Ulawatu

21-04-16: Ulawatu - zoals ik in mijn vorige verhaaltje al vertelde.. Zijn we vanaf Canggu met 2 scooters van het hostel daar naar Uluwatu gereden.

Ik reed continue voorop want ik had oortjes in met de route. Alhoewel.. Door die oortjes zou hij het moeten doen.. Maar helaas deed mijn internet het al niet meer sinds ik van de Gili's terug was.. Heel vreemd, ik was dus afhankelijk van WiFi. Niet super handig wanneer je lang gaat rijden.
Gelukkig zat Hailey bij mij achterop en kon zij mee navigeren.

De route ging voorspoedig totdat op een gegeven moment Joy & Stevie niet meer achter ons reden.
Hailey en ik hebben een paar minuten gewacht maar ze kwamen echt niet terwijl ze nét daarvoor meteen achter ons zaten.
Aangezien we op een eenrichtingsweg zaten, kon ik niet zomaar even terug rijden. Daarom heb ik Hailey daar gedropt, want stel ze kwamen er toch ineens aan kon zij hen tegenhouden.
Ik ben als een malle (grapje mam, heel rustig) een stuk door gereden naar waar ik hem om kon gooien op de weg terug en op een gegeven moment zag ik ze gelukkig, ze stonden bij een garage want hadden een klapband. Zowel binnen als buitenband. Ik ben toen weer terug naar Hailey gereden en we zijn even de KFC ingegaan om daar op hun te wachten.

Het zou toen nog maar 2,8 km zijn.. Dit zou appeltje eitje zijn zou je zeggen. Maar niets was minder waar. Ik denk dat we er toen nog zeker 3 kwartier over hebben gedaan om het hostel te vinden. En zelfs toen lukte het niet.. Uiteindelijk heeft Joy het hostel gebeld en is zo'n gastje ons met de brommer op komen halen. En wat bleek.. We hadden zo'n 200 meter door moeten rijden.. En dan waren we er gewoon geweest.

We hebben eerst lunch besteld en een duik in het zwembad genomen. Vervolgens de lunch ín het zwembad genuttigd. Dé leven

Het was inmiddels al half 4 en vrij laat om nog naar het strand te gaan. Maar Joy had het inmiddels al zo vaak over het strand gehad dat we het niet over ons hart konden verkrijgen om het haar niet te gunnen. Daarom via maps.me het dichtstbijzijnde strand opgezocht en hier heen gereden. Pandang Pandang strand. Het laatste stuk was een super slecht zandpad met dikke vaste en losse stenen waarvan je dus dacht dat je er niet door kon. Als je dat denkt, kan het wel.

Daar onze brommers geparkeerd en dan moest je een heel stuk met een trap naar beneden lopen. Maar omdat ik nog even nieuw internet moest regelen heb ik dat niet gedaan en ben ik weer weg gegaan. Ik zou later weer terugkomen en dan zou ik het strand beneden wel zien.

Voordat ik internet ging regelen, ben ik gaan tanken. Nou dat was deze keer ook een opgave. Als ik een ding geleerd heb hier is het dan de mensen hier heel goed zijn met geld in hun voordeel. Zoals: bewust te weinig terug geven en maar hopen dat je het niet doorhebt. En als je het dan wel doorhebt heel quasi onschuldig doen. Of wanneer je hen geld verschuldigd bent weten ze het maar al te goed en komen ze er altijd uit zichzelf op terug. Maar oh wee als het andersom is ;)

Maar.. Terug naar het tanken dus. Je betaald meestal tussen de 8000-12.000 rp voor 1 liter benzine.
12.000 is zelfs aan hoge kant, laten we zeggen max 10.000.
Het eerste kraampje waar ik het vroeg, vroeg 15.000, nou dikke doei dat is veel te duur.
De volgende vroeg 30.000. Dat sloeg echt alles. Heb 'm in z'n gezicht uit staan lachen, wat denkt ie wel niet dat ik een domme toerist ben ofzo?

Dus uiteindelijk doorgereden en daar vroegen ze netjes 10.000 per liter. Deze man was verder ook heel aardig want hij heeft me een beetje verder geholpen voor mijn internet. Echter had de provider toen een storing dus kon hij het helaas toch niet oplossen.

