hart en een genezing. Echt bijzonder! We voelden echt dat dit mede door de intercessie kwam die de familie doet voor deze plaats. En de volgende dag was helemaal gekkenhuis! We gingen naar een primitief bergdorpje genaamd San Jeronimo. Er was daar nog geen Christelijke kerk en er leefden mensen die nog nooit van Jezus gehoord hadden. We gingen van huis naar huis en als er überhaupt een deur in het "huisje" zat klopte we aan en anders riepen we. Opnieuw zagen we de kracht van gebed en hebben we onze grote levende God in actie gezien. Ik had 2 huisbezoeken gehad en beide namen Jezus aan. Ook een oud mannetje genaamd Pedro. Het voelde voor hem zo bijzonder dat God z'n hele leven op hem heeft gewacht en dat God ons vanuit Nederland naar zijn huis heeft gestuurd om dit goede nieuws te vertellen. En daar stond het kleine oude mannetje, hoofd gebogen, pet in zn hand. Het moment waar hij zijn hele leven op gewacht heeft. Echt bijzonder.

In het 2e huis woonde een vrouw met 2 kinderen. De vrouw kon niet lezen en schrijven dus schaamde zich een beetje dat ze de bijbelverzen niet begreep. Maar Jezus sprak tot haar zoals in Mattheus 10. Laat de kinderen tot mij komen. Heb het geloof van een kind!! We maken het vaak zo ingewikkeld maar het evangelie en het geloof is ook zo simpel!

Sanne was ondertussen samen met claire en chielo op pad. Ze kwamen bij een huis aan waarvan de bewoners de leider van een katholieke gemeenschap waren. Ze werden erg gastvrij ontvangen en kregen een masterclass tortilla maken. Op de ouderwetse manier.

Tijdens het tortillas maken hadden ze een goed gesprek en aan het eind van het gesprek wou de vrouw Jezus als persoonlijke verlosser en redder aannemen. Efeze 2:8 was echt een eyeopener voor haar. Dat het allemaal bij genade is en niet bij het doen van goede daden. Nadat de vrouw Jezus had aangenomen vroegen de dames of haar man ook in de buurt was. En ja, 2 schuurtjes verderop was hij aan het werk. Hij was een kunstig pottenbakker. (Wat een mooi bijbels beroep) Hij had epilepsie zei z´n vrouw en toen Sanne, Claire en Chielo hem vroegen gaf hij aan niet ziek te zijn. En het evangelie geloofde hij ook

niet. Hij was wat gesloten en afstandelijk, maar na een liefdevolle uitleg over het evangelie in 3 minuten vroegen ze wat denk je ervan? Geloof je dit? Si si was zijn antwoord, haha geniaal. En daar stonden ze hand in hand met de hele familie de salvation prayer te bidden. Na afloop nog wat bemoedigende woorden meegegeven en om hen financieel te sponsoren een paar hand gemaakte potten gekocht die wij weer konden weggeven aan onze hosts. Die kerel was echt super goed!

Toen gingen we naar beneden want onderaan het dorp was de wasplaats. De mensen in dit dorpje hebben nauwelijks faciliteiten in hun huisjes, dat alle vrouwen naar de wasplaats gaan om daar hun kleren te wassen maar ook omdat het gewoon gezellig is met als vrouwen onder elkaar. Ze noemen die plek ook wel chismes de San jeronimo wat zoiets betekent als de roddel van het dorp.

