3. YWAM Rogaland

Een lang blogje want er is veel gebeurd in korte tijd en nu hebben we nog tijd om te typen.

Donderdag om 17:00 zou het feest beginnen, de start van onze DTS!! Volgens onze 2 vrienden Tom en Tom zou het 7 uur rijden moeten zijn vanaf Oslo naar Sola!! Dus 09:00 vertrokken. Het gekke was dat Tom en Tom aangaven dat de route via het binnenland het snelst was. Dus wat doe je dan als generatie van de digitalisering.......juist je volgt de techniek in plaats van je verstand.

Helm op, motor starten, verstand op 0 en gas er op!! Het was echt onwijs mooi om via de bergpassen te rijden.En het uitzicht was adembenemend!! Maar toen we bezig waren met onze 3e bergpas en lekker aan het

meeschreeuwen waren met de muziek En na 3 kwartier lang geen tegenligger te hebben gezien ineens....roadblock! Uit het niets.

We can handle that dus geen probleem, omkeren, 3 kwartier terugrijden en nog harder mee schreeuwen met de muziek. Na een nieuwe weg te hebben gevonden, kwamen we er achter dat deze grap ons 2 uur in totaal ging kosten dus dat was tegenslag 2. De muziek ging over van worship naar Noorse Radio en het werd al iets stiller. Maar onze Ferrari kan ook prima door voor een range rover dus ik was vastberaden de tijd goed te maken, Al snel bleek dat we met de 4x4 modus 50 konden rijden waar je 80 mocht en met -16 op de teller en wegen die meer op skipistes leken liep de aankomsttijd alleen maar op.

Stilletjes trokken we beide de conclusie dat we aardig te laat zouden komen. Maar toen bleek dat onze alternatieve route ook geen succes was en we de volgende

roadblock tegen kwamen zakte de moed aardig in de schoenen, Deze grap kostte ons 3 uur extra en we konden de staff bellen om te melden dat we het openingsdiner zouden gaan missen.

De muziek veranderde van die noorse herrie naar keiharde Techno en pappa was inmiddels aardig gewend aan de skipistes/wegen dus al slippend gas erop, met een biddende vrouw naast mij en wat engelen op ons dak.

Na een uurtje balen, toch besloten om er het beste van te maken. Het was echt een bizar avontuur. je kon zo`n beetje 3 kwartier rijden tussen en op bergpassen die open waren zonder auto`s tegen te komen, in the middle of nowwhere op wegen rijden die letterlijk worden aangegeven met rode piste sticks aan weerszijden van de weg. Gaat ver, heel ver. En als we dan een auto tegen kwamen was het een Jeep of Range Rover. For sure dat die lui ook voor ons gebeden hebben toen

ze ons witte jeepje voorbij zagen glijden. Maar goed ik heb weer een bucketlist item kunnen wegstrepen. #driving down a skislope by car!

Toen het donker begon te worden was ik gelukkig al aardig getraind in het herkennen van de wegen en het slippen in de haardspeldbochten. Sterker nog.....ik begon er van te houden. Met een biddende vrouw, wat engelen en een eland die elk moment kon oversteken toch best een comfortabele situatie weten te creëren. Na 10 uurtjes rijden was ik aardig gaar,maar door gebed en sanne`s positieve hulp en aandacht hebben we

het 12 uur lang volgehouden en zonder brokken aangekomen op locatie

De openingsmeeting was inmiddels voorbij dus hebben ze ons direct naar onze slaapplaats geleid. Called the Ninja House!! Vanwege een Japanse familie die het hadden bewoond voor YWAM het ging huren. Ze hadden ons voorbereid op zeer simpele leefomstandigheden, maar toen de deur openging, vielen onze vermoeide bekkies ook open....een Noorse Kast met dikke kachel, een TV van 60 inch en een nieuwe badkamer en wc. Stukje favor!!! We slapen hier samen met een grappig chinees koppel van een jaartje of 30 die we the new ninja`s noemen en onze host Marianne een hele lieve Noorse.

YWAM in Sola heeft een kleine basis waar circa 10 studenten kunnen slapen. De rest is verdeeld over huurhuizen en appartementen in de buurt.

Super leuk en gezellig openingsweekend gehad, veel spellen gedaan en veel gelachen! We waren ook allemaal uitgenodigd voor een diner in het huis van de oprichters Jan en Kristin! Dus met 55 mensen dat huis in waar Jan een mooie getuigenis gaf.

3 jaar terug kreeg Jan een visioen waarin hij een lange tafel zag in hun woonkamer waaraan mensen vanuit alle continenten zaten te eten! Zijn vrouw is architect en heeft hun huis ontworpen, omdat ze leven van giften, is het al heel bijzonder dat ze zo`n groot huis in zo`n buurt konden bouwen. Het was God die tot hen sprak en ze zijn in vertrouwen begonnen met de bouw. En nu 3 jaar later is deze profetie/visioen in vervulling gegaan. Voor het eerst sinds het ontstaan van de school in 2005 waren er studenten vanuit alle continenten aanwezig die lekker zaten te eten aan die immens grote tafel.

Gelukkig stond er ook zo`n zwart mooi meubelstuk dat we ook wel playstation noemen. Dus heb ik samen met Pablo en Edgar G m`n mexicaanse amigos, FIFA 14 gespeeld. Uiteraard opnieuw bewezen dat Nederland een maatje te groot is voor Mexico. (ze wisten toch niet dat we niet eens meedoen aankomend EK)