Ik ben toen verder opzoek gegaan naar internet, wat een gedoe was dat. Ben bij minstens 5 winkels gestopt waar een spandoek hing met reclame over internet. Echter hadden zij alleen credit (is een beetje te vergelijken met beltegoed) en ik had een hele nieuwe simkaart nodig. Want wat bleek nou achteraf.. Op Gili kocht ik internet maar die stomkoppen hadden me daar een verkeerde simkaart gegeven die alleen voor Java was (???) hoe dan? Dus had er geen donder aan.

Nou uiteindelijk, nadat ik al even onderweg was kwam ik uit bij een klein telefoonwinkeltje. Echter die dame sprak geen woord Engels. Daarom ben ik langs de kraampjes gaan lopen om te vragen of iemand Engels sprak. Uiteindelijk heb ik een meisje uit een winkeltje gepikt en haar meegenomen naar de telefoonwinkel. Zij heeft als
tolk gespeeld en iedereen was tevreden.

Terug gereden naar dat 'strand' wat achteraf dus niet hét Pandang Pandang strand bleek te zijn wilde ik net naar beneden lopen naar die meiden toe, kwamen zijn al naar boven. Perfecte timing dus.
We zijn vanuit het strand naar Cashewnut tree (ofoziets) gereden, althans voordat we dat gevonden waren, waren we alweer even verder. Maar daar aangekomen bleek het ook alweer een van zo'n hip tentje te zijn. Het was super druk dus net toen we eigenlijk hadden besloten om op de grond te gaan zitten (dat is normaal daar) kwam er een plekje vrij die wel snel toegeëigend hadden.
Wat met veel hippe tentjes is, is dat deze ook goed aan de prijs zijn. En natuurlijk koos ik weer het duurste van de kaart. Maar ach het was lekker dus dat is prima.

22-04-16: De dag erna hebben we eerst super lekker ontbeten bij ons hostel en navraag gedaan naar welk strand we moeten gaan als beginnend surfers. Joy, Stevie en Hailey hadden alle drie al eens gesurft.. Ik niet. Maar we dachten dat het wel goed moest komen en dat zij mij, zonder surfles, het wel zouden kunnen leren. Pandang Pandang beach werd aangeraden.

Het strand opzich was mooi, en de golven zagen er vanaf de brug boven (je moest wederom met trap omlaag) hoog uit. Ook goed te doen voor een beginner, zo dachten wij. Wel was het nadeel dat je heel diep was.. En dat het stuk strand heel klein was en de golven uitliepen op rotsen. Niet het minste nadeel, maar vol goede moed gingen wij beginnen. Huppatee ieder een surfboard voor zichzelf en peddelen richting de golven.
Nou toen was ik er al gauw klaar mee, dat peddelen is niet aan mij besteed.

Om een lang verhaal kort te maken. Het surfen hier was een flop. Weinig golven, 1 x in de 10 minuten misschien 4 golven. Teveel mensen op een klein stukje dus ik als beginner (en zelfs de rest niet) kwam er nooit tussen. Joy en ik gaven al gauw genoeg op en hebben bij een boei naar de rest zitten kijken.
Stevie en Hailey hebben geloof ik ieder 'n golf gepakt. Al met al: nee niks voor mij.

Hierna zijn we verder gereden naar het volgende strand, Dreamland beach.
Onderweg hier naar toe, ik reed weer voorop, kwamen we ineens bij een soort geïmproviseerde slagboom. Waar een heel oud chagrijnig vrouwtje bijzat die ons beviel om te betalen. Echter reden er twee scooters voor me die iets zeiden en waarvoor ze de slagboom open deed. Ik ben hier snel onderdoor gereden en stond dus al aan de goede kant. Maar Joy & Stevie niet en zij MOESTEN betalen, of mochten er niet door. Het vrouwtje werd ook echt boos. Nou geen haar op hun hoofd die er aan dacht om haar ook maar 'n cent te geven.. En zij zijn dus een andere route gaan rijden.

Ik en Hailey hebben verder de navigatie gevolgd en we reden een terrein op van een resort en vanaf hier hadden we super mooi zicht op Dreamland Beach. We konden er met de scooter vanaf deze kant niet komen. Joy en Stevie waren inmiddels al aangekomen op de juiste plek wel en daarom ben ik alleen gaan rijden met de scooter en is Hailey naar hen toegelopen.