Alleen vrouwen waren toegestaan

dus wij als mannen moesten op een afstandje blijven staan. De vrouwen gingen er helemaal voor en het was een kippenhok daar beneden. Ook hier gaven veel vrouwen hun leven aan Jezus!! Cool. Ik ben een blokkie om gaan lopen met de andere dutchy Wouter! Tijdens ons blokje om, kwamen we een man tegen. Het was duidelijk God die hem gestuurd had, want toen we hem alleen maar groeten en vroegen of alles goed was, bleef hij staan en wou in gesprek gaan.....We hadden echter één probleempje. Er was geen vertaler bij....op dat moment zijn we uitgestapt in geloof en gaf de heilige geest ons de woorden in het Spaans om het evangelie uit te leggen en hij

was er zo klaar voor om het te ontvangen dat het allemaal zo snel ging. "toevallig" had Wouter de salvation prayer in het Spaans op zn telefoon staan. En zo zie je maar weer, wat wij niet kunnen kan God wel. Zonder vertaler het evangelie verkondigen in een taal die je zelf niet beheerst. We gaven alle mensen die het evangelie van Johannes mee zodat ze dat konden lezen, maar we hadden al onze boekjes al weggeven, dus wij weer naar de verzamelplek rennen om boekjes te halen en uit te delen. Het was gewoon rennen en vliegen, God was zo aan het werk!!

Als klapper op de vuurpijl eindigde we met de

pinhãta ministry. Vul een pinhãta met snoep en bijbelverzen en je bent klaar. Zingen : Dale Dale Dale en rammen maar! Zodra de pinhãta breekt is het traditie dat de kinderen rennen en stoeien om zoveel mogelijk snoep te pakken. We hadden echter ook de symbolen van het hart, een X , het kruis en een vraagteken in de pinhãta gestopt. En Johannes 3:16 opgeknipt in verschillende delen. Nadat iedereen wat had konden ze de puzzel maken en hebben we het evangelie uitgelegd aan de hand van de symbolen en het bijbelvers. 5 meisjes en 1 jongen hebben daarna hun leven aan Jezus gegeven!

Fantastisch! Laat de kinderen tot hem komen! Het waren 2 bijzondere dagen.

Zaterdag stond het festival op het programma, muziek, sport en gezelligheid. Met name voetbal was in trek. We hebben een toernooi'tje gespeeld en in de pauze heb ik het evangelie, vertaald naar een voetbalwedstrijd kunnen vertellen. Wat een zegen dat God dat idee gegeven heeft. Opnieuw waren er een aantal jongens die Jezus aannamen.

Zoals je ziet was het programma erg intensief. Sanne en ik konden met pijn en moeite een avondje in de week apart nemen voor ons 2. (Goed uiteten voor 12,50 met 2 personen) Maar het hele team was ook aardig gesloopt. Maandag en dinsdag zouden we naar een school gaan, maar we hebben het gecanceld omdat we te moe waren en God sprak dat het beter was om rustig wat teamtijd te hebben. Het waren 2 gezegende en herstellende dagen die ons als team weer dichter bij elkaar en God hebben gebracht. We verwachten het van Hem alleen en willen als eenheid zijn koninkrijk bouwen.

Donderdag zijn we naar het ziekenhuis geweest. Gaat allemaal net een stukje anders dan in Nederland. Eén grote chaos voor het ziekenhuis. Allemaal mensen die buiten wachten. We hebben daar samen met mensen van kerk voor de wachtende families gebeden en hen gezegend. Ook hebben we daar de eerste Mexicaan met groene ogen ontmoet. Een oud mannetje genaamd Angelo was aan het wachten. Hij had iets heel bijzonders over zich. Na een goed gesprek nam hij Jezus aan. De pastor heeft hem daarna in Spaans uitgelegd hoe het leven te leven en we hebben hem het evangelie van Johannes gegeven. Hij was zo blij en hongerig dat hij meteen begon te lezen. De beste man wat drinken en chips gegeven en 30 minuten later was die nog steeds druk aan t lezen. Genieten om te zien hoe God levens veranderd (en je dat ook daadwerkelijk op gezichten afleest) en mensen aanraakt.

Savonds een heerlijke bbq gehad op ons dakterras en na afloop op het dak geslapen onder de sterren/wolken en worden gewekt door de zonsopkomst, mooie en gezellige momenten.

Op vrijdag zijn we naar een school geweest. Onderweg in de bus besloot de buschauffeur een goed gesprek met ons aan te knopen. Voordat we het wisten was hij met een hand aan het sturen en totale focus op zn mobiel om ons wat paardenrace filmpjes te laten zien tijdens t rijden. Er is echter een klein verschil met de N-weg tussen Apeldoorn- Beekbergen of volgas met je bus door Mexico stad. Maar de Heer heeft ons weer gespaard.
Eenmaal aangekomen bij de school konden we er niet in helaas. De beveiliging was aangescherpt dus we moesten buiten de school evangeliseren. We zijn het park en de shopping Mall in geweest. Heerlijk de jeugd! Was een bijzondere middag en veel jongeren hebben Jezus in hun leven aangenomen!

Zaterdag hebben we een debriefing gehad met ons team van afgelopen 3 weken en zondag besloot God ons nog even een glimp van Zijn glorie te laten zien!
Na de 3 indrukwekkende samenkomsten wou iedereen ons na elke samenkomst bedanken en moesten we ons in een lijn opstellen zodat iedereen ons de hand kon schudden. We kregen een hoop snoep, souvenirs en bemoedigende woorden maar de grootste bemoediging was uiteraard van God zelf! Na de 2e samenkomst was er een vrouw in een rolstoel die ons wou feliciteren, ze had een hernia en zat al 4 maanden in een rolstoel. Een vriend van ons begon voor haar te bidden en zei; stand up, in Jesus name. En ze stond op uit haar rolstoel. Volledig pijnvrij, lopend naar huis! Dat is onze God! Nog erg onder de indruk van het wonder gingen we de laatste samenkomst in en na afloop was er wederom een vrouw in een rolstoel. Ze had rugproblemen en geen kracht meer in haar benen! Ze kon al meer dan een jaar niet lopen en tijdens het gebed genas God haar en kwam met nieuwe kracht in haar benen. Ook zij stond op uit haar rolstoel en ging lopend naar huis. God is zo levend en zo groot! Ongekend om dit mee te mogen maken.

Al met al heeft God ons in deze 3 weken geleerd dat:
- Hij een levende God is.
- Wat het betekent om gastvrij te zijn door de houding van de Mexicanen. Echt het allerbeste over hebben voor je gasten met een liefdevol hart.
- Het maakt niet uit hoe ons huis eruit ziet, het gaat om de fellowship en de mensen die er wonen.
- Hij omziet naar iedereen. De mensen als prostituees, boeven e.d. die worden uitgekotst door de maatschappij. Jezus hield van ze en bleef stil staan voor hen, Jezus gaf hen liefde en aandacht. De prostituee Rachab in het boek Jozua zit zelfs in de stamboom van Jezus (matt 1:5). Jezus is uit haar geboren. En de boeven als barrabas....dat zijn wij. Wij verdienen de dood, maar Jezus kwam naar ons toe om ons liefde te geven en te sterven voor ons.
- So.. God kan onze zwakheid gebruiken en het ombuigen tot een krachtig instrument voor zijn koninkrijk! Rachab verkocht haar lichaam en er lijkt niks ergers dan dat, maar God gebruikt haar lichaam om Jezus de redder van alles ter wereld te brengen.
- Wat onmogelijk lijkt is mogelijk voor God. Wanneer wij in geloof stappen (horen en gehoorzamen) kunnen we bergen verplaatsen.

Gebedspunten zijn:
- Sanne en ik zijn gevraagd het team een week in Japan te leiden.
- Doorbraak in het bouwen van Gods koninkrijk in Japan.
- Dat we onze identiteit op Jezus blijven bouwen en niet op wat we doen, bereiken of aan bevestigingen krijgen van mensen om ons heen.
- Dat we op God blijven vertrouwen en niet op de wonderen.
- Dat we nederig blijven in alle grootse dingen die Hij wil doen.
- Kracht voor de prioriteit om samen een avond in de week quality time te houden.