Het strand was echt machtig mooi, de golven waren echt meeeega hoog.. Zo hoog heb ik ze hier nog niet gezien. En leuk dat ik dat vond ik het water in die hoge golven jezelf mee laten drijven, erin springen en kopje onder gaan.

Helaas klonk het mooier dan dat het was. Want de tweede golf stond ik gelijk al verkeerd en precies op de plek waar de golf brak. Met als gevolg dat ik in het water werd gezogen, met m'n bakkes op de grond werd 'geduwd' en m'n benen vervolgens doorzwieren waardoor m'n rug knakte. Toen vond ik het even niet meer leuk. Maar zo gauw ik merkte dat ik alles nog goed kon bewegen en geen gekke dingen eraan over had gehouden.. Vond ik het weer leuk. Joy en ik hebben ons hier kostelijk vermaakt, we hebben t ook gefilmd. Ben heel benieuwd hoe die filmpjes zijn geworden.

Aan het eind van de middag zijn we terug naar het hostel gegaan om hier nog even in het zwembad te chillen.

Toen we 's avonds wilde gaan eten reden we weg en merkte ik dat m'n scooter niet lekker liep. Het bleek dat ik een lekke achterband had.
Maar t was al laat en geen garage meer open. We wilde dus vragen of ze bij dit hostel nog een scooter te huur hadden. Want met 1 scooter en 4 mensen kom je niet ver.

Helaas hadden zij er geen meer te huur. Totdat het vrouwtje van het hostel vroeg voor hoelang we hem nodig hadden, want voor 4 uurtjes wilde ze haar eigen (!) scooter wel even uitlenen.. Als we haar dan maar wel 30.000 rp (€2) betaalde. Wauw zo lief, dit had ze helemaal niet hoeven doen. Het was ook nog eens een super goeie scooter die echt super lekker reed. Als bedankje hebben we de tank weer vol gegooid.

We hebben deze avond bij een super lekkere Warung gegeten. Dit keer mochten we helemaal zelf opscheppen. Ik ben dus lekker los gegaan op de tofu (gewone én zoete)

Hierna hebben we Hailey bij het hostel afgezet en zijn we naar de Single Fin gereden, dit hadden we als tip gekregen omdat het een gezellig tentje te zou zijn om nog wat drankjes te doen. Het enige waar we rekening mee moesten houden was dat we om 23.00 uur de scooter weer terug moesten brengen.. Dit hadden we namelijk met haar afgesproken.

We hadden afgesproken met Laura, maar helaas moest zij afzeggen omdat ze ziek was. Daarom zijn we na 1 drankje, de bar bleek overigens ook al om 22.00 uur dicht te gaan.. Super raar, weer terug gegaan naar het hostel.

23-04-16: Joy en ik zouden de dag erna al vroeg terug gaan naar Canggu. Maar eerst moest die stomme scooterband gemaakt worden. Wij om 7:15 uur de weg op. Eerst de verkeerde kant op want die garage was nog niet open. Toen andere kant op en daar zat een mannetje rustig zijn werk te doen.

Toen ik vroeg hoe duur het maken van de band zou zijn, begon hij bij 400.000. Terwijl ik het vorige keer voor 40.000 heb laten doen. Uiteindelijk hebben we het voor 60.000 laten doen. En volgens mij was die man het er nog niet helemaal mee eens want hij moest lachen toen ik hem het geld gaf. En dan bedoel ik niet lief lachen, nee uitlachen.

De weg naar Canggu verliep verder voorspoedig, heerlijke route. We zijn eerst bij ons favo breakfast tentje wezen eten. Hier had Joy afgesproken met een kennis uit haar dorp.

Nadat we flink hadden genoten van ons (welverdiende) ontbijtje zijn we naar ons hostel getreden om de scooter in te leveren, onze backpacks op te halen en een taxi naar Kuta te regelen.

Joy zou haar reis namelijk de dag erna eindigen in Kuta en ik.. Ja ik kon geen afscheid van haar nemen.

Op het moment van schrijven lig ik in bed op Nusa Lembongan, morgen vertrek ik opnieuw naar Kuta om daar vervolgens zelf vrijdag mijn reis te eindigen. Pff snel gegaan die 5 weken. Maar ach, daar denken we nog even niet aan! Nog 2 dagen genieten!
Liefs Rian